Berberys Maria - opis i uprawa
Zawartość:
Krzewy berberysu to jeden z najjaśniejszych elementów dekoracyjnych ogrodu. Wyglądają spektakularnie i wyróżniają się na tle pozostałych „zielonych zwierzaków”. Szczególnie estetycznie prezentuje się berberys Maria - krzew o fioletowych liściach i pędzlach usianych jaskrawoczerwonymi owocami. Jednak ogrodnicy doceniają ten berberys nie tylko ze względu na jego walory dekoracyjne - Maria jest odporna na zimę, bezpretensjonalna, a także dość łatwa w pielęgnacji.
Opis berberysu Maria
Berberys Thunberg Maria to ciernisty krzew, którego wysokość może osiągnąć 120-150 centymetrów, a szerokość korony dochodzi do jednego metra. Roślina jest zadbana i zwarta, korona rośnie pionowo w górę. Jeśli jednak nie przeprowadzisz przycinania na czas, krzew będzie się rozprzestrzeniał.
Kolor liści berberysu zmienia się w ciągu sezonu.
Młode pędy tego berberysu mają delikatny zielony odcień, ich końcówki są czerwone. Liście są zaokrąglone. Do samego końca lata Maria zachowuje złocistozielony kolor liści z cienką bordową obwódką, a jesienią korona rośliny nabiera pomarańczowego odcienia.
Kwiaty na krzakach kwitną w czerwcu, od dwóch do sześciu sztuk zbiera się w jeden kwiatostan. Płatki są żółtawe, z karmazynową obwódką. W październiku na roślinie pojawiają się małe jaskrawoczerwone jagody, które nie spadają z buszu przez całą zimę.
Sadzenie rośliny
Berberys Thunberg Maria to bardzo bezpretensjonalna roślina, jednak aby zapuściła korzenie na miejscu należy zwrócić szczególną uwagę na posadzenie jej w stałym miejscu. Tak więc gleba powinna być luźna i żyzna, z niską zawartością soli. Krzewy mogą rosnąć w zacienionych miejscach, jednak dekoracyjność ich liści spada - talerze stają się po prostu zielone.
Sadząc roślinę jesienią, należy wziąć pod uwagę, że mrozy mogą być niebezpieczne dla młodych pędów, dlatego należy je przygotować na zimę.
Sadzenie z nasion
Jeśli na działce jest już berberys Maria, nie ma potrzeby kupowania sadzonek. Wystarczy zebrać dojrzałe jagody, wydobyć z nich nasiona. Następnie należy je dokładnie wypłukać.
Umyte nasiona można poddać dezynfekcji nadmanganianem potasu
Aby zachować nasiona do sadzenia wiosennego, zaleca się przechowywanie ich w lodówce lub piwnicy. Jeśli planowana jest jesienna praca, nasiona można traktować specjalnymi regulatorami wzrostu.
Aby zasiać nasiona, musisz wykopać ziemię, przygotować łóżka. Doświadczeni ogrodnicy zauważają: jesienne nasiona wykiełkują tylko wiosną, a materiał do sadzenia pojawi się dopiero w ciągu półtora do dwóch lat.
Sadzenie sadzonek w otwartym terenie
Początkowo berberys Maria rośnie nie na wysokość, ale na szerokość. Dlatego ważne jest, aby sadzić młode pędy w odległości około dwóch metrów od siebie i innych roślin. Otwór musi być większy niż bryła korzeniowa.
Aby roślina mogła się zakorzenić, do dołu do sadzenia należy wprowadzić następujący skład:
- dwie części ziemi darniowej;
- jedna część próchnicy;
- jedna część torfu.
Przed wyjęciem sadzonki z pojemnika, glebę należy dokładnie podlać, aby nie uszkodzić kłącza.
Roślinę mulczuje się suchą trawą lub wiórami drzewnymi
Sadzenie berberysu Tunberga Maria wygląda następująco:
- Wyjmij sadzonkę z pojemnika.
- Umieść roślinę w przygotowanym dołku, delikatnie rozłóż korzenie.
- Przykryj korzeń ziemią, ubij go bez całkowitego wypełnienia otworu.
- Obficie podlewaj glebę.
- Uzupełnij glebę, aby całkowicie wypełnić otwór.
- Znowu woda.
Jeśli na korzeniach berberysu są uszkodzenia, należy je usunąć, traktując nacięcie roztworem nadmanganianu potasu. Berberys posadzony w gorący, suchy dzień potrzebuje schronienia.
Osobno należy powiedzieć o sadzeniu całego żywopłotu. W takim przypadku doświadczeni ogrodnicy zalecają stosowanie dwuletnich sadzonek.
Muszą być sadzone w następujący sposób:
- Wykop rów o szerokości 50 centymetrów i tak długo, jak to konieczne.
- Jeśli gleba jest słaba, dodaj składniki odżywcze na dno wykopu.
- Zasadź każdą roślinę, jak opisano powyżej.
- Chronić rośliny przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.
Jak dbać o berberys Maria
Jak wynika z opisu berberysu Marii, roślina ta jest bardzo bezpretensjonalna. Aby jednak krzew miał wysoki efekt dekoracyjny, należy na niego zwrócić uwagę. Pielęgnacja roślin składa się z kilku etapów.
Podlewanie
Jeśli warunki klimatyczne regionu nie charakteryzują się nadmierną suchością i dużą liczbą upalnych dni, ogrodnicy zalecają podlewanie berberysu raz na 7-10 dni. Należy zauważyć, że to zalecenie dotyczy tylko młodych sadzonek, podczas gdy dorosłe rośliny mogą się obejść bez podlewania - mają wystarczającą ilość wody deszczowej.
Top dressing
W pierwszym roku życia berberysu wystarcza mieszanka składników odżywczych, którą wprowadzono do gleby przed sadzeniem. Wiosną zaleca się stosowanie nawozów zawierających azot, a pod koniec sierpnia berberys będzie potrzebował kompleksu nawozów mineralnych.
Przycinanie
Przycinanie sanitarne jest niezbędne do użądlenia uszkodzonych i chorych gałęzi. Należy to przeprowadzić przed kwitnieniem - wczesną wiosną. Przycinać należy zarówno rośliny samodzielne, jak i nasadzenia grupowe.
Krzewy berberysu można łatwo uformować w kulkę
Jeśli roślina urosła silnie, gęstość należy rozrzedzić. Ze starej rośliny należy usunąć dorosłe i wysuszone gałęzie, tworząc krzew z młodego wzrostu. Młode pędy są usuwane z młodej rośliny.
Metody reprodukcji
Istnieje kilka sposobów rozmnażania Berberis Tunberga Maria. Każdy ma swoje wady:
- Rozmnażanie za pomocą nasion uzyskanych z jagód. Główną wadą jest słaba zdolność kiełkowania. Ponadto możliwa jest utrata cech odmianowych.
- Rozmnażanie przez ukorzenienie pędów bocznych. Wady tej opcji obejmują fakt, że czasami pędy po prostu się nie pojawiają.
- Sadzonki. Doświadczeni ogrodnicy twierdzą, że sadzonki mogą się zakorzenić przez długi czas.
Choroby i szkodniki
Ze względu na to, że berberys odmiany Maria został wyhodowany przez hodowców jako roślina odporna na niekorzystne warunki klimatyczne i ataki szkodników, praktycznie nie jest podatna na choroby.
Ogrodnicy nazywają głównych wrogów chorób grzybiczych tego krzewu, z których głównym jest mączniak prawdziwy. Rozpoznanie choroby nie jest trudne: na liściach i łodygach pojawia się biały kwiat.
Inną chorobą, która dotyka berberysu, jest plamienie. Jeśli go uruchomisz, krzak może umrzeć.Głównym objawem jest pojawienie się pomarańczowych guzków na blaszkach liściowych. Zawierają zarodniki grzybów, które mogą być szkodliwe dla innych upraw ogrodniczych.
Jako środek zapobiegawczy wiosną rośliny należy traktować fungicydami.
Rośliny mogą zachorować z powodu szkodników:
- cętkowany;
- więdnięcie;
- bakterioza.
Najgroźniejsze dla Maryi są ćmy i mszyce berberysu. Najskuteczniejszym środkiem do ich zwalczania jest przycinanie sanitarne, dotknięte krzewy można leczyć złożonymi preparatami.
Przygotowanie do zimy
Ponieważ roślina ma zwiększoną odporność na mróz, nie jest konieczne przykrywanie jej na zimę. Wyjątkiem są młode pędy sadzone jesienią. Najlepiej jest ściółkować kłącze, można je przykryć dowolnym odpowiednim materiałem.
Użyj w projektowaniu krajobrazu
Berberys Maria wyróżnia się zwiększoną dekoracyjnością, dzięki czemu jest stosowany w projektowaniu krajobrazu. Odmiana świetnie nadaje się do tworzenia granic: jest łatwa do cięcia i rośnie w pionie.
Wysokość krzewu sięgająca półtora metra pozwala uczynić Maryję centrum małej kompozycji ogrodowej. Aby to zrobić, wystarczy otoczyć go bezpretensjonalnymi antenami, wieloletnimi ocalałymi i kamieniami. Aby ozdobić miejsce kompozycją na większą skalę, możesz połączyć berberys z bańką Diabolo.
Berberys może służyć jako żywopłot przez dwie dekady
Właściwości lecznicze
Berberys znalazł szerokie zastosowanie w medycynie. Zawiera berberynę, substancję chemiczną, której naukowcy nie byli jeszcze w stanie uzyskać sztucznie.
Ten składnik jest skuteczny w wielu chorobach, takich jak tachykardia, cukrzyca. Berberyna działa przeciwzapalnie i przeciwgorączkowo, korzystnie wpływa na czynność układu hormonalnego i przewodu pokarmowego.
Berberys to roślina, która wyróżnia się silną odpornością i nie boi się ataków szkodników. Charakteryzuje się wysoką mrozoodpornością. Ponadto jest to roślina miododajna, dlatego sadząc ją na miejscu, można uzyskać niewielki zbiór pachnącego miodu.
