Krzew berberysu - gatunki, odmiany, sadzenie i pielęgnacja

Krzew berberysu składa się z wielu łodyg pokrytych cierniami. Uwagę zwracają czerwone owoce i żółte kwiaty. Roślina występuje w naturze na różnych kontynentach - od wschodniej Syberii po Amerykę Północną. Używają go jako wolnostojącego krzewu i tworzą kompozycje z innymi nasadzeniami.

Dekoracyjne właściwości berberysu

Roślinę często można spotkać w parkach i ogrodach. Ze względu na swoją dekoracyjność krzew berberysu świetnie komponuje się z kompozycjami krajobrazowymi. Korona dobrze nadaje się do strzyżenia i szybko się regeneruje. Z krzaków zrobiono żywopłot.

Ozdobny krzew jako dekoracja ogrodu

Pochodzenie i wygląd rośliny

Berberys jest uprawiany w ogrodach, ale można go naturalnie znaleźć w Ameryce Północnej, wschodniej Syberii, na Krymie, w Europie i na Kaukazie. Nazwa rośliny pochodzi z języka arabskiego, ponieważ drzewo zostało przywiezione przez Arabów z rejonów zamieszkałych przez Berberów. W starożytnym Rzymie i Grecji wierzono, że krzew przynosi szczęście swojemu właścicielowi. W Tybecie był używany w medycynie ludowej jako skuteczny lek naturalny, zwalczający wiele chorób.

Berberys to okrągły krzew o wysokości do 3 m, z rozłożystymi i ciernistymi pędami. Liście zielone, owalne, kwiaty miododajne żółte. Na krzaku powstają czerwone podłużne owoce.

Opis kwiatu rośliny

Krzew ma pomarańczowe, złote lub żółte kwiaty z dodatkiem czerwonego odcienia. Małe kwiaty są zbierane w kwiatostanach racemose lub corymbose. Wszystkie płatki mają dwa nektarniki.

Uwaga! W wyniku badań naukowych udowodniono, że można stworzyć substytut Viagry na bazie berberysu.

Najlepsze odmiany berberysu do uprawy na środkowym pasie

Hodowcy wyhodowali wiele odmian baraaris, w tym te przeznaczone do uprawy w strefach umiarkowanych.

Złoty pierścień berberysu Thunberg

Krzew o wielu pędach i zaokrąglonej koronie. Liście są fioletowe z żółtymi brzegami, które jesienią przebarwiają się na czerwono. Berberys rośnie na wysokość i ma średnicę od 2 do 3 m. Liczne kwiaty wewnątrz są żółte i czerwone na zewnątrz. Owoce są podłużne, czerwone.

Berberys Thunberg Aurea

Wiele pędów wyprostowanych, rozłożystych. Wysokość rośliny - od 90 do 120 cm Na łodygach występują ostre kolce. Liście owalne, długości 4 cm, jasnozielone i żółte. Jesienią liście mogą zmienić kolor na czerwonawy lub pomarańczowy. Kwiaty jasnożółte. Owoce jasnoczerwone, podłużne i błyszczące.

Berberys Thunberg Atropurpurea Nana

Roślina karłowata do 40 cm wysokości, liście krzewu mają kolor purpurowy, a jesienią stają się jaskrawoczerwone. W kwiatostanie jest kilka kwiatów z żółtym wypełnieniem od wewnątrz i czerwoną obwódką na zewnątrz.

Berberys Thunberg Pink Queen

Pojedyncze pędy wyprostowane z cierniami, ich wysokość sięga 1 m.Liście drobne są od wewnątrz zielone, a na zewnątrz purpurowoczerwone z białawo-szarymi i różowymi plamkami. Jesienią drzewo przebarwia się na czerwono. Późną wiosną pojawiają się żółte kwiaty, a we wrześniu pojawiają się czerwone jagody.

Roślina o różowych liściach

Atropurpurea berberysu pospolitego

Liście owalne czerwono-fioletowe, cienkie łodygi, rozłożysty pokrój krzewu. Późną wiosną pojawiają się drobne, bladożółte kwiaty. Jesienią liście stają się pomarańczowe lub czerwone. Berberys jest zwarty, dorastający do 60 cm wysokości.

Berberys Ottawa Superba

Krzew o ciemnobrązowej korze, cienkich gałęziach. Liście bordowe są owalne i podłużne. Wiosną roślina tworzy duże skupiska cytrynowych kwiatów.

Berberys pospolity Albo variegata

Rozgałęziony krzew, wyprostowane pędy z cierniami. Kwiaty jasnożółte o delikatnym aromacie. Dużo czerwonych jagód. Liście zielone z plamkami i białymi paskami.

Berberys pospolity Aureo-marginata

Krzew podobny do poprzedniego gatunku, również rozgałęziony, o ciernistych łodygach. Żółte kwiaty wydzielają miodowy zapach. Na berberysie jest dużo czerwonych owoców. Liście są zielone ze złotą obwódką.

Przeszczep po zakupie w otwartym terenie

Podobnie jak większość nasadzeń ogrodowych, berberys można przesadzać dwa razy w roku: w marcu-kwietniu i wrześniu-październiku. Sadzenie odbywa się w ten sam sposób, niezależnie od odmiany i dekoracyjności rośliny. W okresie adaptacji krzew będzie musiał zadbać o to w postaci dodania opatrunku górnego, terminowego podlewania, przycinania i usuwania chwastów.

Co jest potrzebne do lądowania

Do sadzenia konieczne jest przygotowanie sadzonki, gleby, dodatkowych nawozów, wody. Ważnym krokiem jest wybór miejsca, które powinno być dobrze oświetlone, a dla niektórych rodzajów krzewów warto zrobić ogrodzenie z przeciągów. Nadmiernie zwilżona gleba może powodować choroby wywoływane przez grzyby.

Optymalna gleba

Najlepszą opcją dla berberysu będzie dobrze wysuszona gleba, glina. Roślina negatywnie reaguje na podmokłą i kwaśną glebę. Jeśli nie można samodzielnie przygotować podłoża, lepiej kupić go w sklepie.

Ciekawy! W Nowej Zelandii i na wschodzie Stanów Zjednoczonych obowiązuje zakaz uprawy i sprzedaży krzewów. Wynika to z szybkiego wzrostu i wypierania innych roślin.

Proces krok po kroku

Sadzenie odbywa się tylko w okresie wiosenno-jesiennym. Jeśli system korzeniowy nie wymaga adaptacji, roślinę można przesadzać z doniczki od wiosny do jesieni. Krzew powinien znajdować się w odległości 2 m od innych nasadzeń. Przed posadzeniem pięknego berberysu należy pamiętać, że podczas kształtowania krajobrazu i tworzenia żywopłotu można umieścić 2-4 krzewów na metr.

Technologia sadzenia powinna wyglądać następująco:

  1. Dwa tygodnie przed przesadzeniem wykopuje się dołki na głębokość 30 cm dla sadzonek 2-3-letnich i 45 cm dla sadzonek 5-7-letnich.
  2. Glebę przygotowuje się z piasku, ziemi ogrodowej i próchnicy w równych proporcjach, a następnie wlewa się do dołów.
  3. Dodatkowo dodaje się 20 g siarczanu potasu i 100 g superfosfatu.
  4. Wszystkie składniki są delikatnie wymieszane, aby system korzeni berberysu nie miał kontaktu z zanętą.
  5. Jeśli gleba jest kwaśna, dodaj 300 g mąki wapiennej lub dolomitowej lub 200 g popiołu drzewnego.
  6. Sadzonki umieszcza się w dołku, przykrywa glinianą mieszanką i ubija.

Po posadzeniu roślinę należy podlać. Zaleca się również ściółkowanie.

Jak rozmnażać berberys w domu

Berberys można rozmnażać na kilka sposobów: przez nasiona, sadzonki, dzieląc krzew i odkładając. Dwie pierwsze opcje pozostają najpopularniejsze.

Cięcie pięknego krzewu

Rozmnażanie przez sadzonki

Jak rozmnażać berberys przez sadzonki w domu:

  • na początku lata z bocznych łodyg wycina się 15 cm sadzonki;
  • dolne liście są usuwane, a podstawy cięć są traktowane preparatem do szybkiego tworzenia korzeni;
  • sadzonki sadzi się w perlicie lub mieszance torfu i piasku;
  • przykryć pojemnik folią, okresowo zwilżyć, przewietrzyć i poluzować glebę;
  • ukorzenione sadzonki przenosi się do innego pojemnika, a do gleby dodaje się nawozy.

Rok po rozmnożeniu przez sadzonki krzew można sadzić na stałe.

Uwaga! Aby przyspieszyć wzrost korzeni na sadzonkach, należy zastosować stymulatory wzrostu.

Uprawa z nasion

W przypadku tej metody hodowli roślin musisz zbierać lub kupować nasiona. Siew odbywa się na otwartym terenie lub w pojemniku pod koniec jesieni. Nasiona wysiewa się na głębokość około 1 cm Sadzenie wiosną wymaga rozwarstwienia, które utrzymuje się przez 3 miesiące w temperaturze 3-5 stopni.

Gdy na pędach uformują się prawdziwe liście, należy je przerzedzać co 4 cm Sadzonki sadzi się na stałe 2 lata po wysiewie.

Uwaga! Berberys jest zdolny do samodzielnego rozmnażania. Wiosną kiełkują nasiona, które spadły z krzewu, a jesienią powstają pełnoprawne kiełki.

Opieka

Do aktywnego wzrostu i kwitnienia krzewu berberysu wymagane jest odpowiednie sadzenie i pielęgnacja. Krzew potrzebuje nawożenia, nawilżania, przycinania.

Tryb nawadniania

Ze względu na zwiększoną wrażliwość berberysu na wilgoć gleby należy obserwować umiarkowane podlewanie i tylko w upale. Gleba lepiej zatrzyma wilgoć, jeśli kilka razy zostanie poluzowana i ściółkowana. Warstwa ściółki - 6 do 8 cm.

Top dressing

W pierwszym roku życia roślina nie jest nawożona. Berberys, jadalny i trujący krzew, ma wystarczającą ilość składników odżywczych zawartych w glebie do sadzenia. Opatrunek górny przeprowadza się co 2-3 lata. Wiosną nadają się do tego preparaty azotowe - azotan amonu i mocznik w dawce 20 g na 1 m2. m. obszar w pobliżu łodygi.

W sezonie letnim stosuje się nawozy, w tym potas, fosfor i azot. Od września do listopada najlepszą opcją będzie nawożenie fosforowo-potasowe, przyjmuje się 30 g na 1 mkw. m. Azot nie jest używany jesienią, ponieważ ten składnik prowokuje wzrost zieleni, a berberys w tym czasie przygotowuje się do zimowania.

Ważny! Wymagane jest okresowe sprawdzanie gałęzi i liści pod kątem obecności szkodników, pasożytów i grzybów. Pozwoli ci to na czas znaleźć problem i uratować krzak. Lepiej jest używać specjalnych preparatów w sprayu.

Cechy pielęgnacji podczas kwitnienia

Podczas aktywnego wzrostu krzew jest karmiony nawozami kombinowanymi dwa razy w miesiącu. Składniki odżywcze aplikuje się tylko na wilgotną glebę. Optymalna temperatura to 18-24 stopnie. Krzew uwielbia oświetlenie, ale nie palące promienie słońca. W upale lepiej go zacieniać. Kiedy drzewo musi zakwitnąć, potrzebuje regularnego podlewania. Wodę można nakładać po lekkim wyschnięciu wierzchniej warstwy podłoża o grubości 3-5 cm.

Cechy opieki w okresie odpoczynku

Cięcie zalecane jest bezpośrednio po kwitnieniu w celu ukształtowania i poprawy kondycji berberysu. Należy usunąć stare, połamane, zaatakowane przez szkodniki, suche i skierowane do wewnątrz gałęzie. Przez pierwsze 5 lat krzew należy przykryć suchymi liśćmi lub świerkowymi gałęziami w czasie mrozów. W zimnych miejscach rozgałęzione łodygi są ściągane sznurkiem i odgradzane siatką, która powinna być o 10 cm wyższa od berberysu. Jesienią rzadko przeprowadza się podlewanie, a zimą całkowicie się zatrzymuje.

Jadalny owoc berberysu

Ciekawy! Wzmianki o krzaku znaleziono w napisach na tabliczkach wykonanych przed naszą erą. Przechowywano je w bibliotece władcy Asyrii.

Berberys to krzew ozdobny, który ozdobi każdy ogród żółtymi kwiatami i zielono-czerwonymi liśćmi. Do tworzenia żywopłotów wykorzystuje się nasadzenia ozdobne. Owoce jadalne znajdują zastosowanie w medycynie tradycyjnej, ponieważ czerwone jagody mają właściwości przeciwzapalne, przeciwskurczowe, przeciwbólowe i przeciwbakteryjne.

Gość
0 komentarze

Orchidee

Kaktus

palmy