Είδη φτερών και η ταξινόμησή τους

Οι φτέρες είναι ένα είδος γυμναστικών σπερμάτων, την ίδια ηλικία με τους δεινόσαυρους. Τα ευρήματα των απολιθωμάτων των φύλλων χρονολογούνται από την περίοδο της Διβονίας, η οποία διαχωρίζεται από την παρούσα στιγμή από εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το μέγεθος της καλλιέργειας έχει μειωθεί σημαντικά. Σήμερα υπάρχουν περίπου 10 χιλιάδες είδη. Τώρα αυτό το φυτό βρίσκεται στην άγρια ​​φύση και στα περβάζια των διαμερισμάτων. Μοιάζει με έναν μικροσκοπικό εσωτερικό θάμνο με μικρά φύλλα.

Φτέρη - τι είναι αυτό το φυτό

Είναι ένα φυλλοβόλο πολυετές φυτό που μπορεί να κυμαίνεται σε μέγεθος από 3-5 cm έως αρκετά μέτρα σε ύψος. Λόγω του καλού ρυθμού επιβίωσης και του ισχυρού ριζώματος, το φυτό μπορεί να αναπτυχθεί σε διαφορετικά εδάφη, σε δάση, σε βάλτους, σε άμμο, στο έδαφος και σε κορμούς δέντρων.

Φτέρη μεγαλώνει σχεδόν σε κάθε δάσος

Για μεγάλο χρονικό διάστημα εξέλιξης, το φυτό φτέρης δεν έχει αποκτήσει πλήρη φύλλα. Ένα επίπεδο κλαδί σαν φύλλα που μεγαλώνει από το έδαφος ονομάζεται φύλλο. Αποτελείται από ένα μίσχο και επίπεδα μικρά τμήματα με τη μορφή φύλλων που εκτείνονται από αυτό. Το φύλλο μεταμορφώθηκε ως αποτέλεσμα της επιβίωσης των ειδών, αυτοί είναι επίπεδες βλαστοί τροποποιημένοι από προγονικά φυτά.

Ο σχηματισμός κολακευτικού σχήματος στην επιφάνεια των κλαδιών οδήγησε στην ενεργοποίηση της φωτοσύνθεσης και στην καλύτερη επιβίωσή τους. Σε τροπικές ζώνες, το μήκος ενός ετήσιου φύλλου μπορεί να φτάσει αρκετά μέτρα, σε εύκρατα κλίματα, οι βλαστοί μεγαλώνουν έως 1,5 μ. Επίσης, τα σπόρια ωριμάζουν στο επίπεδο στην κάτω πλευρά των φύλλων, με τη βοήθεια του οποίου αναπαράγεται το φυτό.

Οι μίσχοι των καλλιεργειών φτέρης δεν έχουν καμμιαίο στρώμα που συσσωρεύει ξύλο, επομένως το άνω μέρος του φυτού έχει μικρή διάρκεια ζωής και αντικαθίσταται περιοδικά από νέους βλαστούς.

Η Vaya έχει μια ενδιαφέρουσα δομή

Οι ιστοί του λουλουδιού περιέχουν ουσίες χρήσιμες για τον άνθρωπο: βιταμίνες, αλκαλοειδή, φλαβονοειδή, αιθέρια έλαια, μέταλλα, ιχνοστοιχεία. Οι εγχύσεις και τα αφέψημα γίνονται από πρώτες ύλες, οι οποίες χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία των ρευματισμών, τη μείωση της θερμοκρασίας και την επούλωση πληγών.

Η φτέρη είναι ένα φυτό που παίζει σημαντικό ρόλο στη βιολογία του πλανήτη. Χρησιμεύει ως οικότοπος και τροφή για πολλά είδη πουλιών, ζώων, εντόμων. Τα στελέχη με μεγάλη περιοχή φύλλων παράγουν σημαντική ποσότητα οξυγόνου απαραίτητη για τη ζωή των ζωντανών οργανισμών.

Οι κύριοι τύποι φτερών

Από αυτά τα είδη που κατάφεραν να επιβιώσουν από την εξέλιξη, 5 κύρια παρέμειναν με διαφορετικούς ορισμούς των χαρακτηριστικών.

• Ουζκόβνικοφ. Ένα είδος με ασυνήθιστη δομή για την οικογένεια φτερών. Είναι μικρό σε μέγεθος, ένα σαρκώδες φύλλο, σπάνια δύο. Ένας θάμνος μπορεί να αναπτυχθεί για αρκετές δεκαετίες. Στη μέση λωρίδα, τα φίδια σπάνια φτάνουν πάνω από 20 cm.
• Μαρατίβιε. Βρίσκεται σε τροπικά δάση, υπόκεινται σε εξαφάνιση. Έχουν ένα μικρό στέλεχος, έως 1 μ., Και ένα μάτσο φύλλα στην κορυφή έως και 6 μ. Στην πίσω πλευρά του φύλλου, ωριμάζουν τα σποράγγια, τα οποία περιέχουν πολλά σπόρια. Πέφτοντας στο έδαφος, τα σπόρια βλαστάνουν με τη μορφή μικρών βλαστών, παρόμοια με τις φτέρες του δάσους από την εύκρατη λωρίδα.

Δομή φτερών

• Πραγματικές φτέρες.Αυτή είναι η πιο κοινή κατηγορία φτερών, και είναι ποώδη και δενδροειδή. Οι εκπρόσωποί τους βρίσκονται σε έρημους, δάση, τροπικές περιοχές, βουνά. Στην εύκρατη κλιματική ζώνη, σε σκιασμένες περιοχές του δάσους και στις όχθες των ποταμών, τέτοιες ποικιλίες πραγματικών φτερών αναπτύσσονται ως εύθραυστη ουροδόχος κύστη, κοινή στρουθοκάμηλος, αρσενικό θηκάρι, θηλυκή κοχιδιανή και κοινή φτέρη.
• Marsiliaceae και Salviniaceae. Αυτή είναι η υδρόβια ταξινόμηση της φτέρης, εκπρόσωποι της ομάδας μεγαλώνουν σε ζεστές λίμνες στην Αφρική, την Αμερική, την Ασία. Έχουν μεγάλο ριζικό μέρος και μικροσκοπικά φυλλοβόλα. Τα είδη Marsillia αναφέρονται συχνά ως υδρόβιο τριφύλλι για την ομοιότητά τους στο σχήμα των φύλλων. Αυτό το είδος είναι δημοφιλές για τη διακόσμηση ενυδρείων και προσαρμοσμένων ανθοδεσμών.

Κύκλος ζωής φυτού

Ο κύκλος ζωής ενός λουλουδιού αποτελείται από σεξουαλικές και ασεξουαλικές περιόδους, οι οποίες εναλλάσσονται εναλλάξ, για τις οποίες η φτέρη χρειάζεται σπόρους και γονιμοποίηση βλαστών, έχουν διαφορές στη δομή. Το Sporophyte - πιο κατανοητό σε όλους, ως πράσινο φυλλώδες στέλεχος, είναι ασεξουαλικό. Στην κάτω πλευρά της, η σποραγγία ωριμάζει, η οποία περιέχει σπόρια για πολλαπλασιασμό των φυτών. Μοιάζουν με μικρά σκοτεινά σωληνάρια στα φύλλα - σποροφύλλες.

Από χιλιάδες σπόρια που έχουν πέσει στο έδαφος, ένας γαμετόφυτος μεγαλώνει - ένα μικρό στρογγυλό βλαστάρι, το οποίο χαρακτηρίζεται από το μικρό του μέγεθος, έως 6 mm. Σε αυτό, τα γεννητικά όργανα αναπτύσσονται - αρσενικό (antheridia) και θηλυκό (archegonia). Μετά την ωρίμανση, τα αρσενικά σεξ κύτταρα γονιμοποιούν γυναικεία κύτταρα. Ένα νέο σπορόφυτο αναπτύσσεται από το έμβρυο, το οποίο θα δώσει νέα σπόρια για τη συνέχιση της ζωής του φυτού.

Κύκλος ζωής φτερών

Μέθοδοι αναπαραγωγής φτερών

Αυτός ο εκπρόσωπος της χλωρίδας είναι ενδιαφέρον επειδή αναπαράγεται από σπόρια που βρίσκονται στο κάτω μέρος των φύλλων. Η φτέρη δεν ανθίζει ποτέ γιατί δεν χρειάζεται σπόρους.

Στο σπίτι, το φυτό πολλαπλασιάζεται διαιρώντας τους θάμνους. Για να γίνει αυτό, η κατάφυτη φτέρη με ρίζες αφαιρείται προσεκτικά από το δοχείο, βρίσκεται το σημείο ανάπτυξης και προσπαθούν να διαχωρίσουν τη δέσμη των στελεχών με ένα καλό κομμάτι ριζών. Το δενδρύλλιο τοποθετείται σε έτοιμο έδαφος και ποτίζεται άφθονα. Το έδαφος για φύτευση βλαστών πρέπει να αποτελείται από τύρφη, άμμο και ελαφριά γη σε ίσες αναλογίες.

Για να μάθετε τα πάντα για την αναπαραγωγή φτερών, είναι σημαντικό να προσθέσετε ότι ο πολιτισμός έχει την ικανότητα να αναπαράγεται τέλεια από τις ρίζες. Για να το κάνετε αυτό, δεν χρειάζεται να ξεριζώσετε τη νέα ανάπτυξη για αρκετά χρόνια. Μετά από λίγο καιρό, οι θάμνοι αυτού του φυτού θα καταλάβουν όλο τον ελεύθερο χώρο στον κήπο.

Γενικές συμβουλές ανάπτυξης

Η οικογένεια φτερών αγαπά το συχνό πότισμα και την άρδευση του φύλλου με ένα μπουκάλι ψεκασμού. Είναι καλύτερα να τοποθετήσετε το δοχείο σε σκιασμένο μέρος, το έδαφος πρέπει να είναι ελαφρώς όξινο, χαλαρό με καλή στρώση αποστράγγισης. Είναι σημαντικό να τηρείτε το καθεστώς θερμοκρασίας από 18 ° C έως 25 ° C. Οι θάμνοι είναι ευάλωτοι σε επίθεση από έντομα κλίμακας καταπολέμησης εντομοκτόνων. Η καλλιέργεια τροφοδοτείται με διάλυμα οργανικού λιπάσματος κατά την περίοδο της ενεργού ανάπτυξης. Το χειμώνα, το πότισμα πρέπει να μειωθεί και να γονιμοποιηθεί μέχρι την άνοιξη.

Για την καλλιέργεια στο σπίτι, τα πολυετή φυτά του γένους davalliev είναι κατάλληλα, για παράδειγμα, οι ποικιλίες φτέρη Mnogoryadnik, Nephrolepsis, Asplenium, Oleniy horn.

Κέρας ελαφιού

Οικονομική χρήση φτερών

Τα ξυλώδη είδη αυτού του θάμνου χρησιμοποιούνται για κατασκευαστικούς σκοπούς. Το ριζικό σύστημα και τα νεκρά στελέχη φτερών εμπλέκονται στο σχηματισμό τύρφης. Το φυλλώδες μέρος του φυτού χρησιμοποιείται για την παρασκευή ενός πράσινου λιπάσματος πλούσιου σε άζωτο.

Από τα ερείπια αρχαίων φυτών, σχηματίστηκε άνθρακας, ο οποίος χρησιμοποιείται ως θερμαντικό υλικό και πρώτη ύλη για χημική παραγωγή.Οι φτέρες διαφόρων τύπων και ονομάτων έχουν χρησιμοποιηθεί από ανθρώπους για μεγάλο χρονικό διάστημα ως λαϊκή θεραπεία για τη θεραπεία παθήσεων. Η κοινή στρουθοκάμηλος, ο αρσενικός νάνος χρησιμοποιείται ως ανθελμινθικό για τη θεραπεία ενός πονόλαιμου.

Στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, συλλέγονται νέοι βλαστοί φτερών σε βιομηχανική κλίμακα. Στη συνέχεια, οι πρώτες ύλες δηλητηριάζονται στην Ιαπωνία, την Κορέα, την Κίνα, όπου το φυτό τρώγεται μετά από θερμική επεξεργασία. Στο ίδιο μέρος, το άμυλο λαμβάνεται από τη ρίζα του φτερού και χρησιμοποιείται στην παραγωγή κόλλας και μπύρας, που προστίθεται στα ψημένα προϊόντα.

Χρήση φτέρης για διακοσμητικούς σκοπούς

Οι φτέρες της οικογένειας Multicore έχουν υψηλό διακοσμητικό χαρακτηριστικό και χρησιμοποιούνται ευρέως στον σχεδιασμό τοπίου. Το θηλυκό kochedzhnik είναι ένας πανέμορφος θάμνος με ψηλούς μίσχους, ο οποίος χρησιμοποιείται για τη διακόσμηση χώρων σε μονά και ομαδικά φυτεύματα.

Αυτό το φυτό έχει κοσμήσει οποιονδήποτε κήπο

Τα σγουρά κλαδιά των φτερών συμπληρώνουν τα μπουκέτα. Τα φωτεινά πράσινα χρώματα θα αναζωογονήσουν γνωστά τριαντάφυλλα, χρυσάνθεμα, ζέρμπερες. Οι τεχνητές δεξαμενές είναι διακοσμημένες με υδρόβιες ποικιλίες φυτών, φυτεύονται ενυδρεία.

Σε εσωτερικούς χώρους, οι θάμνοι μπορούν να εμφανιστούν σε περβάζια παραθύρων, οι μορφές αμπέλου κρέμονται σε γλάστρα στον τοίχο ή τοποθετούνται σε βάση.

Φτέρη στη μυθολογία

Ο πολιτισμός κατέχει μια ξεχωριστή θέση στη σλαβική μυθολογία. Οι αρχαίοι πίστευαν ότι όποιος βρει ένα λουλούδι φτέρης τη νύχτα του Ιβάν Κουπάλα θα βρει ευτυχία και πλούτο. Ο θρύλος είχε τόσο ισχυρή επιρροή που μεταφέρθηκε στον Χριστιανισμό.

Στην παλιά Αγγλία, οι κάτοικοι πίστευαν ότι το φυτό προστατεύει το σπίτι από κεραυνούς, κρέμασαν τους μίσχους στους τοίχους για να προστατεύσουν την κατοικία από καταστροφικές κακές καιρικές συνθήκες.

Στη Ρωσία, πιστεύεται ότι η δασική ποικιλία φτέρη προστατεύει ένα άτομο από κακά πνεύματα και μάγισσες, έφεραν μαζί τους ένα κλαδί φυτού ως φυλαχτό. Οι σπόροι του δέντρου βοήθησαν να βρουν θησαυρούς και έκαναν ένα άτομο αόρατο. Αλλά για να γίνει ο σπόρος μαγικός, ήταν απαραίτητο να το συλλέξουμε τη νύχτα του Ιβάν Κουπάλα μετά την υποτιθέμενη ανθοφορία.

Το λουλούδι φτέρης είναι απλώς ένας μύθος, το φυτό δεν ανθίζει στην πραγματικότητα

Οι πρώτες φτέρες προέρχονταν πριν από πολλά εκατομμύρια χρόνια, κατάφεραν να επιβιώσουν από τους δεινόσαυρους, υποβλήθηκαν σε εξέλιξη και προσαρμόστηκαν σε διαφορετικούς οικοτόπους. Λόγω της πλαστικότητάς του στις συνθήκες διαβίωσης, ο πολιτισμός βρίσκεται στις κορυφές των βουνών με εξαντλημένα εδάφη, αιώνια υγρασία σε βάλτους, άνυδρες αμμώδεις περιοχές. Η εμφάνιση του φυτού μπορεί να χαρακτηρίζεται από διαφορετικούς τύπους εναέριων μερών, ανάλογα με την ποικιλία. Πρόκειται για πανέμορφους φοίνικες και ένα μικρό τριφύλλι. Η ποικιλία των μορφών και η ανεπιτήδευτη φροντίδα μας επιτρέπουν να συμπεράνουμε ότι η φτέρη είναι ένα φυτό που αξίζει δικαίως την προσοχή των κηπουρών και των ερασιτεχνών καλλιεργητών λουλουδιών. Σήμερα η φτέρη επισκέπτεται συχνά στο περβάζι του διαμερίσματος, στους διαδρόμους των δημόσιων κτιρίων, στοιχείο διακόσμησης στον κήπο.