Pedilanthus: opieka domowa i metody hodowli

Pedilanthus to roślina doniczkowa o oryginalnym wyglądzie. Szczególnie wyróżnia się właściciel pstrokatych liści - różnobarwny pedilanthus. Istnieje kilka rodzajów uprawy w domu, ale ogólnie opieka nad pedilanthus nie zajmuje dużo czasu.

Kwiat Pedilanthus: informacje ogólne

Pedilanthus to rodzaj ozdobnych kwitnących krzewów i drzew z rodziny Euphorbia. Nazwa składa się z dwóch słów, które z języka greckiego są tłumaczone jako „but” i „kwiat”. Rzeczywiście, jeśli spojrzysz na kwitnący pedilanthus, w postaci jego pąków, możesz zobaczyć zarysy spiczastego buta.

Pedilanthus titimaloid

W naturze pedilanthus występuje w tropikach i subtropikach Ameryki Północnej, Środkowej i Południowej. Jego gatunki rosną licznie w Meksyku i amerykańskim stanie Floryda. To Meksyk uważany jest za oryginalną ojczyznę rośliny.

Roślina wygląda jak rozgałęziony krzew lub drzewo o wysokości do 3 metrów. Liście są owalne lub wydłużone, z ostrymi końcami, często faliste, owłosione lub gładkie, ciemne lub jasnozielone. Liście są siedzące lub rosną na małych ogonkach. Istnieją gatunki bezlistne, które rosną w suchych regionach.

Kwiatostany są małe, wierzchołkowe, różowe i czerwone, u niektórych gatunków dość duże. Wiele kwiatów tworzy całe grona. To właśnie kwiatostany nadają roślinie tak niezwykłego wyglądu: fani pedilanthus doceniają ich niezwykły kształt.

Rodzaj Pedilanthus liczy około 15 gatunków. Do najbardziej odpowiednich dla domu należą:

• titimaloid;
• finca;
• wielkoowocowy;
• koalkomanensky.

Opcja koloru liści

Pedilanthus titimaloid i finca to najpopularniejsze odmiany do uprawy w pomieszczeniach. Wyglądają dekoracyjnie, są łatwe w pielęgnacji.

Pedilanthus: opieka domowa

Pedilanthus uwielbia rozproszone światło słoneczne, dlatego lepiej chronić je przed bezpośrednimi promieniami. Doniczkę można postawić obok okna wychodzącego na południe, południowy wschód. Zimą zaleca się stosowanie dodatkowego oświetlenia i wydłużenie godzin dziennych.

Roślina ceni świeże powietrze, dlatego pomieszczenie trzeba częściej wietrzyć lub wynieść doniczkę na balkon. Zasadniczo rośliny domowe nie tolerują dobrze przeciągów, a pedilanthus nie jest wyjątkiem.

Latem pedilanthus toleruje wysokie temperatury, do + 25 ° C. Zimą trzymaj go w chłodniejszych warunkach, najlepiej do 18 ° C, wtedy pedilanthus nie zrzuci tak bardzo liści. Dodatkowo zimą w zbyt ciepłym pomieszczeniu kwiatek rozciąga się - zmniejsza to jego efekt dekoracyjny.

Niektóre rodzaje pedilanthus są soczyste, ale w domu ich zdolność do gromadzenia wody jest ograniczona. Podczas podlewania stosuje się ogólną zasadę, zgodnie z którą należy skupić się na górnej warstwie podłoża: jeśli jest suchy, można go podlać poluzowaniem. Najważniejsze, żeby nie napełniać puli. Zaleca się obserwację turgoru liści: miękkie, obwisłe płytki wskazują, że liście nie są nawilżone. I odwrotnie, jeśli roślina jest przesuszona, zrzuca liście.

Pedilanthus czuje się całkiem dobrze w pomieszczeniu z suchym powietrzem. Latem roślinę można delikatnie spryskać osiadłą wodą, zimą zwykle się tego nie robi.

Roślina nadaje się do neutralnej mieszanki gleby, której jedna trzecia to piasek. Gleba musi być nieszczelna, oddychająca i przepuszczalna dla wody. Warunkiem jest dobre urządzenie drenażowe - wystarczy ułożyć warstwę keramzytu na kilka centymetrów.

Pedilanthus nie wymaga ciągłego karmienia. Od czasu do czasu można wprowadzić nawozy dla sukulentów bez azotu - ten pierwiastek źle wpływa na korzenie. Roślina normalnie przyswaja pokarm potasem, fosforem, żelazem. Nawozów nie stosuje się zimą.

Rodzaje pedilanthus: kolor, jak kwitnie

W warunkach wewnętrznych wygodnie uprawia się kilka rodzajów pedilanthus, podczas gdy różne gatunki, mające pewne podobieństwo, mają swoje własne cechy, dzięki którym można je odróżnić.

Pęczki kwiatostanów

Pedilanthus titimaloid

Ulubiony gatunek hodowców kwiatów, titimaloid pedilanthus, charakteryzuje się prostą pielęgnacją domową. Liście są faliste lub lekko pomarszczone, mają charakterystyczny barwny (pstrokaty) kolor: na środku lub po bokach przechodzą białe smugi, czasem pojawia się różowawa obwódka.

Łodyga jest zygzakowata - w miejscu wzrostu nowego liścia pień wykonuje zwrot w przeciwnym kierunku. Do tej rośliny jest czasami nazywana "Devil's Ridge". W zależności od podgatunku kąt nachylenia jest inny - od ledwo zauważalnego do ostro wyrażonego. Pędy są często skręcone, szczególnie długie.

Kwiaty tego gatunku są małe i liczne, obficie kwitnące, zwisają w jasnoczerwonych gronach. Całe piękno i niezwykły kształt kwiatostanu można zobaczyć tylko z bliska. Kwitnie od lipca do października.

Finca

Jest to krzew o jasnozielonych liściach na krótkich ogonkach. Liście mają gładkie krawędzie, możliwy jest lekki połysk, pień ma mocno zaznaczony zygzakowaty kształt. Gdy pojawiają się świeże liście, roślina zrzuca dolne liście - dla Finky jest to normalne.

Odmiana Koalkomanen

Roślina o niskich łodygach, często ma postać krzewu. W przeciwieństwie do odmiany Titimaloid, kwiatostany są duże, pierwotny kształt kwiatu można łatwo zobaczyć gołym okiem. Dla niektórych kwiaty przypominają but, a dla innych głowę małego ptaka z ostrym dziobem. Tak więc w języku angielskim alternatywna nazwa Koalkomanen pedilanthus to „bird flower plant”.

Duży pedilanthus

Łodyga jest pogrubiona, jest w stanie gromadzić wilgoć, nie ma liści - kwiatostany pojawiają się bezpośrednio na wierzchu nagich zielonych łodyg. W okresie spoczynku roślina wygląda jak martwa - lekko ozdobne łodygi macek bez kwiatostanów i liści, zamiast nich tylko łuski na całej długości. Jest to soczysta odmiana rośliny pochodząca z suchych regionów Meksyku.

Różnorodność Nana

Ta odmiana ma mięsistą, zagęszczoną łodygę. Liście owalne, lekko wydłużone, jasnozielone i błyszczące. Liście rosną naprzemiennie, dokładnie po bokach łodygi. Dopasowują się do siebie, co nadaje roślinie schludny wygląd.

Smukłe pedilanthus łodygi Nana

Kwiat

Kwitnienie pedilanthus silnie zależy od warunków zatrzymania:

• brak zmian temperatury i przeciągów;
• godziny dzienne - co najmniej 12 godzin (w razie potrzeby użyj sztucznego oświetlenia);
• stymulowanie tworzenia kwiatostanów (specjalne nawozy).

W okresie wegetacji należy ściśle przestrzegać reżimu nawadniania, nie przesuszać ani nadmiernie zwilżać glebę. Ciekawostka: u titimaloid pedylanthus liście przed kwitnieniem zaczynają się lekko różowić.

Przycinanie i przesadzanie

W domu pedilanthus jest od czasu do czasu cięty i przeszczepiany, aby zachować młodość i piękno rośliny.

Przycinanie

W młodym wieku roślinę należy regularnie ciąć - poprawi to rozgałęzienie, doda efektu dekoracyjnego. Takie przycinanie nazywa się formującym, a im szybciej zaczniesz to robić, tym dokładniejszy będzie kształt rośliny.

Gatunki titimaloid i Finka są przycinane bezbłędnie: łodygi są skracane, gdy osiągają wysokość 25-30 cm, pedilanthus jest przycinany w okresie aktywnego wzrostu - kwiecień i maj. Pędy boczne również są przycinane.

Transfer

System korzeniowy rośliny jest dość zwarty. Jest słaba, rośnie powoli, więc coroczne przeszczepy nie są wymagane. Przypadki, kiedy przeszczepić:

• garnek stał się mały;
• wymagana jest wymiana podłoża;
• korzenie gniją;
• garnek został rozbity.

Przeszczep przeprowadza się metodą przeładunkową, zachowując przy tym ziemną śpiączkę na korzeniach. Jeśli konieczne jest usunięcie zgniłych korzeni, korzenie są delikatnie oczyszczane z podłoża, uszkodzone pędy są odcinane. Po przeładunku z odnowieniem korzeni roślina jest podlewana dodatkiem stymulatora wzrostu korzeni.

Pedilanthus koalkomanensky

Aby ułatwić wyciągnięcie kwiatu z doniczki, glebę należy zwilżyć przed przesadzeniem. Wysokość doniczki powinna odpowiadać wysokości korzeni plus kilka centymetrów na warstwę drenażową.

Pedilanthus: rozmnażanie

W domu pedilanthus może rozmnażać się na dwa sposoby: przez sadzonki i nasiona.

Ukorzenianie sadzonek

W okresie aktywnego wzrostu pedilanthus rozmnaża się przez sadzonki:

• młode pędy o długości 10-12 cm są wycinane z wierzchołka rośliny (jednocześnie można uformować zgrabną koronę);
• dolne arkusze są usuwane;
• sadzonki są myte pod wodą z mlecznego soku i suszone na kartce papieru;
• sadzonki pogłębiają się w lekko nawilżonym podłożu z dużą zawartością piasku (do dwóch trzecich).

Zakorzenienie zajmie do pięciu tygodni. Gdy jest wystarczająco dużo pędów korzeni, młodą roślinę można przesadzić do indywidualnej doniczki (najczęściej dwa miesiące po wycięciu sadzonek). Najczęściej rozmnażanie przez sadzonki jest wybierane dla pedilanthus.

Kwiatostany wierzchołkowe

Jak rozmnażać pedilanthus przez nasiona

Jest to trudny proces, ponieważ zdolność kiełkowania jest niska. Dlatego ta metoda jest bardziej odpowiednia dla doświadczonych hodowców, którzy już musieli pracować z nasionami. Wiele zależy od jakości materiału do sadzenia. Czasami lepiej jest wziąć nie zakupione nasiona, ale, jeśli to możliwe, zebrać nasiona rośliny matecznej.

Nasiona rozprowadza się na wilgotnym, soczystym podłożu lub czystym piasku. Na wierzch wylewa się warstwę o grubości około 5 milimetrów lub nieco więcej. Pojemnik pokryty jest ceratą lub szkłem.

Aby wyhodować nasiona, musisz zapewnić wysoką temperaturę, 25-27 stopni Celsjusza. Szklarnię umieszcza się w jasnym miejscu i codziennie wietrzy, aby zapobiec pojawieniu się grzyba.

Kiedy pojawiają się kiełki, wieczko zdejmuje się na stałe, pojemnik przestawia się w jaśniejsze miejsce, ale nie na słońcu. Wraz z pojawieniem się dwóch lub trzech liści młode sadzonki można sadzić w oddzielnych doniczkach. Kwiaciarnie, którym uda się wyhodować pedilanthus z nasion, mogą sobie pogratulować szczęścia.

Możliwe choroby

Roślina jest podatna na choroby grzybowe, które mogą powodować niewłaściwe podlewanie lub karmienie. Zgniłe pędy przycina się około 1 cm poniżej dotkniętego obszaru. Jeśli na korzeniach pojawi się zgnilizna, wadliwe pędy należy również usunąć.W przypadku całkowitego uszkodzenia systemu korzeniowego bardziej celowe jest umieszczenie rośliny na sadzonkach.

Różowe obramowanie liści podczas kwitnienia

Ponadto pedilanthus jest atakowany przez szkodniki powszechne dla roślin domowych: roztocza, owady łuskowe, mszyce. Walczy się z nimi za pomocą domowych środków lub przy pomocy ogrodniczych chemikaliów. Tak więc szkodniki są ręcznie usuwane z rośliny, a następnie liście i łodygi są traktowane roztworem mydła do prania z dodatkiem soku z cytryny.

Co zrobić, jeśli liście spadną z pedilanthus? W okresie spoczynku jest to normalne, aw okresie aktywnego wzrostu i kwitnienia przyczyną może być brak światła lub błędy w podlewaniu.

Z zastrzeżeniem schematu pielęgnacji, kwiat pedilanthus w pomieszczeniach cieszy się bogactwem i dekoracyjnością liści, a kiedy kwitnie na parapecie, jest to całe wydarzenie dla domu. Ten „Meksykanin” świetnie czuje się w domach i poza strefami podzwrotnikowymi.