Pagoda Erythronium (Erythronium) - opis rośliny

Bulwiasty efemeroid erythronium jest lepiej znany jako kandyk. Jego naturalne formy znacznie różnią się od ogrodowych, słynących z przepychu i piękna kwitnienia.

Opis botaniczny pagody erythronium

Bylina z rodziny Liliaceae (łac. Liliaceae) kandyk (łac. Erythronium) jest często nazywana erythronium. Część podziemna to żarówka. Wszystkie 29 gatunków to efemerydy wczesnowiosenne (po uschnięciu kwiatów część nadziemna wysycha).

Pagoda Kandyk (Tuolumni)

Krótko o historii wyglądu

Kandyk oznacza „ząb psa” (przetłumaczone z języka tureckiego), a erythronium jest tłumaczone ze starożytnej greki jako „czerwony”. Pagoda Erythronium (Pagoda), aka Tuolumni (łac. Erythronium tuolumnense) to po prostu gatunek kandyka, który rośnie w górach Europy, Ameryki Północnej i Japonii, a także w Federacji Rosyjskiej - od Kaukazu po Syberię.

Cechy roślin

Kandyk kwitnie wczesną wiosną (ostatnia dekada marca). Kwiaty mają wiele wspólnego z liliami, których korony składają się z 6 jednobarwnych lub wielokolorowych płatków. Każda żarówka jest w stanie wyprodukować 1 lub więcej szypułek zakończonych jednym pączkiem. Kolor kandyka jest zróżnicowany: żółty, fioletowy, biały, różowy itp.

Wysokość większości odmian erytronu nie przekracza 50 cm Część podziemna to bulwa, która po stopieniu się śniegu wypuszcza kilka dużych mięsistych liści o monochromatycznym lub pstrym kolorze, przypominających liście tulipanów lub konwalii.

Korzystne cechy

Tam, gdzie rosną niektóre rodzaje erytronu, miejscowa ludność często używa cebulek do pożywienia. Roślina często wchodzi w skład tradycyjnych receptur medycyny na robaki, kolkę jelitową, a na niektórych obszarach jest stosowana jako afrodyzjak, środek znieczulający, dezynfekujący, a nawet antybiotyk.

Opis gatunków erythronium i charakterystyka ich odmian

Dzikie odmiany naturalne prawie nigdy nie występują w klombach, ponieważ są kapryśne ze względu na skład gleby i inne warunki. Ponadto wszystkie są cennym materiałem do uzyskania odmian ogrodowych i form mieszańcowych.

Erythronium American (łac. Erythronium americanum, Erythronium angustatum, Erythronium bracteatum)

Gatunek krótko rosnący, jego wysokość wynosi zwykle 10-18 cm, niekiedy do 30 cm, z fioletowymi plamkami na zielonych liściach eliptyczno-lancetowatych (8-23 cm).Każdy kwiat ma około 30 mm średnicy, jest złoty z różowo-fioletowymi lub brązowymi plamkami. Płatki są wygięte na zewnątrz.

Erythronium americanum

Erythronium białawy (łac. Erythronium albidum)

Jest pochodzenia amerykańskiego i kanadyjskiego. Zewnętrznie ma wiele wspólnego z amerykańskim kandykiem (liście są dokładnie takie same), ale okwiat jest bez płatów, a kolor nigdy nie jest cytrynowy. Kwiaty są liliowe, bordowe, rzadziej mleczne lub lazurowe.

Erythronium albidum

Erythronium multistem (łac. Erythronium multiscapoideum, Erythronium hartwegii)

Odwieczna roślina subtropikalna pochodząca ze Stanów Zjednoczonych. Żarówki mogą tworzyć rozłogi. Liść ma nierówny marmurowy kolor z białawymi smugami. Na smukłych łodygach 1-3 opadających kremowych kwiatów z pomarańczową podstawą, po uschnięciu różowieją.

Erythronium multiscapoideum

Erythronium Henderson (łac. Erythronium hendersonii)

Znany od 1887 roku, znaleziony w Oregonie. Preferuje osuszone gleby, jasne światło. Ma osobliwość - żarówka kontynuuje się z krótkim kłączem. Ciemnobrązowe plamki pokrywają zielone liście. Wysokość rozety nie przekracza 10-30 cm.

Erythronium hendersonii

Góra Erythronium (łac. Erythronium montanum)

Bardzo wdzięczny, naturalny gatunek pochodzący z alpejskich łąk w północno-zachodnich Stanach Zjednoczonych. Pędy do 45 cm Liście owalne, zwężające się ku nasadzie. Kwiaty są białe lub blado szkarłatne z pomarańczowym sercem.

Erythronium montanum

Kandyk cytrynowy żółty (łac. Erythronium citrinum)

Gatunek endemiczny dla lasów górskich w zachodnich stanach Stanów Zjednoczonych. Liść ma skrócony ogonek, jest kolczasty, bardzo szeroki, szmaragdowy ze smugami. Na łodygach (do 20 cm), 1-9 pąkach, kwitnące kwiaty miodowe. Blaknące okwiaty zmieniają kolor na różowy.

Erythronium citrinum

Erythronium californicum (łac. Erythronium californicum)

Ten kandyk pochodzi z lasów Kalifornii. Wydłużone, jasnozielone liście o długości 10 cm pokryte są jasnymi plamami. Na łodygach (do 35 cm) kwitną 1-3 kwiaty z biało-kremowymi brzegami płatków i pomarańczowym środkiem.

Erythronium californicum

Kandyk duży (łac. Erythronium grandiflorum)

Pochodzi ze stepów amerykańskich i kanadyjskich, może rosnąć na zboczach i pod okapem lasu. Pędy o wysokości 30-60 cm. Liście o jasnozielonym odcieniu do 20 cm średnicy na wąskich ogonkach. Na szypułkach tworzy się 1-6 pąków kanarków z prawie białym rdzeniem.

Erythronium grandiflorum

Erythronium Oregonum (łac. Erythronium oregonum) lub erythronium odwrócone lub owinięte (łac. Erythronium revolutum)

Bardzo higrofilny kandyk, który występuje w subtropikach Oceanu Spokojnego w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych. Jej łodygi dorastają do 10-40 cm, liście lancetowate, jasnozielone, pokryte fioletowymi plamkami.

Erythronium oregonum

Erythronium tuolumnensky (łac. Erythronium tuolumnense)

Naturalnie rośnie w Sierra Nevada. Dość duże rozety (do 40 cm) tworzą liście (do 30 cm) i łodygi zwieńczone corollas o słomkowozielonym rdzeniu i cytrynowych brzegach. Istnieją dwie znane odmiany: Pagoda ze złotymi kwiatami i Congo, która jest hybrydą Pagody i Kandyka Untouched (szare słomkowe kwiaty z paskiem czekolady i identycznymi żyłkami na liściach).

Pagoda Erythronium tuolumnense

Erythronium Siberian (łac. Erythronium sibiricum, Erythronium dens-canis var. Sibiricum)

Obszar dystrybucji obejmuje południową Syberię i Mongolię, Sayan i Ałtaj. Kandyk nazywany jest „psim psem” ze względu na kształt białej główki. Wytwarza tylko kilka liści z chaotycznym brązowawym wzorem na zielonym tle. Kwiaty zwisające (do 8 cm szerokości) o malinowo-liliowym lub mlecznym odcieniu kwitną na łodygach o wysokości 12-35 cm.

Erythronium sibiricum

Erythronium Caucasian (łac. Erythronium caucasicum)

Gatunek endemiczny dla górskich lasów zachodniego Zakaukazia. Jego szare liście są nakrapiane brązowo-fioletowymi smugami, a łodygi rozciągają się do 25 cm.Kwiaty są śnieżnobiałe z kanarkowo-pomarańczowym rdzeniem.

Erythronium caucasicum

Erythronium European (łac. Erythronium dens-canis) lub Dog's tooth (łac. Erythronium maculatum)

Ojczyzną tego kandyka są lasy liściaste europejskich subtropików, sporadycznie spotykane w Alpach. Uprawiana jest w ogrodnictwie od 1570 r. Pędy jasnoróżowe rozciągają się do 30 cm, liście podobne do tulipanów usiane są fioletowymi plamkami na zielonym tle. Na opadającej łodydze zawsze znajduje się tylko 1 kwiat, który jest różowy, liliowy lub mleczny.

Erythronium dens-canis

Erythronium Japanese (łac. Erythronium japonicum)

Rzadki gatunek występujący w Federacji Rosyjskiej na Kurylach i Sachalinie. Jego szmaragdowy liść jest wydłużony (do 12 cm). Szypułka (do 30 cm) zwieńczona jest pojedynczym opadającym fioletowo-różowym pączkiem.

Erythronium japonicum

Hybryda Erythronium (łac. Erythronium hybridum)

Poprzez skrzyżowanie naturalnych form uzyskano nowoczesne odmiany hybrydowe, które można kupić w centrach ogrodniczych i uprawiać na swoim terenie.

Erythronium hybridum

Kandyk: sadzenie i pielęgnacja w ogrodzie

Wskazane jest kupowanie żarówek dla dorosłych. Mogą kwitnąć wiosną. Ich zwykły kolor jest biały, a ich kształt jest wydłużony i ma kształt łezki.

Podlewanie

Kandyk nie lubi wilgotnej gleby i nie toleruje suszy. Potrzebuje regularnego, ale umiarkowanego podlewania. Zwykła wiosenna pogoda jest dobra, z częstymi, ale krótkimi deszczami.

Rozpylający

Przez cały aktywny sezon wegetacyjny roślina nie wymaga opryskiwania.

Wilgotność

Mgła i obfita rosa mogą powodować choroby grzybowe erytronu. Nie jest konieczne sztuczne tworzenie zwiększonej wilgotności powietrza.

Podkładowy

Optymalny skład gleby:

• 2 części liściastego ogrodu;
• 1 część próchnicy i piasku.

Top dressing

Gleba nie jest nawożona tylko przez pierwszy rok, co pozwala cebulom zakorzenić się w glebie bogatej w próchnicę. Wiosną następnego roku aplikuje się złożony nawóz mineralny, a po uschnięciu kwiatów nawóz organiczny (kompost lub humus).

Cechy pielęgnacji zimowej w okresie odpoczynku

Bardzo ważne jest, aby nie przecinać zielonej części nadziemnej. Musi całkowicie uschnąć w odpowiednim czasie. Zwykle dzieje się to pod koniec lata, kiedy dojrzewanie nasion jest zakończone.

Przycinanie i przygotowywanie do zimy

Gdy część nadziemna jest całkowicie sucha, jest odcinana na poziomie gruntu. Odmiany odporne na mróz nie są wykopywane na zimę, pozostawiając cebulki w glebie. W regionach o silnych mrozach nasadzenia pokryte są suchymi liśćmi lub świerkowymi gałęziami.

Tolerancja na mróz

Pagoda Kandyk to kwiat o wysokiej mrozoodporności. Nie musisz go wykopywać z ziemi. Schronienie z gałęzi świerkowych lub ściółki powstaje, gdy mrozy są poniżej -10 ° C, ale nie ma śniegu. Usuwają takie schronienie wraz z topnieniem śniegu na wiosnę.

Kwiat Kandyk: kiedy i jak kwitnie

Czas kwitnienia zależy bezpośrednio od konkretnej odmiany. Możesz wybierać spośród różnych odmian, aby uzyskać długą falę kwitnienia od kwietnia do połowy lata. U niektórych gatunków kandyk cebula jest w stanie wyprodukować tylko kilka liści i jedną szypułkę z jednym pączkiem, inne wytwarzają kilka szypułek z różną liczbą pąków.

Kilka rodzajów kandyk w ogrodzie

Rodzaje kwiatów

Okwiat składa się z 6 liści, połączonych w rurkę w kształcie dzwonu, z krawędziami zakrzywionymi na zewnątrz. W rdzeniu znajduje się 6 pręcików z podłużnymi, jaskrawymi pylnikami. Kolumna nitkowata długiego słupka kończy się trójpłatowym piętnem.

Kształty kwiatów

Wielkość kwiatów waha się od 2 do 8 cm średnicy. Płatki mogą wyginać się na zewnątrz, jak lilia, lub pozostawać wyprostowane, ale kwiat prawie zawsze zwisa.

Kandyk: sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu z nasionami

Najbardziej pracochłonna i dlatego rzadko stosowana przez ogrodników metoda hodowli kandyka. Służy hodowcom do uzyskiwania nowych kolorów mieszańców.

Gatunki rozmnażane przez nasiona

Hybrydy i kandyk o wielu łodygach nie rozmnażają się przez nasiona. Tylko gatunki erythronium z USA dobrze nadają się do rozmnażania nasion.

Zaprawianie nasion

Podczas siewu w okresie zimowym nasiona nie muszą być rozwarstwione, ale podczas siewu wiosną muszą. Zabieg przeprowadza się w lodówce, umieszczając nasiona w pojemnikach z mokrym piaskiem.

Przygotowanie gleby

Nasiona uwielbiają ptaki i mrówki. Trudno jest go chronić przed ptakami, a ziemia jest traktowana odstraszającymi środkami owadobójczymi mrówek.

Lądowanie w otwartym terenie

Jesienią najlepiej sadzić w rzędach bezpośrednio na klombie. Między nasionami zostaje 5 cm, między rzędami 10 cm, zakopane w bruzdach o głębokości 3 cm, bezpośrednio po wysianiu podlewane, ale nie przykrywane. Sadzonki powinny pojawić się wiosną po roztopieniu gleby.

Nasiona Kandyk

Warunki rozwoju i życia rośliny

Metoda rozmnażania nasion jest niepopularna, ponieważ kwitnienie można uzyskać najwcześniej w 4 roku, a u niektórych gatunków - w 7.

W pierwszym roku sadzonki będą mogły osiągnąć wysokość nie większą niż 4 cm, a ich cebulki będą miały tylko 4 cm średnicy. Nie trzeba o nie szczególnie dbać, wystarczy podlewać i zapobiegać przerastaniu chwastów. W drugim roku prawie się podwoją. W trzecim roku wydłużą się i pogłębiają w ziemi o 7-10 cm.

Kandyk White Beauty

Sadzenie cebul

Głębokość sadzenia cebulek zależy od ich wielkości. Erytonia europejsko-azjatycka jest zakopana na 10-15 cm, amerykańska - na 16-20 cm Odległość między krzewami utrzymuje się na 15 cm.

Powielanie przez żarówki dziecięce

W przeciwieństwie do dorosłych osobników w pełni wyrośniętych, niemowlęta wydadzą pierwsze pąki z opóźnieniem 1 roku. Zazwyczaj sadzi się je pod koniec czerwca. W otworach zanurza się 3-4 sztuki.

Możliwe problemy w uprawie erytronu

Formy gatunkowe są bardzo bezpretensjonalne przy odpowiedniej technologii rolniczej. Najnowsze hybrydy są bardziej światłolubne, chociaż nie sadzi się ich na otwartym słońcu, tylko w półcieniu.

Choroby

Bylina jest bardzo odporna na choroby i cierpi na choroby grzybowe tylko wtedy, gdy gleba jest podmokła. Cebule wykopuje się, traktuje fungicydami, a następnie przesadza.

Szkodniki

Jadalne cebulki uwielbiają gryzonie i niedźwiedzie. Myszy i krety są niszczone przez zastawianie pułapek w pobliżu łóżek. Dla niedźwiedzia robią dziury ze świeżym nawozem, po których masowo się ślizgają. Zebrane owady są niszczone.

Inne problemy

Kandyk można swobodnie sadzić pod wysokimi roślinami ogrodowymi, gdyż najczęściej kwitnie w okresie, gdy pąki na krzakach i drzewach jeszcze nie zakwitły. Późno kwitnące rośliny wymagają więcej światła, dlatego wybiera się dla nich półcień.

Rzadkim gościem w rosyjskich ogrodach jest kandyk, który do tej pory zyskuje na popularności, choć w Europie sadzony jest na rabatach kwiatowych przez 5 wieków z rzędu. Możesz wybrać odmianę według własnego gustu pod względem wielkości, odcienia kwiatów, czasu kwitnienia.