Hydrangea Annabelle - φύτευση και φροντίδα ενός φυτού στο ανοιχτό χωράφι

Η Hydrangea Annabelle (στα λατινικά Arborescen Hydrangea) αναφέρεται σε πολυετή φυτά, απαραίτητα στη δημιουργία του τοπίου. Το λουλούδι είναι ανθεκτικό σε κρύες και κακές καιρικές συνθήκες, έχει ισχυρή ανοσία σε πολλές ασθένειες.

Μια σύντομη περιγραφή της Ορτανσίας Annabelle

Ο θάμνος καλλιεργείται για διακοσμητικούς σκοπούς, είναι μεγάλος και μεγαλώνει εύκολα σε πλάτος. Η ορτανσία δέντρων Annabelle μεγαλώνει σε ύψος 1,5 μ., Τα φύλλα έχουν μια πράσινη ή σμαραγδένια σκιά χωρίς γυαλιστερό. Το μέσο μήκος των φύλλων είναι έως 20 cm, η καλλιέργεια αρχίζει να ανθίζει τον Ιούνιο, η ανθοφορία τελειώνει τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο.

Ορτανσία λευκό σφαιρικό Anabel

Ποικιλίες

Το Hydrangea Annabelle διατίθεται σε δύο ποικιλίες.

Ροζ - θάμνοι με ροζ λουλούδια. Το εργοστάσιο προτιμά αλκαλικά εδάφη και περιοχές με καλό φωτισμό. Ανθίζει στα τέλη Ιουνίου, του αρέσει η επαρκής υγρασία του εδάφους.

Hydrangea Pink Anabel

Το Strong (Strong) έχει μεγάλες λευκές ταξιανθίες που καλύπτουν την πράσινη μάζα του θάμνου. Για να διατηρηθεί το μεγαλείο των μπουμπουκιών, απαιτείται τακτικό κλάδεμα.

Hydrangea Strong Annabelle

Ποιο μέρος να διαλέξετε

Στην περιγραφή του δέντρου που μοιάζει με ορτανσία, επισημαίνεται ότι ο θάμνος δεν ανέχεται τη συνεχή υπερχείλιση του εδάφους, τον κρύο και τον υγρό αέρα. Το εργοστάσιο χρειάζεται ένα ξηρό και καλά αεριζόμενο μέρος, αλλά χωρίς συνεχή έκθεση σε δυνατούς και σκουριασμένους ανέμους.

Η καλύτερη επιλογή θα ήταν ένας ιστότοπος όπου ο θάμνος θα προστατεύεται από ένα φράχτη, ένα σπίτι ή ένα παράρτημα. Το έδαφος πρέπει να έχει σταθερό επίπεδο υγρασίας με μέσες τιμές. Το στάσιμο νερό κοντά στο ριζικό σύστημα μπορεί να το προκαλέσει σήψη, επομένως θα πρέπει να αποφεύγεται η φύτευση ορτανσιών σε περιοχές όπου συλλέγεται συνεχώς υγρασία.

Ορτανσία αντιστάθμισης

Διαδικασία φύτευσης ανοιχτού εδάφους

Η ορτανσία Annabelle έχει τις δικές της απαιτήσεις εδάφους. Το φυτό προτιμά ελαφρώς όξινους τύπους εδάφους · με αυξημένη περιεκτικότητα σε αλκάλια, δεν είναι σε θέση να αναπτυχθεί κανονικά και μπορεί να πεθάνει.

Για τα αλκαλικά εδάφη, ένα μείγμα αποτελούμενο από τύρφη, άμμο, χλοοτάπητα και πριονίδι που λαμβάνονται σε ίσες αναλογίες προστίθεται στους λάκκους φύτευσης. Ένα φυτό που φυτεύεται με τέτοιες αποχρώσεις θα πρέπει να τροφοδοτείται περιοδικά.

Το μέρος στο προσωπικό οικόπεδο πρέπει να είναι μακριά από δέντρα και μεγάλες καλλιέργειες. Διαφορετικά, η ορτανσία θα εξαντληθεί από το νερό.

Οι εργασίες φύτευσης στην περιοχή της Μόσχας πραγματοποιούνται την άνοιξη, από τα τέλη Απριλίου έως τις αρχές Μαΐου, η ακριβής ώρα εξαρτάται από τις καιρικές συνθήκες. Οι θάμνοι ενηλίκων ηλικίας 2-3 ετών είναι κατάλληλοι για φύτευση.Κατά την καλλιέργεια καλλιεργειών σε κρύες περιοχές (στη Σιβηρία και στα Ουράλια), ο χρόνος φύτευσης μεταφέρεται στις πρώτες εβδομάδες του καλοκαιριού.

Οι εργασίες φύτευσης εκτελούνται σύμφωνα με τον ακόλουθο αλγόριθμο:

1. Πριν από τη φύτευση, το ριζικό σύστημα απολυμαίνεται. Οι ρίζες των φυτών βυθίζονται σε διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου για 5-10 λεπτά.
2. Οι λάκκοι μεγέθους 40 × 40 εκ. Σκάβονται στον ιστότοπο, σε βάθος άνω των 50 εκ. Αυτή η αναλογία θα επιτρέψει στις ρίζες να αναπτυχθούν κανονικά, να μην αισθάνονται περιορισμένες.
3. Κατά τη φύτευση σε εξαντλημένα εδάφη, χρησιμοποιείται ένα ειδικό έδαφος, το οποίο πωλείται σε ανθοπωλεία. Το αυτοπαρασκευασμένο μείγμα εδάφους δεν εγγυάται την απουσία προνυμφών παρασίτων και μυκητιασικών λοιμώξεων σε αυτό.
4. Περιοχές που βρίσκονται στα πεδινά στραγγίζονται επιπλέον με ένα μείγμα θρυμματισμένης πέτρας και άμμου.
5. Μετά την ολοκλήρωση των προπαρασκευαστικών μέτρων, οι ρίζες του θάμνου ισιώνονται προσεκτικά κατά μήκος του πυθμένα του λάκκου, τα κενά καλύπτονται με χώμα. Το άνω τμήμα του ριζικού συστήματος παραμένει πάνω από το έδαφος, το έδαφος γύρω από τον θάμνο πρέπει να είναι ελαφρώς σφραγισμένο.
6. Το φυτό ποτίζεται με 1-2 κουβάδες νερού, ο κύκλος του κορμού γεμίζει με ένα μείγμα πολτού. Αυτό θα δημιουργήσει το απαραίτητο μικροκλίμα για την κανονική ανάπτυξη των ριζών και δεν θα επιτρέψει την εξάτμιση της υγρασίας πολύ γρήγορα.

Διάδοση θάμνων

Εκτός από τη φύτευση και τη φροντίδα στο ανοιχτό χωράφι, πολλοί ενδιαφέρονται για την αναπαραγωγή της ορτανσίας Anabel. Υπάρχουν πολλές κοινές μέθοδοι: μοσχεύματα, στρώσεις και διαχωρισμός των θάμνων.

Μοσχεύματα

Η συγκομιδή υλικού πραγματοποιείται με την έναρξη της άνοιξης - τον Απρίλιο ημέρες με προληπτικό κλάδεμα θάμνων. Για αναπαραγωγή, τα κλαδιά λαμβάνονται από την κορυφή του φυτού και νέοι βλαστοί. Το μέσο μήκος της κοπής είναι 15 cm · δεν πρέπει να εμφανίζει σημάδια μυκητιακών και ιογενών ασθενειών και ίχνη παρασίτων.

Μετά την κοπή, φυτεύονται σε δοχεία με προ-υγραμένο χώμα που αποτελείται από τύρφη, άμμο και χούμο (λαμβάνονται σε ίσες αναλογίες). Κατά τη φύτευση, παρατηρείται απόσταση 25 cm, μετά την οποία το δοχείο καλύπτεται με πλαστικό περιτύλιγμα, το οποίο βοηθά στη δημιουργία ενός κατάλληλου μικροκλίματος.

Η ανάπτυξη μοσχευμάτων πραγματοποιείται εντός 1,5-2 ετών. Κατά τη διάρκεια ολόκληρης της περιόδου, διατηρείται επαρκής υγρασία εδάφους σε δοχεία, η μεμβράνη αφαιρείται μετά την τελική ριζοβολία. Οι θάμνοι μπορούν να αναπτυχθούν τόσο σε εξωτερικούς χώρους όσο και σε εσωτερικούς χώρους, αλλά κατά τη διάρκεια της κρύας περιόδου πρέπει να μεταφερθούν στο σπίτι.

Μοσχεύματα σε νερό

Επίπεδα

Στις αρχές Σεπτεμβρίου, σκάβονται μικρές τρύπες γύρω από έναν ενήλικο θάμνο, έως 10 cm, επιλέγονται οι πιο υγιείς και πιο ανεπτυγμένοι κάτω βλαστοί. Μικρές περικοπές γίνονται πάνω τους, τοποθετημένες σε μια προ-σκαμμένη τρύπα. Τα κλαδιά στερεώνονται με φουρκέτες, πασπαλίζονται με θρεπτικό χώμα, ποτίζονται και καλύπτονται με στρώμα στρώματος.

Η φροντίδα των φυτών πρέπει να ξεκινήσει την άνοιξη. Οι παραπάνω διαδικασίες θα βοηθήσουν τον θάμνο να επιβιώσει εύκολα τον χειμώνα καιρό.

Διαίρεση του θάμνου

Χρησιμοποιείται μόνο κατά τη μεταφύτευση θάμνων σε νέο μέρος. Η τεχνική χρησιμοποιείται σε εξαιρετικές περιπτώσεις, καθώς η αναπαραγωγή οδηγεί σε βλάβη στο ριζικό σύστημα του μητρικού φυτού και το αποτέλεσμα της διαδικασίας δεν μπορεί να προβλεφθεί.

Κανόνες φροντίδας

Η σωστή φροντίδα της ορτανσίας θα της επιτρέψει να ευχαριστήσει τους ιδιοκτήτες της για αρκετές δεκαετίες. Οι δραστηριότητες δεν είναι δύσκολες ακόμη και για αρχάριους, βασικά όλα οφείλονται στο έγκαιρο πότισμα και το κλάδεμα.

Κλάδεμα

Το Paniculata hydrangea Anabel κλαδεύεται δύο φορές το χρόνο: την άνοιξη και το φθινόπωρο.

Το κλάδεμα πρέπει να πραγματοποιείται:

• για προφύλαξη με εκτομή ξηρού, άρρωστου, σπασμένου στελέχους.
• για διακοσμητικές ανάγκες με το σχηματισμό της κορώνας και δίνοντας στον θάμνο μια ορισμένη εμφάνιση.

Στην πρώτη περίπτωση, το κλάδεμα των κλαδιών πραγματοποιείται την άνοιξη, με εξαίρεση τους φθαρμένους βλαστούς, αφαιρούνται τα μέρη που παρεμποδίζουν την κανονική κυκλοφορία του αέρα μέσα στον θάμνο. Οι μακρύτερες λήψεις συντομεύονται για να δημιουργήσουν μια τακτοποιημένη εμφάνιση. Αυτή η μέθοδος διεγείρει την ανάπτυξη πλευρικών κλαδιών, βοηθά τον θάμνο να αποκτήσει πυκνότητα.

Φθινόπωρο κλάδεμα

Λίπασμα επιφάνειας

Στην περιγραφή της Ορτανσίας Pink Annabel, αναφέρεται ότι ο θάμνος μεγαλώνει και αναπτύσσεται καλύτερα με την εισαγωγή ορυκτών-οργανικών λιπασμάτων. Το φυτό δεν ανέχεται τη σίτιση με τέφρα ή ασβέστη. Μεταξύ των μεταλλικών επιδέσμων, είναι προτιμότερο να προτιμάτε:

• νιτρικό κάλιο;
• υπερφωσφορικά
• ουρία.

Η πρώτη θεραπεία πραγματοποιείται πριν από την καλλιεργητική περίοδο. Αυτή τη στιγμή, εισάγονται ποικιλίες φωσφόρου-καλίου, σχεδιασμένες να ενισχύουν την ανάπτυξη των θάμνων. Η δευτερεύουσα σίτιση περιλαμβάνει τον ίδιο τύπο λιπάσματος που εφαρμόζεται στην αρχή του σχηματισμού ταξιανθιών.

Πότισμα

Αμέσως μετά τη φύτευση, το έδαφος κάτω από τους θάμνους υγραίνεται κάθε 48 ώρες. Τουλάχιστον ένας κάδος κρύου νερού χύνεται κάτω από κάθε θάμνο. Προκειμένου να αποφευχθεί η ξήρανση από το έδαφος, ο κύκλος πλησίον στελέχους μπορεί να είναι μαλακός, το στρώμα δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερο από 8 εκ. Το στρώμα θα εξοικονομήσει υγρασία, θα αποφύγει την ανάπτυξη ζιζανίων γύρω από την ορτανσία.

Πιθανές ασθένειες και προβλήματα

Ένα ανεπιτήδευτο φυτό δεν προστατεύεται από επιθέσεις εντόμων και την ανάπτυξη ασθενειών. Τα περισσότερα προβλήματα θάμνων σχετίζονται με:

• δακτυλιοειδές στίγμα. Αυτή είναι μια ιογενής ασθένεια που επηρεάζει όχι μόνο τα λουλούδια του κήπου, αλλά και τους θάμνους σμέουρων, τα φραγκοστάφυλα και τους αμπελώνες. Μπορείτε να εντοπίσετε τη μόλυνση από σκούρα ξηρά σημεία στο φύλλωμα, τα οποία με την πάροδο του χρόνου καλύπτουν μια μεγάλη περιοχή και οδηγούν στο θάνατό της. Οι λόγοι για την εμφάνιση του δακτυλίου περιλαμβάνουν μολυσμένη γη, εργαλεία που δεν έχουν υποστεί καλή επεξεργασία και τη μεταφορά του ιού από έντομα. Η ασθένεια δεν είναι θεραπεύσιμη. Ο θάμνος ξεριζώνεται και καίγεται.
• ωίδιο, μια κοινή μυκητιασική λοίμωξη. Επηρεάζει τις περισσότερες καλλιέργειες κηπουρικής. Μπορείτε να προσδιορίσετε την παθολογική διαδικασία από τις λευκές κουκκίδες που εμφανίζονται στις πλάκες των φύλλων. Από έξω, μοιάζουν με μια πλάκα αράχνης. Η μόλυνση αναγκάζει τα φύλλα να κυρτώσουν και να στεγνώσουν. Η θεραπεία με μύκητες συνίσταται στη θεραπεία των θάμνων με μυκητοκτόνα, την απομάκρυνση των κατεστραμμένων περιοχών. Για να αποφευχθεί η μεταφορά μόλυνσης σε γειτονικές καλλιέργειες, ψεκάζονται επίσης με φαρμακευτικά διαλύματα.

Δαχτυλίδι

• γκρι σήψη. Πρόκειται για μια μυκητιακή λοίμωξη που επηρεάζει όχι μόνο το πράσινο μέρος του φυτού, αλλά και τα μοσχεύματα που είναι υπεύθυνα για την αναπαραγωγή των θάμνων. Ο μύκητας αναγνωρίζεται από μια γκρίζα άνθιση στις πλάκες των φύλλων. Η θεραπεία συνίσταται στην απομάκρυνση βλαστών και τον ψεκασμό ορτανσιών και γειτονικών καλλιεργειών με μυκητοκτόνα.
• χλώρωση. Σύμφωνα με κλινικά σημεία, η ασθένεια μοιάζει με εγκαύματα στο φύλλωμα από τον ήλιο. Τα φύλλα αρχίζουν να αποχρωματίζονται και να γίνονται κίτρινα. Η πηγή του προβλήματος είναι η έλλειψη σιδήρου. Για την αποκατάσταση των θάμνων, απαιτείται λίπανση με αυτό το στοιχείο στη σύνθεση.

Εκτός από ορισμένες ασθένειες, τα παράσιτα μπορούν να προσβάλλουν την ορτανσία:

• οι αφίδες των φύλλων είναι ένα κλασικό παράσιτο όλων των οικοπέδων. Τα έντομα εντοπίζονται στα πράσινα μέρη των φυτών και τρέφονται με το χυμό τους. Με την πάροδο του χρόνου, οι θάμνοι παύουν να αντιστέκονται, αρχίζουν να στεγνώνουν και γίνονται μαύροι. Εάν τα παράσιτα χτυπήσουν ένα από τα μέρη του θάμνου, τότε οι πασχαλίτσες θα βοηθήσουν στην αντιμετώπισή τους. Σε άλλες περιπτώσεις, θα πρέπει να πραγματοποιηθεί χημική επεξεργασία.
• άκαρι αράχνης. Μπορείτε να αναγνωρίσετε το παράσιτο από τον λεπτό ιστό, με τον οποίο πλέκει τα φύλλα και τους μίσχους. Λόγω της εισβολής μικρών εντόμων, ο θάμνος δεν έχει αρκετό ηλιακό φως και θρεπτικά συστατικά, η ορτανσία σταματά να ανθίζει. Η θεραπεία ξεκινά με μηχανική απομάκρυνση του παρασίτου και ψεκασμό των θάμνων με εντομοκτόνες ουσίες.
• τα σαλιγκάρια και οι γυμνοσάλιαγκες είναι μέτρια παράσιτα. Με την έγκαιρη απομάκρυνση των παρασίτων, οι θάμνοι μπορούν να ανακάμψουν, εάν αγνοήσουν τη θεραπεία με ειδικές ενώσεις, μπορούν να προκαλέσουν σοβαρή βλάβη.

Οι έμπειροι κηπουροί συνιστούν τακτική εξέταση των φυτών στην αυλή για την έγκαιρη ανίχνευση μυκητιασικών λοιμώξεων και παρασίτων εντόμων. Η προληπτική θεραπεία, η προσέλκυση πουλιών στον κήπο (τοποθέτηση τροφοδοτών και σπιτιών πουλιών γύρω του) θα αποτρέψει το πρόβλημα, θα απαλλαγεί από την ανάγκη θεραπείας των προσβεβλημένων λουλουδιών.

Οι ορτανσίες είναι μακροχρόνια, ανεπιτήδευτα φυτά που μπορούν να διακοσμήσουν οικόπεδα με τα λουλούδια τους για αρκετές δεκαετίες. Η σωστή φροντίδα του θάμνου, το έγκαιρο κλάδεμα, το πότισμα και ο εμπλουτισμός του εδάφους με λιπάσματα θα σας βοηθήσουν να αποκτήσετε όμορφους και υγιείς θάμνους που μπορούν να αντέξουν πολλές ασθένειες και παράσιτα.