Kwiat Iberis wieloletni - uprawa i pielęgnacja

Bylina Iberis to niezwykły krzew, przedstawiciel rodziny kapustowatych. Roślina ma około 40 odmian. Jest używany w projektowaniu krajobrazu, świetnie nadaje się do dekoracji podwórka. Jeśli chcesz, możesz wyhodować krzewy o niezwykłej urodzie, które ozdobią nie tylko okolicę, ale także uliczne rabaty.

Opis Iberis: odmiany i odmiany

Kulturę reprezentują zarówno wieloletnie, jak i jednoroczne krzewy. Ogrodnicy preferują następujące rodzaje upraw:

  • Gibraltar. Szerokie, do pół metra średnicy krzewy ozdobione są wąskimi, zimozielonymi liśćmi. Kwiaty o jasnoróżowym odcieniu, o niewielkich rozmiarach, z czasem zmieniają kolor na biały. Nawet w surowym klimacie Gibraltarczyk kwitnie dwa razy w sezonie. Krzewy dorastające do 20 cm, Candytaft i Candy Tuff są uważane za najpopularniejsze odmiany tego gatunku Iberis. W tym drugim przypadku duże kwiatostany bzu przypominają dalie;

Jak wygląda Iberis?

  • Iberis evergreen ma twarde, skórzaste liście o jasnym malachitowym kolorze. Krzewy kuliste dorastają do 40 cm, kwiatostany baldaszkowate białe przez miesiąc zdobią kwietnik. Dojrzałe pąki produkują dużo materiału siewnego o dobrym kiełkowaniu. Krzew jest bezpretensjonalny dla gleby, ale preferuje glebę piaszczystą lub kamienistą. Znane odmiany to Fidel, Snowflake, Little Jam, Iberis evergreen Whiteworth;
  • Krymska - wieloletnia karłowata, nieprzekraczająca 7 cm wysokości, którą można sadzić w dowolnym miejscu. Zimą potrzebuje specjalnego schronienia ze względu na słabą tolerancję na mróz. Ozdobiony gęstymi zielonymi liśćmi przypominającymi łopatki. Fioletowe pąki po ostatecznym dojrzewaniu przybierają śnieżnobiały odcień. Krym kwitnie w kwietniowe dni;
  • skalisty dorasta do 13 cm, krzewy są obszerne i gęste. W okresie kwitnienia przypominają posypany śniegiem świerk. Pąki o kremowym lub różowawym kolorze pozostają na krzakach nieco ponad miesiąc. Popularne odmiany to Pygmaea i Hyacintenblutige Riesen.

Dla Twojej informacji! Umbelliferae Iberis to roślina jednoroczna dorastająca do 40 cm, kwiaty białe zebrane w kwiatostany, kwitnienie ok. 3 tygodnie. Parasol Iberis Lód granatu wyróżnia się pąkami pomalowanymi na biało i czerwono kontrastujących odcieni. Dorasta do 40 cm wysokości.

Parasol Iberis

Miejsce sadzenia i gleba Iberis

Iberis można sadzić zarówno w otwartym terenie, jak iw zwykłej doniczce. Rośliny preferują obszary słoneczne z dobrym drenażem. Niedoświadczeni ogrodnicy są zainteresowani tym, czy można wyhodować z nasion Iberis i kiedy sadzić sadzonki. Odpowiedź jest prosta - być może, ale w miarę rozgrzewania się ziemi.

Iberis: rośnie z nasion, kiedy sadzić

Sadzenie w otwartym terenie przeprowadza się od trzeciego tygodnia kwietnia po zakończeniu wiosennych przymrozków. Gleba powinna ogrzać się do 10 ° C. Jeśli wskaźniki są niższe, sadzenie Iberis zostaje odroczone pod koniec miesiąca.

Uwaga! Aby uzyskać trwały efekt kwitnienia, Iberis można sadzić w odstępach 2-3 tygodni.

Krzewy preferują glebę gliniastą lub kamienistą z wystarczającym lekkim i stałym drenażem, ponieważ nadmiar wilgoci może prowadzić do gnicia systemu korzeniowego i śmierci plonu. Prace nasadzeniowe wykonywane są według algorytmu:

  1. Studnie przygotowuje się na głębokość 10 cm, zachowując odstępy od 12 do 15 cm Stan ten wiąże się ze zdolnością rośliny do wzrostu na żyznej glebie.
  2. Nasiona są równomiernie rozłożone na dołku.
  3. Lekko pokryte ziemią. Głębokie lądowania są przeciwwskazane.
  4. W razie potrzeby piasek jest zwilżany.

Różne rodzaje roślin należy sadzić w przyzwoitej odległości od siebie, ponieważ krzewy są zdolne do samozapylenia. Po pojawieniu się pierwszych pędów konieczne jest przerzedzenie, w wyniku czego między krzakami powinna pozostać odległość od 20 do 25 cm.

Uwaga! Lepiej siać w kwietniu w temperaturze 18-20 ° C. Pierwsze pędy pojawią się na powierzchni za tydzień, w temperaturze 15 ° C - za 14-20 dni.

Sadzenie sadzonek Iberis

Sadzenie nasion w przygotowanych pojemnikach najlepiej wykonać w połowie marca. Preferowana jest mieszanka piasku i torfu i płytkie doniczki. Sadzenie sadzonek odbywa się zgodnie ze standardowym schematem:

  1. Gotową mieszankę gleby układa się w pudełkach. Jeśli zostanie pobrana własna gleba, jest ona wstępnie gotowana na parze i poluzowana.
  2. Materiał siewny jest równomiernie rozprowadzany na powierzchni i dociskany w 1-2 mm.
  3. Posyp na wierzchu niewielką ilością czystego piasku rzecznego.
  4. Pojemniki przykryte są folią lub szkłem.
  5. Są wysyłane do ciepłego pomieszczenia z normalnym oświetleniem i stabilnym reżimem temperatury 15-18 ° C.
  6. Uprawy są regularnie wentylowane i spryskiwane wodą z butelki z rozpylaczem.
  7. Sadzonki pierwszych pędów spodziewane są w ciągu miesiąca kalendarzowego.

Po pojawieniu się kiełków schronienie jest usuwane i zaczynają twardnieć, okresowo wyprowadzając je na świeże powietrze.

Sadzenie sadzonek Iberis składa się z kilku etapów.

W otwartym terenie krzewy są wysyłane nie wcześniej niż dorastają do 7 cm, co nastąpi w połowie końca maja. Sadzonki przesadza się z maksymalną ostrożnością w odległości od 12 do 15 cm od siebie. Szczególną uwagę zwraca się na system korzeniowy, który u młodych roślin łatwo ulega uszkodzeniu. Po zakończeniu sadzenia gleba wokół sadzonek jest zagęszczana i lekko nawilżana.

Uwaga! Kultura zacznie kwitnąć nie wcześniej niż w drugim roku po posadzeniu sadzonek. W pierwszym sezonie nie należy się spodziewać pojawienia się pąków, ponieważ nie zyskała jeszcze siły i wymaganej ilości składników odżywczych.

Podlewanie i poluzowywanie gleby

Krzewy wymagają regularnego, ale umiarkowanego podlewania przez całą wiosnę i lato. Przy upalnej i suchej pogodzie podlewanie wzrasta proporcjonalnie. Jeśli w regionie nie ma problemów z opadami, nie ma potrzeby podlewania rośliny.

Ważny! Duża ilość płynu może spowodować gnicie systemu korzeniowego. Stagnacja wilgoci to niebezpieczne zjawisko dla kwiatów.

Poluzowanie gleby odbywa się jako środki nawadniające. Jednocześnie konieczne jest usuwanie chwastów, które w sprzyjających warunkach pojawiają się szybciej niż rośliny uprawne.

Metody hodowli Iberis

Istnieje kilka opcji pozyskiwania krzewów innych niż wyrastające z nasion. Typowe metody hodowlane obejmują:

  • szczepienie. Po zakończeniu kwitnienia z pędów wycina się małe sadzonki od 5 do 8 cm. Są namaczane w stymulatorze korzeni i sadzone w wilgotnej glebie. Miejsca sadzenia przykrywa się szklanymi pojemnikami, w okresie zimowym pojemniki dodatkowo izoluje się listowiem, trocinami, a od góry przykrywa ziemią. Po zakończeniu mrozu pojemniki są usuwane, na sadzonkach powinny znajdować się młode liście;
  • podział korzenia. Do zabiegu wybiera się osoby dorosłe i bujne rośliny powyżej 5 lat. Wiosną przed sezonem wegetacyjnym krzewy są wykopywane.Po odcięciu górnej części są one dzielone na równe części objętości, które są sadzone w wcześniej przygotowanych miejscach, ziemia wokół jest zagęszczana i nawilżana.

Ważny! Do sadzenia w ogrodzie można użyć gotowych sadzonek sprzedawanych w kwiaciarniach. Kupując go, należy zwrócić uwagę na jego wygląd, brak uszkodzeń mechanicznych lub oznaki choroby.

Najczęściej stosowaną metodą rozmnażania są sadzonki Iberis

Top dressing i przesadzanie Iberis

Rośliny nie wymagają regularnego nawożenia. Jeśli chcesz uzyskać najbardziej bujne kwitnienie w miesiącach letnich, krzewy są karmione złożonymi roztworami, a wysuszone pąki są usuwane w odpowiednim czasie.

Na początku sezonu wegetacyjnego nawożenie przeprowadza się nawozami mineralnymi - nitrofosami, amofosami. Po jesiennym przycięciu krzewów gleba jest karmiona kompostem. Nie można również przekarmić kultury, ponieważ przesycenie powoduje masywny wzrost z utratą dekoracyjnego wyglądu.

Iberis nie należy do tych, którzy lubią częste przeszczepy, korzeń palowy szybko obumiera, jeśli jest uszkodzony, a roślina obumiera. Krzewy przesadza się po pięciu latach, gdyż w starszym wieku zmniejsza się liczba kwiatów i wymagają one odmłodzenia.

Przycinanie Iberis

Przycinanie odbywa się w miarę wzrostu krzewów. Dozwolone jest przerzedzenie rośliny do jednej trzeciej pierwotnej objętości. Przed okresem zimowym kultura jest przycinana do ziemi, odbywa się hilling i schronienie.

Ważny! Jeśli nie zajmiesz się uprawą i nie zetniesz jej przed zimą, roślina z pewnością umrze z powodu zmian temperatury.

Szkodniki i choroby

Niewłaściwe sadzenie i pielęgnacja wieloletnich Iberis na zewnątrz może prowadzić do chorób. Częste i obfite zawilgocenie gleby powoduje rozprzestrzenianie się infekcji grzybiczej:

  • mączniak;
  • fusarium;
  • zgnilizna korzeni.

Kiedy krzewy są uszkodzone, są wykopywane i spalane. Niemożliwe jest uratowanie chorych okazów, a niebezpieczeństwo skażenia sąsiednich upraw wymaga pilnej likwidacji problematycznych roślin. Obszar, na którym znajdował się krzew, jest traktowany fungicydami.

Uwaga! Aby zapobiec powtarzającym się atakom infekcji grzybiczych, glebę należy zdezynfekować przed sadzeniem nowych sadzonek.

Typowe szkodniki upraw obejmują:

  • wełnowca;
  • ziemna pchła;
  • mszyce kapustne.

Ziemna pchła

Niszczenie owadów pasożytniczych odbywa się poprzez przetworzenie roztworu mydłem potasowym (150 g substancji na 10 litrów wody). W przypadku poważnych uszkodzeń ogrodnikom zaleca się stosowanie środków owadobójczych: fitoverm, karbofos, decis, actellik, actara.

Ważny! Po pierwszym zabiegu drugi wykonuje się nie wcześniej niż po 1-2 tygodniach.

W celu terminowej identyfikacji chorób lub szkodników należy regularnie sprawdzać nasadzenia. Zarażony kwiat natychmiast wyróżni się w ogrodzie.

Jak przygotować się do zimowania

W warunkach naturalnych kultura jest szeroko rozpowszechniona na terenach górskich - południowej części Europy, Azji Mniejszej, na ziemiach krymskich, kaukaskich, brzegach Donu. Optymalne warunki klimatyczne dla rośliny to umiarkowane lub wysokie temperatury. Z łatwością znosi mróz, ale słabo reaguje na brak pokrywy śnieżnej lub nagłe zmiany temperatury.

Późną jesienią krzaki są przykryte, ponieważ duża ilość opadów z mrozem może spowodować śmierć kultury. Jako schronienie używa się suchych liści, gałęzi świerkowych lub sosnowych oraz specjalnego materiału. Przed zabiegiem część nadziemna jest odcinana u nasady.

Okres kwitnienia i pielęgnacja po

Kwiaty iberis mają własny harmonogram rozwoju pąków. Roślina kwitnie w maju i sierpniu, bujne kwiatostany nie żyją długo - 2 miesiące. Rezultatem jest utworzenie owalnego lub dwuskorupowego strąka z nasionami.

Po kwitnieniu łodygi należy skrócić o 1/3 części, co nada krzewom schludny wygląd.Po 5 latach kwiat wymaga przeszczepu, w przeciwnym razie pąki zaczną się kurczyć, a same krzewy staną się rzadkie, blask zniknie.

Użyj w projektowaniu krajobrazu

Biała Iberis lub jakakolwiek inna wygląda dobrze na alpejskiej zjeżdżalni podczas lądowania na skalistych zboczach. W typach średniej wielkości kwiatostany znajdują się na wysokich łodygach, co pozwala na stosowanie ich w bukietach (utrzymują się do 10 dni). Nisko rosnące odmiany sadzi się w pobliżu ścieżek ogrodowych, łącząc je z innymi uprawami, które mają dłuższe kwitnienie.

Kształtowanie krajobrazu za pomocą opisanego kwiatu

Lepiej jest uprawiać Iberis z floksami, tulipanami, ogolonymi. Roślina wygląda spektakularnie w najbardziej nietypowych projektach krajobrazu, hodowcy kwiatów wykonują niezwykłe wzory z krzewów o różnych rozmiarach. Wszystko zależy od wyobraźni właściciela pola bramkowego i jego życzeń.

Iberis, którego sadzenie i pielęgnacja nie jest trudne nawet dla początkujących, należy do pięknych upraw ogrodowych. Woli rosnąć w miejscach nasłonecznionych lub w półcieniu, łatwo rozmnaża się przez nasiona, sadzonki lub dzieląc krzew. Przy odpowiednim podejściu kwiat przez długi czas zachwyci właściciela pięknymi kwiatami.

Gość
0 komentarze

Orchidee

Kaktus

palmy