Λουλούδι αλόης - πώς μοιάζει, τύποι και φροντίδα

Η Αλόη είναι ένα φαρμακευτικό λουλούδι με αντιβακτηριακά και θεραπευτικά αποτελέσματα. Μοιάζει με θάμνο με σαρκώδη φύλλα πλάκες που σχηματίζονται από ένα ριζικό σύστημα που μοιάζει με ροζέτα. Φτάνει σε ύψος 0,5-5 μ. Τα κλαδιά έχουν οδοντωτό περίγραμμα και σκελετό. Όταν σπάει ένα φύλλο, απελευθερώνεται ένας θρεπτικός χυμός, ο οποίος περιέχει ολόκληρη την αξία του φυτού.

Γενική περιγραφή φυτών του γένους αλόης

Υπάρχουν περισσότερα από 400 παρόμοια είδη στο γένος που εκπροσωπούνται. Η Αφρική θεωρείται η πατρίδα. Το πολυετές λουλούδι έχει φαρμακευτικές ιδιότητες. Ανεπιτήδευτο στο έδαφος, καθώς μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει ακόμη και σε ηφαιστειακή τέφρα. Για ιατρικούς σκοπούς, καλλιεργούνται σε ειδικά αποθέματα. Το λουλούδι του θάμνου ανήκει στην οικογένεια Xantorrhea και έχει πολλά υποκαταστήματα. Τα φύλλα λογχοειδή έχουν μήκος 50 εκ. Στη φύση, υπάρχουν πολλές αποχρώσεις: από ανοιχτό πράσινο έως κοκκινωπό.

Πώς είναι η αλόη

Ποικιλίες αλόης

Μια μεγάλη ποικιλία λουλουδιών το επιτρέπει να χρησιμοποιείται όχι μόνο για ιατρικούς, αλλά και για διακοσμητικούς σκοπούς. Το ύψος ορισμένων αντιπροσώπων φτάνει τα 15 μ. Τα χαρακτηριστικά και τα χαρακτηριστικά φροντίδας εξαρτώνται από την πατρίδα του λουλουδιού και δεν επηρεάζουν τη μοναδικότητα της ποικιλίας. Αυτό είναι ένα δημοφιλές φυτό εσωτερικού χώρου.

Οι θεραπευτικές ιδιότητες της αλόης έχουν ζήτηση από την αρχαιότητα. Οι Αιγύπτιοι ιερείς χρησιμοποίησαν το χυμό ως αναζωογονητικό παράγοντα. Αυτό επιβεβαιώνεται από το μπουκέτο βιταμινών που υπάρχουν σε αυτό:

• Β καροτίνη;
• βιταμίνες των ομάδων Α και Β ·
• αμινοξέα;
• πολυσακχαρίτες;
• μαγνήσιο;
• σίδερο;
• μαγγάνιο.

Αυτή είναι μια ατελής λίστα θρεπτικών ουσιών που έχουν ευεργετική επίδραση στο ανθρώπινο σώμα. Ένα λουλούδι στο σπίτι μπορεί επίσης να προσφέρει πολλά οφέλη λόγω της λειτουργίας εμπλουτισμού φυτοκτόνων.

Δέρμα προσώπου μετά την εφαρμογή μάσκας αλόης

Διακοσμητική θέα

Το φυτό έχει λάβει πολλά ονόματα μεταξύ των ανθρώπων: πραγματική αλόη, αγαύη, αλόη βέρα. Υπάρχουν 15 γνωστές ποικιλίες που χρησιμοποιούνται για ιατρικούς σκοπούς.

Κοινοί τύποι αλόης:

• ποικιλόχρωμος. Γνωστή με άλλα ονόματα: στίγματα, ριγέ ή brindle. Αυτό το χυμώδες χρησιμοποιείται στη διακόσμηση τοπίου. Φτάνει τα 30 εκ. Το στέλεχος μειώνεται, τα φύλλα είναι τριγωνικά. Το δίχρωμο χρώμα επηρέασε το όνομα του λουλουδιού. Την άνοιξη, μπορείτε να δείτε φωτεινά πορτοκαλί λουλούδια να βγαίνουν από τα φύλλα.
• κοντόχονδρος. Τόπος καταγωγής - Αφρική. Είναι ένα πολυετές φυτό που έχει άκρη σε σχήμα αγκαθιού και πολλές αποχρώσεις: γκρι-πράσινο και πράσινο-μπλε. Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι τα κόκκινα λουλούδια που καλύπτουν ολόκληρο το φυτό.
• σχήμα καπακιού. Αυτό το υποείδος φτάνει σε ύψος 2 m και έχει προστασία στα φύλλα με τη μορφή αγκαθιών και οδοντωτών οδών. Τα κόκκινα άνθη του είναι κορεσμένα με ευχάριστο άρωμα.

Φαρμακευτικά είδη

Τα φαρμακευτικά είδη καλλιεργούνται πιο πρόθυμα από αρχάριους καλλιεργητές. Η επούλωση των πληγών και οι βακτηριοκτόνες ιδιότητες βοηθούν στην καταπολέμηση του κρυολογήματος και των ιογενών ασθενειών.

Οι θεραπευτικές ιδιότητες της αλόης:

• αφαίρεση τοξινών και τοξινών από το σώμα
• αυξημένος τόνος
• αποκατάσταση της εντερικής μικροχλωρίδας.
• ενίσχυση της ανάπτυξης και πρόληψη της τριχόπτωσης?
• βελτιωμένη κυκλοφορία του αίματος
• αφαίρεση διαφόρων πόνων?
• χρήση για τη θεραπεία γυναικείων ασθενειών.

Λουλούδι Θεραπείας Αλόης Βέρα

Οι φαρμακευτικές ποικιλίες αλόης περιλαμβάνουν:

• αλόη. Ένα γνωστό λουλούδι. Το δεύτερο όνομα είναι Μπαρμπάντος αλόη. Καλλιεργείται από την αρχαιότητα. Το κοντό στέλεχος έχει ανοιχτό πράσινο χρώμα. Τα φύλλα με διάμετρο 60 cm συγκεντρώνονται στο πάνω μέρος του κεφαλιού και η λεπτή δομή προστατεύεται από αγκάθια. Η αλόη βέρα δεν εμφανίζεται συχνά στα περβάζια λόγω της απρόσεκτης εμφάνισής της. Διαδεδομένη στην ιατρική και την κοσμετολογία. Αποκαθιστά το δέρμα. Έχει αναζωογονητικό αποτέλεσμα.
• σαν αλόη. Όχι λιγότερο δημοφιλές στη Ρωσία. Έχει δικαίως πάρει τη θέση του σε πολλά παράθυρα διαμερισμάτων και γραφείων. Οι άνθρωποι τον ονόμασαν αγαύη λόγω της ιδιαιτερότητας της ανθοφορίας 1 φορά σε 100 χρόνια. Το δέντρο της αλόης είναι ένα λουλούδι στο σπίτι. Φτάνει σε ύψος 5 μέτρα στην άγρια ​​φύση και μόνο 60 εκατοστά στο σπίτι. Το όρθιο δέντρο αφαιρεί το κάτω μέρος του με τα χρόνια. Οι σχηματισμένες ουλές στη βάση της ροζέτας χρησιμοποιούνται για φυτική αναπαραγωγή. Η άνθιση του κεριού του λουλουδιού επηρεάζει το γαλάζιο χρώμα των γραμμικών γραμμικών φύλλων. Η ειδική επίστρωση μειώνει την εξάτμιση. Τα προστατευτικά αγκάθια βρίσκονται κατά μήκος των άκρων των φύλλων. Τα λουλούδια με τη μορφή κουδουνιών έχουν διάμετρο 40 cm. Σε εσωτερικές συνθήκες, το φυτό ουσιαστικά δεν ανθίζει. Η συνιστώμενη κατάσταση ανάπαυσης εμφανίζεται σε θερμοκρασία 14 ° C και κάτω.
• σαπούνι αλόης. Ένα πολυετές είδος που έχει βλαστούς βραχέων βλαστών. Οι άκρες των σκούρων πράσινων φύλλων προστατεύονται από καφέ αγκάθια. Τα κόκκινα-κίτρινα φύλλα παρατηρούνται μία φορά το χρόνο.

Ποιοι είναι οι πιο συνηθισμένοι τύποι συντήρησης σπιτιού

Η Αλόη είναι ένα λουλούδι που είναι ανεπιτήδευτο. 200 ποικιλίες μπορούν να καλλιεργηθούν στο σπίτι. Το πιο συνηθισμένο αυτού του είδους είναι η περιστρεφόμενη αλόη (Aristata). Το ασυνήθιστο σχήμα του ημισφαιρίου σχηματίζεται από την ανάπτυξη των φύλλων. Έχουν ένα στίγμα από λευκά και πορτοκαλί λουλούδια.

Αλλα ενδιαφέροντα είδη περιγράφονται παρακάτω.

• Εκφοβιστικό. Τα πολλά αγκάθια που πλαισιώνουν τα φύλλα δίνουν στο λουλούδι το όνομά του. Στο σπίτι, μεγαλώνει έως και 3 μ. Πράσινα και ανοιχτό κόκκινα φύλλα βρίσκονται σε ψηλό στέλεχος. Η ποικιλία έχει φαρμακευτικές ιδιότητες.
• Μάρλοτ. Αυτός ο τύπος αλόης είναι ικανός να σχηματίζει αλσύλλια 4 μέτρων, αλλά μόνο στο φυσικό του περιβάλλον. Σε εσωτερικούς χώρους, το μέγεθός του είναι το μισό. Τα φύλλα είναι παχιά και σαρκώδη, ασημί-μπλε χρώμα. Κόκκινα-καφέ δόντια κατά μήκος των άκρων. Ολόκληρος ο θάμνος συναρμολογείται σε μια έξοδο. Στο μίσχο, μπορείτε να δείτε κίτρινα και πορτοκαλί λουλούδια.
• Σαν Χουόρτια. Ο θάμνος είναι επιμήκης με ανοιχτό πράσινο φύλλα. Διακριτικά άκρα καλύπτουν τις άκρες. Κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας, παρατηρούνται κόκκινοι μπουμπούκια, οι οποίοι ανθίζουν μόνο με σωστή φροντίδα. Το λουλούδι φτάνει σε ύψος 30 cm.

Μπορείτε να μάθετε πώς να φροντίζετε την αλόη διαβάζοντας μερικές προτάσεις.

Πώς να φροντίζετε παχύφυτα αλόης στο σπίτι

Η φροντίδα για όλους τους τύπους λουλουδιών είναι σχεδόν η ίδια. Είναι σημαντικό να παρατηρήσετε έγκαιρο πότισμα, επίδεσμο και άλλους παράγοντες που επηρεάζουν τη θετική ανάπτυξη του φυτού.

Συνθήκες φωτισμού και θερμοκρασίας

Για την αλόη, καθώς και για άλλα θερμόφιλα φυτά, είναι πολύ σημαντικό να είστε υπό καλό φως.Συνιστάται να τοποθετείτε παχύφυτα σε ένα περβάζι στην ηλιόλουστη πλευρά. Με έλλειψη φωτός, τα φύλλα λυγίζουν. Η παρουσία λαμπτήρων δεν είναι απαραίτητη, το φυσικό φως θα κάνει.

Η θερμοκρασία δωματίου είναι επαρκής για την εντατική ανάπτυξη του λουλουδιού. Αντέχει από 12 ° C έως 30 ° C. Κατά τη θερινή περίοδο, οι γλάστρες εμφανίζονται στο μπαλκόνι ή στη βεράντα. Η σεζόν υπαγορεύει το χρόνο και την ποσότητα του ποτίσματος.

Σωστός φωτισμός

Κανόνες ποτίσματος και υγρασία

Το καλοκαίρι, το πότισμα είναι συχνό και άφθονο. Το χειμώνα, πρέπει να περιμένετε έως ότου το υπόστρωμα στεγνώσει εντελώς. Το νερό πρέπει να είναι σε θερμοκρασία δωματίου.

Κατά τη θερινή περίοδο, η συχνότητα ποτίσματος είναι 1-2 φορές την εβδομάδα, το χειμώνα - μία φορά κάθε 3-4 εβδομάδες. Όλη η αλόη φοβάται την υπερχείλιση. Η συσσώρευση νερού οδηγεί σε σήψη του ριζικού συστήματος και της ροζέτας.

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στον ψεκασμό της αλόης και στον τρόπο φροντίδας της. Μπορεί επίσης να προκαλέσει αυξημένη υγρασία μεταξύ των φύλλων. Ο ψεκαστήρας πρέπει να βρίσκεται 30 cm από τον θάμνο.

Κορυφαία ποιότητα επιδέσμου και εδάφους

Το ντύσιμο γίνεται κατά την περίοδο αναπαραγωγής και ανθοφορίας - τον Απρίλιο και τον Σεπτέμβριο. Για αυτό χρησιμοποιούνται πολύπλοκα λιπάσματα. Για την εντατική ανάπτυξη της αλόης, χρειάζεστε:

• καλό χώμα?
• υψηλής ποιότητας σίτιση.

Το τελικό υπόστρωμα μπορεί να αγοραστεί σε εξειδικευμένο κατάστημα. Η σύνθεσή του πληροί πλήρως τις απαραίτητες απαιτήσεις.

Μπορείτε επίσης να το μαγειρέψετε μόνοι σας από:

• 2 μέρη χερσαίου εδάφους.
• 1 μέρος φύλλο χούμο και άμμο.
• ξυλάνθρακας;
• τύρφη;
• διογκωμένο πηλό.

Μέγεθος δοχείου λουλουδιών

Για την ευεργετική ανάπτυξη του λουλουδιού, είναι καλύτερο να χρησιμοποιείτε ογκώδεις γλάστρες. Η μεταμόσχευση πραγματοποιείται κάθε 2 χρόνια, αυξάνοντας το μέγεθος του δοχείου κατά 1-2 cm.

Ανθίζοντας και αδρανής περίοδος

Στην άγρια ​​φύση, τα παχύφυτα ανθίζουν τακτικά - 2 φορές το χρόνο. Η πρώτη ανθοφορία συμβαίνει την άνοιξη, η δεύτερη το φθινόπωρο. Εκπέμπουν μια ταξιανθία σε σχήμα ακίδας που ανθίζει σε διαφορετικές κατευθύνσεις από το βέλος. Ένα παχύφυτο έχει 1 βέλος. Η παλέτα ταξιανθιών κυμαίνεται από πορτοκαλί έως ροζ τόνους.

Ένα λουλούδι στο σπίτι σπάνια ανθίζει

Στο φυσικό τους περιβάλλον, τα παχύφυτα αναπτύσσονται καλύτερα και η ανθοφορία εμφανίζεται πιο όμορφα. Σε συνθήκες διαμερισμάτων, δεν είναι πάντα δυνατό να θαυμάσετε αυτήν τη διαδικασία.

Απαιτείται περίοδος αδράνειας για την ενεργό ανάπτυξη του θάμνου. Διεξάγεται από το τέλος του καλοκαιριού ως εξής: το πότισμα μειώνεται και η θερμοκρασία του αέρα μειώνεται στους 10 ° C. Ο αέρας πρέπει να παραμένει στεγνός καθ 'όλη τη διάρκεια του χειμώνα.

Αυξανόμενα προβλήματα, ασθένειες και παράσιτα

Η Αλόη είναι ένα ανεπιτήδευτο και πολυετές φυτό. Δεν πρέπει να προκύψουν δυσκολίες στην ανάπτυξη.

Προβλήματα που επηρεάζουν την ανάπτυξη των λουλουδιών:

• υπερβολική υγρασία. Προωθεί χλωμό και μαρασμό. Τα στελέχη γίνονται επιμήκη.
• έλλειψη υγρασίας Αφήνει ρυτίδες και γίνεται κόκκινο?
• δηλητηρίαση με χημικά. Τα κιτρινισμένα φύλλα συμβολίζουν το χλωριωμένο νερό, την είσοδο καπνού καπνού, τη χαμηλή περιεκτικότητα σε κάλιο στο έδαφος.
• βαρύ και αργιλώδες έδαφος. Ένα τέτοιο υπόστρωμα δεν αγωγεί καλά τον αέρα. Σε απόκριση στην αντίδραση, παρατηρείται ένα κίτρινο χρώμα του φυτού.
• ξηρό σάπιο. Η αποσύνθεση της ρίζας εμφανίζεται ανεπαίσθητα. Προκαλείται από βαρύ ή κρύο πότισμα. Το στέλεχος σταματά να αναπτύσσεται και το λουλούδι στεγνώνει. Για να σώσει την αλόη, φυτεύονται, οι πληγείσες περιοχές αφαιρούνται και πασπαλίζονται με θείο, τέφρα και άνθρακα σε σκόνη. Στη συνέχεια μεταμοσχεύονται σε νέο έδαφος. Αυτή η ύπουλη ασθένεια είναι η πιο κοινή. Για να το αποφύγετε, συνιστώνται συνεχείς προληπτικές μυκητοκτόνες θεραπείες.

Εκτός από τις ασθένειες, η αλόη μπορεί να υποστεί επιθέσεις παρασίτων που προκαλούν καταστροφικές βλάβες.

• Σκουλήκι Mealy. Το πιο επικίνδυνο παράσιτο.Αφαιρείται μηχανικά με πινέλο ή λαβίδα. Περαιτέρω, η μολυσμένη περιοχή αντιμετωπίζεται με βάμμα σκόρδου ή εντομοκτόνα.
• Ασπίδα. Αυτά τα έντομα έχουν ένα περίβλημα που μοιάζει με ασπίδα. Σταθερό, δύσκολο να αφαιρεθεί μηχανικά. Στον αγώνα, χρησιμοποιούνται χημικές ουσίες.
• Αράχνη αράχνης. Αποκλείει τις αναπνευστικές διαδικασίες του φυτού. Κάνει μεγάλη ζημιά. Μπορείτε να την αφαιρέσετε με υγρή γάζα ή σαπουνόνερο. Χρησιμοποιούνται επίσης βάμμα σκόρδου και ακαρεοκτόνα.
• Θυσανόπτερα. Ένα ενοχλητικό παράσιτο που έχει την ικανότητα να αναπτύξει ανοσία σε χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται για την καταπολέμησή του. Η πρόληψη με τη μορφή ψεκασμού με εντομοκτόνα, καθώς και η διατροφή του εδάφους με μέταλλα είναι ο καλύτερος τρόπος για την καταπολέμηση του παρασίτου. Μετά την καταστροφή ενός ενήλικα, η διαδικασία επαναλαμβάνεται μετά από μερικές εβδομάδες. Αυτό θα απαλλάξει το λουλούδι από τυχόν υπόλοιπες προνύμφες.
• Μικροσκοπικά σκουλήκια. Επηρεάζουν το ριζικό σύστημα. Αποκλείουν τα νευρικά άκρα και αποτρέπουν την περαιτέρω ανάπτυξη. Συνιστάται να αφαιρέσετε πλήρως τις πληγείσες περιοχές.

Το λουλούδι υπέστη ζημιές από παράσιτα

Μην ενοχλείτε το χυμώδες μετακινώντας το από μέρος σε μέρος. Αυτό τον κάνει άβολο. Ο κατάλληλος ήλιος και ο αέρας είναι αυτό που χρειάζεται. Λαμβάνοντας υπόψη όλες τις συμβουλές και τα κόλπα, μπορείτε να διατηρήσετε την υγεία και την ομορφιά του λουλουδιού για πολλά χρόνια.