Azalia i rododendron to te same lub różne rośliny

Niezwykle piękne i delikatne kwiaty - azalia i rododendron - są do siebie bardzo podobne. W starożytności przypisywano tym kwiatom magiczne właściwości. Azalia doskonale ozdobi pomieszczenie, szklarnię, szklarnię, a rododendron - kwietnik w ogrodzie lub parku.

Azalia i rododendron - czy jest różnica

Wielu początkujących hodowców chętnie dowie się, czym różni się rododendron od azalii. Obie te rośliny należą do rodziny Ericaceae i rodzaju Rhododendron. Jego nazwa pochodzi od dwóch starożytnych greckich słów: „rodos” - „różowy” i „dendron” - „drzewo”. Ten rodzaj obejmuje ponad 600 gatunków krzewów i małych drzew, które mogą być liściaste i zimozielone.

Różanecznik żółty

Różnica między tymi dwoma kolorami jest widoczna w wyglądzie i osobliwościach pielęgnacji. O rośliny rosnące w otwartym terenie należy dbać w zupełnie inny sposób niż o mieszkańców terenów zamkniętych.

Wielu hodowców nazywa azalię wszystkimi odmianami roślin liściastych tego gatunku, a rododendron - wszystkimi wiecznie zielonymi. Jest jednak między nimi znacznie więcej podobieństw niż różnic.

Wspólne cechy:

• Płytki, włóknisty system korzeniowy składa się z wielu zwartych korzeni przybyszowych.
• Podobieństwo budowy liści i kwiatów.
• Potrzebują takich samych warunków przetrzymywania.

Historyczny zamęt

W starożytności słowo „rododendron” nazywano oleandrami. W 1853 roku taką nazwę nadano jednemu i jedynemu gatunkowi tej rośliny - rododendronowi rdzawemu. Jakiś czas później do rodzaju Rhododendron włączono kilkaset gatunków.

W ubiegłym stuleciu niektórzy praktykujący ogrodnicy wyodrębnili odrębny rodzaj Azalea z rodziny Heather. Ale po pewnym czasie naukowcy potwierdzili, że różnice między tymi dwoma roślinami nie są tak duże, że istnieje powód, aby podzielić je na dwa rodzaje. Teraz klan Azalea został rozwiązany.

W XVIII-XIX wieku kilkakrotnie próbowali sprowadzić azalię do Europy z Indii, ale bardzo często kwiat umierał po drodze. Próba ta została po raz pierwszy podjęta przez holenderskiego biologa Jacoba Breiniusa, ale bezskutecznie. Wreszcie angielski botanik Koners zdołał ożywić kwiat. Na początku XIX wieku hodowcy rozpoczęli prace nad rozwojem uprawnych odmian azalii. Większość z nich pochodzi z dwóch rodzajów rododendronów:

• Simsa (azalia indyjska);
• Matowa (japońska azalia).

Fridoline

Najbardziej znane odmiany:

• Stella Maris (indyjska) - niewielki krzew o wysokości do 1,5 m. Kwiaty frotte składają się z białych płatków z czerwonymi plamkami.
• Fridoline (japoński) - krzew dorasta do 80 cm wysokości. Kwitną na nim duże, do 4,5 cm średnicy, jaskrawoczerwone kwiaty.
• Czardash to światłolubny krzew o dużych żółtych kwiatach z 20 płatkami każdy. Są zbierane w kwiatostany po 12-14 kwiatów.
• Azzurro to odmiana hybrydowa, czyli drzewo o wysokości 1,5 metra. Ma ciemnozielone podłużne liście i fioletowe płatki z karmazynowymi plamami.

Współczesna klasyfikacja

Obecnie wszystkie rośliny, które wcześniej uważano za azalie, należą do rodzaju Rhododendron. Wiele odmian zostało wyhodowanych do uprawy w pomieszczeniu, ogrodzie, szklarni. Wszystkie są bardzo różnorodne.

Rodzaj Rhododendron obejmuje wiele różnych gatunków.Są podzielone na kilka grup: zimozielone, pół-liściaste, liściaste. Gatunki te różnią się od siebie rozmiarem, kolorem płatków i liści.

Evergreeny:

• Różanecznik kaukaski to krzew o wysokości do 1,5 m pokryty różowawymi lub żółtawymi kwiatami. Okres kwitnienia trwa od maja do czerwca. Konieczne jest przykrycie na zimę.
• Smirnova to mrozoodporny krzew dorastający do 1 m. Kwiaty są różowe lub czerwone.
• Golden to pełzający krzew pokryty ciemnozielonymi liśćmi i szeroko rozwartymi złotymi kwiatami.
• Krótkoowocowe - płatki mogą być białe, kremowe lub różowe. Kwitnie 2-3 tygodnie. Rośnie szybko, świetnie się czuje nawet przy silnych mrozach.
• Karpacki (Kochi) - płatki jasnoróżowe, łodygi nie przekraczające 50 cm wysokości, kwitnienie przypada na maj i czerwiec.
• Największy - żyje do 100 lat, wytrzymuje silne zimno, kwitnie w czerwcu-lipcu. Białe lub różowe płatki pokryte są pomarańczowymi kropkami.
• Katevbinsky to krzew górski, którego wysokość sięga 3-4 metrów. Jego gałęzie pokryte są zielonymi skórzastymi liśćmi. W ciągu miesiąca (od połowy maja do drugiej połowy czerwca) kwitną duże fioletowe lub liliowe kwiaty (do 6 cm średnicy), zebrane w kwiatostany po 15-20 sztuk każdy. Odporna na mróz, rośnie zarówno w cieniu, jak i w oświetlonym miejscu.

Odmiana indyjska

Półlistne (zachowują trochę liści na koronie):

• Spiczasta - rośnie wolno, kwitnie wiosną, a czasem także jesienią. Kwitną różowe lub liliowe płatki.
• Daursky - kwiaty pięciu liliowych, różowych lub fioletowych płatków kwitną wiosną przez trzy tygodnie. Jesienią kwitnienie często się powtarza. Dobrze znosi zimno.
• Ledebour to niesamowicie wysokie (do 3,5 m) drzewo, pokryte cienkimi liśćmi, którego górna część jest oliwkowa, a dolna brązowa. Kwiaty fioletowo-różowe kwitną w kwietniu przez 14 dni.

Liściaste:

• Kamczacki - rośnie na kamienistej glebie tundry, w klimacie arktycznym. Jej wysokość nigdy nie przekracza 35 cm, kwiaty mogą być różowe, fioletowe lub jaskrawoczerwone.
• Kanadyjsko - fioletowe płatki o długości około 3 cm pojawiają się w maju przez 2 tygodnie. Niebieskawa korona pokrywa drzewo o wysokości do 70 cm.
• Japoński - krzew dorasta do 2 metrów wysokości. Liście zielone jesienią przebarwiają się na czerwono-żółte. Krem, róż, łosoś, płatki korala.
• Vaseya - w maju jasnoróżowe kwiaty otwierają się przed pojawieniem się szkarłatnych liści.

Zagrożone gatunki tej rośliny są wymienione w Czerwonej Księdze:

• Żółty to krzew liściasty o zielonkawo-szarych liściach. Płatki są żółte lub pomarańczowe. Kwitnie 2-3 tygodnie w maju. W naturze rośnie zarówno w lasach, jak iw górach. Na Kaukazie nazywana jest „szalonym chrustem” lub „gorzką herbatą”.
• Schlippenbach to drzewo liściaste. Pod koniec wiosny, wraz z pojawieniem się liści, zaczyna się kwitnienie. Płatki są jasnoróżowe lub nakrapiane fioletowo. Jesienią liście stają się czerwono-żółte.
• Fori to wiecznie zielone drzewo o wysokości do 2,5 metra. Kwiaty o kremowych lub różowych płatkach otwierają się w maju-czerwcu.

Odmiana Vaseya

Istnieje również wiele odmian mieszańców rododendronów i azalii.

Jak odróżnić azalię od rododendronów po wyglądzie

Różnica między azalią a rododendronem przejawia się w wielu cechach zewnętrznych. Jeśli przyjrzysz się uważnie, zobaczysz różnicę.

Jak odróżnić azalię od rododendronów na oko:

• Azalie mają kwiaty w kształcie lejka. Niektóre gatunki mają pojedyncze kwiaty, ale najczęściej zbiera się je w gronach po 2-6 sztuk. Kwiaty rododendronów mają kształt dzwonu. Są zbierane w kwiatostany lub pędzle, czasami są samotne. Kwiaty obu roślin są dość duże: ich średnica może dochodzić do 20 cm.
• Rododendrony rosną na zewnątrz. Azalie preferują ziemię w pomieszczeniach.
• Azalie są bardzo małe: rzadko osiągają wysokość powyżej 30-50 cm, większość pozostałych rododendronów jest większa.
• Kształt i wielkość liści rododendronów są bardzo zróżnicowane.Liście azalii mogą mieć jeden z trzech kształtów: lancet, elipsa lub jajko. Ich długość nie przekracza 4 cm.
• Liście azalii można przykryć z obu stron cienkim miękkim puchem. Występują rośliny o gładkich liściach. Liście rododendronów pokryte są małymi łuskami.
• Azalia ma 5 pręcików, rododendron ponad 10, u niektórych gatunków 7–10.
• Krzewy azalii bardzo aktywnie. Rododendron rośnie powoli.
• Młode gałązki azalii pokryte są cienkimi, brązowymi lub szarymi kosmkami. Rododendrony nie mają tego zjawiska.

Odmiana złota

Różnica w pielęgnacji azalii i rododendronów

Główną różnicą w pielęgnacji tych roślin jest to, że azalia jest tradycyjnie uważana za kwiat wewnętrzny lub szklarniowy, a rododendron to kwiat ogrodowy rosnący na zewnątrz na ulicy.

Azalia rośnie w domu, więc czuje się świetnie, gdy jest ciepła. Nie toleruje zimna i umiera, jeśli temperatura spadnie poniżej -6 ° C. Większość odmian rododendronów wytrzymuje temperatury do 20-27 ° C. Muszą być okryte na zimę.

Jak wyhodować te kwiaty

Przygotowywana jest luźna włóknista gleba o wysokiej kwasowości. Wskazane jest wybranie gleby wrzosowej. Możesz samodzielnie przygotować podłoże: 1 część piasku + 1 część torfu + 2 części ziemi iglastej + 1 część próchnicy.

Rododendron Katevbinsky

Kolejność wyładunku:

1. Ziemną kulę należy trzymać w wodzie, a następnie umieścić w garnku lub jamie. W takim przypadku kołnierz korzeniowy sadzonki musi pozostać nad ziemią, w przeciwnym razie roślina umrze.
2. Wlej ziemię na wierzch i lekko ją ubij.
3. Podlewaj obficie po posadzeniu. Następnie podlewaj codziennie przez miesiąc.

Obie rośliny należy przesadzać raz w roku. Młode potrzebują corocznego przeszczepu, starsze przeszczepiane są co 2-3 lata. Raz w miesiącu musisz karmić kwiaty złożonymi nawozami.

Metody rozmnażania: sadzonki, nawarstwianie, dzielenie krzewu, wyrastanie z nasion.

Różnica w dopasowaniu i pielęgnacji:

• Azalia powinna być ukorzeniona na głębokość 5–7 cm. W przypadku miniaturowego kwiatu w pomieszczeniach potrzebna jest mała doniczka, a do kwiatu ogrodowego - dół o głębokości do 50 cm.
• Azalia mocno krzewi się, dlatego należy ją regularnie przycinać.
• Pielęgnując kwiaty ogrodowe nie musisz monitorować warunków temperatury i wilgotności. W takich warunkach azalie domowe są bardzo wymagające. Gleba w doniczce powinna być zawsze wilgotna, ale podczas podlewania nie pozwól, aby krople spadały na płatki i liście. Podlewanie ziemi powinno następować naprzemiennie z dodawaniem wody do patelni. Po 5 godzinach nadmiar wody jest spuszczany. Unikaj nadmiaru i zastoju wilgoci.
• Nie wolno poluzowywać podłoża pod rododendronem.

Różnorodność wskazana

W projektowaniu krajobrazu najczęściej sadzi się rododendrony, a azalie sadzi się w szklarniach i pomieszczeniach. Pierwsza z nich jest znacznie mniej kapryśna w pielęgnacji niż druga. Różnica między tymi dwoma kolorami jest znikoma i odgrywa ważną rolę tylko w pielęgnacji roślin.