Ορχιδέα παράσιτα - γιατί εμφανίζονται και πώς να παλεύουν

Οι ορχιδέες είναι ιδιότροπα φυτά που απαιτούν προσεκτική συντήρηση. Εκτός από τις κοινές ασθένειες, συχνά προσβάλλονται από παράσιτα που μπορούν να προκαλέσουν σοβαρή βλάβη στο λουλούδι. Χωρίς έγκαιρη δράση, τα παράσιτα ορχιδέας μπορούν να καταστρέψουν το λουλούδι.

Οι λόγοι για την εμφάνιση των παρασίτων

Οι λόγοι για τον αποικισμό των παρασίτων σε μια ορχιδέα περιλαμβάνουν τους ακόλουθους παράγοντες:

• την απόκτηση ενός γνωστού άρρωστου λουλουδιού. Κατά τη διάρκεια της αγοράς, πρέπει να επιθεωρήσετε προσεκτικά τα φυτά, εξετάζοντας όλα τα μέρη. Τα τσιμπούρια μπορούν να τοποθετηθούν τόσο στην εσωτερική όσο και στην εξωτερική πλευρά, στους άξονες των φύλλων, στο μείγμα του εδάφους. Εάν υποψιάζεστε την παρουσία τους, είναι καλύτερα να αρνηθείτε την αγορά.

Υπάρχουν πολλά παράσιτα ορχιδέας, αλλά υπάρχει μια θεραπεία για κάθε ένα.

• μολυσμένο υπόστρωμα. Οι νεοεισερχόμενοι στην ανθοκομία συχνά αγνοούν τις συστάσεις για φύτευση φυτών σε έτοιμα μείγματα εδάφους από καταστήματα. Η γη που σκάβεται σε ένα προσωπικό οικόπεδο ή μια λωρίδα δασικών πάρκων γίνεται έδαφος αναπαραγωγής για ασθένειες και παράσιτα.
• προσβολή από γειτονικά λουλούδια. Όταν τα φυτά είναι γεμάτα στο περβάζι, τα παράσιτα μετακινούνται εύκολα από το ένα δοχείο στο δεύτερο. Δεν μπορούν να πετάξουν, αλλά μερικά είδη πηδούν καλά. Εάν αναπτυχθεί ένα ευνοϊκό περιβάλλον για τη ζωή των σφαλμάτων σε ένα δοχείο, τότε μετά την καταστροφή του πρώτου λουλουδιού λαμβάνονται για το επόμενο.

Ασπίδες

Είναι στερεωμένα σε πλάκες φύλλων, μοιάζουν με μικρούς σωλήνες. Μετά την ωρίμανση, η προνύμφη γίνεται καφέ. Οι ενήλικες και τα αναπτυσσόμενα άτομα τρέφονται με χυμό φυτού, εκκρίνοντας βλέννα. Το τελευταίο γίνεται ένα ευνοϊκό περιβάλλον για την ανάπτυξη μυκητιασικών λοιμώξεων.

Η ασπίδα προκαλεί την εμφάνιση ασθενειών

Ψείρα των φυτών

Αναφέρεται στους κοινούς τύπους παρασιτικών ατόμων. Οι αφίδες στις ορχιδέες μπορεί να είναι κίτρινες, μαύρες, λευκές, ροζ. Το σώμα της αφίδας είναι επιμήκη, ημιδιαφανές, το μέγιστο μήκος ενός ενήλικα είναι 2,5 mm.

Οι εκπρόσωποι ζουν στα κάτω μέρη του φυλλώματος, τρέφονται με χυμό φυτού. Κατά την αναπαραγωγή αφίδων, το άνω μέρος του λουλουδιού παραμορφώνεται, οι πλάκες καλύπτονται με κιτρινωπά σημεία. Μετά από λίγο, μαραίνονται και κάμπτονται.

Ψείρα των φυτών

Θυσανόπτερα

Μικρά παράσιτα με μήκος σώματος 2,5 mm, που μοιάζουν εξωτερικά με κόκκους ρυζιού. Τα φτερά είναι μαύρα ή καφετιά. Η εμφάνιση απροσδόκητων προσκεκλημένων καθορίζεται από λευκές κηλίδες στο φύλλωμα, καλυμμένο με λεπτή ασημί ταινία. Η επιβεβαίωση των εικαστικών γίνεται καλύτερα τη νύχτα. Φωτίζοντας το υπόστρωμα με φακό, μπορείτε να δείτε thrips στην επιφάνειά του.

Θυσανόπτερα

Σέρβετς

Η εμφάνιση ενός ψευδοφάγου σε μια ορχιδέα καθορίζεται από μικροσκοπικά άτομα που καλύπτονται με λευκή άνθιση. Έχει ένα λεπτό και επιμήκη σώμα με κεραίες. Τα παράσιτα προτιμούν να βρίσκονται στους άξονες φυλλώματος - τη διασταύρωση του μίσχου με το στέλεχος.

Τα παράσιτα τρέφονται με χυμό, δαγκώνουν κάθε φύλλο. Τα απόβλητα των σκουληκιών μοιάζουν με διάσπαρτα αλεύρι ή αφράτα κομμάτια από βαμβάκι. Το θηλυκό γεννά αυγά στη ραφή, οι εκκολαφθείσες προνύμφες τρέφονται με το χυμό του λουλουδιού, όπως οι γονείς.

Mealybug

Πώς να απαλλαγείτε από λευκά τριχωτά σφάλματα που έχουν εμφανιστεί σε μια ορχιδέα; Το πράσινο μέρος σκουπίζεται με βάμμα αλκοόλης, τα κατεστραμμένα φύλλα κόβονται. Το λουλούδι θα φαίνεται άσχημο μετά το κλάδεμα, αλλά μετά από λίγο θα απελευθερώσει και πάλι υγιές φύλλωμα.

Ακάρεα

Υπάρχουν διάφοροι τύποι ακάρεων που προσβάλλουν τη ορχιδέα.

Θωρακισμένος

Ένα μικρό παράσιτο με μέγιστο μέγεθος 1 mm. Το χρώμα του σώματος το βοηθά να μεταμφιέζεται ως άμμος, ακόμη και τα αυγά του παρασίτου είναι βαμμένα σε ένα χαρακτηριστικό καφέ χρώμα. Το τσιμπούρι δεν ανέχεται έντονο φως, προτιμά να κάθεται σε σκοτεινά μέρη. Μετά το σκοτάδι αρχίζει να κινείται σε όλο το φυτό.

Τα αυγά τοποθετούνται σε πεσμένα φύλλα ή κοντά σε σάπιες ρίζες. Οι ευνοϊκές συνθήκες για το βιότοπό του περιλαμβάνουν ένα συνεχώς υγρό υπόστρωμα.

Ιστός αράχνης

Διαφέρει σε διάφορα χρώματα: οι εκπρόσωποι του είδους μπορεί να είναι γκρι, αμμώδεις, λευκοί. Το μέγεθος ενός ενήλικα δεν υπερβαίνει τα 0,3 mm. Το σώμα καλύπτεται με μικρές ρίγες. Αυτές οι ποικιλίες δεν φοβούνται τις ακτίνες του ήλιου, οπότε οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας κινούνται αργά γύρω από το λουλούδι.

Αράχνη αράχνης

Μπορείτε να αναγνωρίσετε ένα τσιμπούρι σε μια ορχιδέα από τον ασημένιο ιστό ιστών που καλύπτει το φυτό. Λευκά έντομα στις ορχιδέες γεννούν αυγά κατά την ανθοφορία.

Βολβοειδής

Το σώμα του διακρίνεται από μια ασυνήθιστη δομή: το στενωμένο άκρο διευρύνεται σταδιακά σε ένα ευρύ οβάλ. Το κοινό χρώμα είναι λευκό, μερικές φορές υπάρχουν άτομα με κρέμα ή κόκκινη απόχρωση. Το μέγιστο μέγεθος του παρασίτου είναι 1,5-1,6 mm. Το τσιμπούρι έχει δύο ζεύγη ποδιών, τρέφεται με χυμό από το ριζικό σύστημα των ορχιδεών, μέσω τρυπών με αυτοδιάτρηση. Δεν υφαίνει έναν ιστό σε ορχιδέες.

Μανιτάρια

Το υπερβολικό πότισμα προσελκύει μανιτάρια που ζουν στην άμμο. Εάν εμφανίστηκαν μη προσκεκλημένοι ενοικιαστές στις ορχιδέες, αυτό σημαίνει ότι μολύνθηκαν και τα υπόλοιπα φυτά εσωτερικού χώρου. Σεξουαλικά ώριμα άτομα κουνούπια μανιταριών μοιάζουν με συνηθισμένα κουνούπια ελάχιστου μεγέθους με μαύρο χρώμα.

Μανιτάρια

Πόδια

Έχουν οβάλ, ατράκτου σώμα και καλή ικανότητα άλματος. Εμφανίζονται σε μόνιμα υγρό έδαφος, βαμμένα σε γκρι και καφετί χρώματα. Με υπερβολική υγρασία στο έδαφος, το podura (το δεύτερο όνομα του παρασίτου) πολλαπλασιάζεται γρήγορα και πρόθυμα τρέφεται με σαπείς ρίζες λουλουδιών.

Τι γίνεται αν υπάρχουν ορχιδέες στην ορχιδέα; Η μείωση της συχνότητας ποτίσματος σε 1 φορά το μήνα θα σας βοηθήσει να απαλλαγείτε από το πρόβλημα.

Άλλα παράσιτα

Άλλα κοινά παράσιτα εντόμων περιλαμβάνουν:

• λευκή μύγα. Υπό την επιρροή του, το φυτό γίνεται αδύναμο και στεγνώνει γρήγορα. Τα σημάδια μιας επίθεσης περιλαμβάνουν κιτρίνισμα του φυλλώματος και σταδιακή ξήρανσή του. Οι προνύμφες Whitefly ζουν στις ρίζες και στο πίσω μέρος των φύλλων.
• νηματώδεις. Αυτά είναι μικροσκοπικά σκουλήκια μήκους έως 2 mm. Ανάλογα με την ποικιλία, τα παράσιτα κατακαθίζονται σε φύλλα ή υπόστρωμα.

Whitefly

Μέτρα πρόληψης και ελέγχου

Για να μην φέρνετε έντομα στο σπίτι ή να εμφανίσετε μια ελάχιστη αποικία, πρέπει να λάβετε προφυλάξεις:

• εξετάστε προσεκτικά το εργοστάσιο στο στάδιο της αγοράς. Η απαλλαγή από τους εισβολείς είναι πιο δύσκολη από την άμεση εγκατάλειψη της αγοράς μολυσμένου φυτού.
• μην βάλετε νέο αντίγραφο δίπλα στα λουλούδια του σπιτιού. Είναι απαραίτητο να τον καραντίνα μέσα σε 1-2 εβδομάδες.
• η ορχιδέα βυθίζεται σε νερό για 15 λεπτά. Έτσι, θα εντοπιστούν όλα τα σφάλματα και τα τσιμπούρια.
• Σκουπίστε τα φύλλα και τα μπουμπούκια με ένα διάλυμα σαπουνιού πλυσίματος και, στη συνέχεια, μεμονωμένα αντίγραφα τσιμπούρια θα καταστραφούν.

Το Phytoverm χρησιμοποιείται για προφύλαξη. Ελλείψει παρασίτων, το φυτό αποστέλλεται στους υπόλοιπους και προχωρά σε τυπική φροντίδα. Οι έμπειροι ανθοπωλεία συμβουλεύουν:

• πώς και πώς να αντιμετωπίσετε τις αφίδες στις ορχιδέες στο σπίτι - entobacterin, acarin, confidor, actara, ktellik ή karbofos.
• anti-mite, neoron, omite και fufanon αφαιρέστε τα τσιμπούρια.

Εάν έχετε ένα ιώδες σφάλμα σε ορχιδέα, πώς να το απαλλαγείτε:

1. Το προσβεβλημένο φυτό βρίσκεται σε καραντίνα μακριά από άλλα λουλούδια.
2. Τα λουλούδια και οι κλειστοί μπουμπούκια κόβονται προσεκτικά, καθώς δεν υπάρχει θεραπεία που να διατηρεί την αρχική εμφάνιση.
3. Το φύλλωμα υποβάλλεται σε επεξεργασία με βαμβακερό επίθεμα εμποτισμένο με διάλυμα χημικού ή σαπουνιού, ενώ δίνεται ιδιαίτερη προσοχή σε δυσπρόσιτες περιοχές. Πρέπει να επεξεργαστείτε κάθε φύλλο και στέλεχος.
4. Το μέρος όπου στάθηκε το δοχείο με το άρρωστο φυτό απολυμάνθηκε.
5. Οι ορχιδέες επανεπεξεργάζονται με χημικό διάλυμα: ψεκάζονται έως και 4 φορές, παρατηρώντας ένα διάστημα 10 ημερών.

Εάν λευκά σφάλματα στην ορχιδέα έχουν επηρεάσει το ριζικό σύστημα, τότε πραγματοποιούνται πρόσθετες διαδικασίες:

• μεταμοσχεύονται σε νέο δοχείο με καθαρό υπόστρωμα.
• το ριζικό σύστημα απολυμαίνεται κατά τη μεταμόσχευση.

Εάν το λουλούδι μολυνθεί επιφανειακά, τότε τα μολυσμένα μέρη αφαιρούνται και το φυτό μεταμοσχεύεται σε άλλο δοχείο. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να σώσετε τον πολιτισμό που επηρεάζεται από το mealybug.

Παραδοσιακές συνταγές για θεραπεία και πρόληψη

Ένας μικρός αριθμός παρασίτων λουλουδιών καταστρέφεται από αφέψημα και εγχύσεις. Τα ακόλουθα χρησιμοποιούνται ως φαρμακευτικά φυτά:

• φαρμακείο χαμομήλι;
• μυριόφυλλο;
• τσουκνίδα;
• φλούδες εσπεριδοειδών.

Οι έτοιμες πρώτες ύλες χύνονται με βραστό νερό και διατηρούνται για μια ημέρα. Τα φυτά που επηρεάζονται από σφάλματα ψεκάζονται μέσω ενός μπουκαλιού ψεκασμού.

Οι κοινές συνταγές περιλαμβάνουν:

• ένα μείγμα νερού και ελαιολάδου, που λαμβάνεται σε αναλογία 2 κουταλιών της σούπας. κουτάλια για 1 λίτρο νερού. Το τελικό διάλυμα εφαρμόζεται στο φύλλωμα με μια συνηθισμένη βούρτσα.
• κρεμμύδι. Το ένα κεφάλι συνθλίβεται σε κατάσταση βαρύτητας και χύνεται με φρέσκο ​​βραστό νερό, διατηρείται για 7 ώρες, διηθείται και το άρρωστο λουλούδι ψεκάζεται με την τελική έγχυση. Η επεξεργασία πραγματοποιείται αρκετές φορές την ημέρα για 3-4 ημέρες.

Ορισμένοι κηπουροί προτείνουν τη χρήση αφέψητων κυκλάμινο. Οι κόνδυλοι κόβονται και βράζονται για τουλάχιστον μισή ώρα, αφήστε τους για 24 ώρες. Μετά τη διήθηση, το προσβεβλημένο φυτό ψεκάζεται με ένα διάλυμα. Η απολύμανση πραγματοποιείται αρκετές φορές την ημέρα, στη συνέχεια παρατηρείται διάλειμμα πέντε ημερών και η διαδικασία επαναλαμβάνεται.

Τα ζεστά λουτρά αναφέρονται επίσης ως λαϊκές μέθοδοι. Το κουτί με το φυτό αποστέλλεται σε νερό που θερμαίνεται στους 40 ° C και διατηρείται εκεί για 5-10 λεπτά. Η διαδικασία απαιτεί εξαιρετική προσοχή, καθώς το υπερβολικά ζεστό νερό μπορεί να προκαλέσει το θάνατο του λουλουδιού.

Ο πόλεμος ενάντια στα παράσιτα απαιτεί προσοχή, συμμόρφωση με τους κανόνες για τη χρήση χημικών ενώσεων και έγκαιρη αναγνώριση των πρώτων συμπτωμάτων της αφίδας και της επίθεσης τσιμπούρι. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η αιτία μείωσης του επιπέδου φυτικής ανοσίας είναι η παραβίαση των κανόνων φροντίδας και η υπερβολική υγρασία στο έδαφος.Για να αποφευχθεί η ανάπτυξη σήψης, είναι απαραίτητο να περιμένετε έως ότου το χωμάτινο κώμα στεγνώσει σχεδόν εντελώς και μόνο μετά το πότισμα.