Buzulnik Przewalski - sadzenie i pielęgnacja
Zawartość:
Buzulnik Przewalski otrzymał swoją nazwę na cześć słynnego Rosjanina, członka Akademii Nauk i podróżnika Mikołaja Michajłowicza Przewalskiego. Naukowa nazwa krzewu używanego na całym świecie to Ligularia Przewalskii. Roślina jest powszechnie znana ze swoich właściwości leczniczych, dlatego jej uprawa jest szeroko rozpowszechniona nie tylko do celów dekoracyjnych, ale także do celów przemysłowych do wytwarzania leków i kosmetyków.
Opis Buzulnik Przewalski
Buzulnik Przewalski to wieloletnia roślina z rodziny Astrov. Ojczyzną buszu są południowe terytoria Europy, a także Azja Wschodnia i Południowo-Zachodnia. W Rosji w warunkach naturalnych rośnie w regionach centralnych, zwłaszcza na Uralu.
Buzulnik ma właściwości lecznicze
Buzulnik ma długość 1,5-2 metrów. 1/3 wysokości wyprostowanych łodyg jest pokryta żółtymi puszystymi kwiatostanami. Liście krzewu nie znajdują się na samej łodydze, wyrastają z podstawowej rozety.
Duże i szerokie blaszki liściowe są koloru zielonego z odcieniami fioletu lub brązu. Są w kształcie serca, z lekko ząbkowanymi krawędziami i pokwitaniem na grzbiecie.
Sadzenie rośliny
Przed sadzeniem musisz wybrać najkorzystniejsze miejsce do uprawy. Buzulnik tak naprawdę nie lubi stałego światła słonecznego, powinieneś sadzić krzew w zacienionych miejscach.
Jakość gleby jest kolejnym kryterium przy wyborze miejsca sadzenia. Gleba powinna być luźna i wilgotna, dlatego lepiej sadzić roślinę w miejscach lekko nisko położonych. Dobrze nadają się działki w pobliżu różnych zbiorników wodnych, stawów i rosnących w pobliżu wysokich drzew.
Sadzenie z nasion
Po kwitnieniu na początku września w miejscu pąków zaczynają formować się nasiona, które można zbierać i rozmnażać przez kwiat. Materiał do sadzenia należy dokładnie wysuszyć, aby nie doszło do gnicia, w przeciwnym razie szybkość kiełkowania będzie bardzo niska.
Nasiona można wysiewać w tym samym roku jesienią lub wiosną przyszłego roku. Siew można przeprowadzić natychmiast w otwartym terenie, na północnych szerokościach geograficznych lepiej jest najpierw sadzić jako sadzonki w doniczkach.
Nasiona zakopuje się 2-3 cm w luźnej glebie nawożonej materią organiczną. Sadzonki powinny pojawić się wiosną, po czym zaczną opiekować się buzulnikiem w zwykły sposób, ponieważ roślina nie jest szczególnie kapryśna w uprawie.
Zaleca się dodanie próchnicy do wykopanej gleby
Sadzenie sadzonek w otwartym terenie
Jeśli sadzonki zostały wyhodowane po raz pierwszy, konieczne jest sadzenie ich na otwartym terenie wiosną. Tutaj jest kilka zasad, których należy przestrzegać.
Szczegółowy opis procedury sadzenia przewalskiego buzulnika na działce ogrodowej:
- Wykop wymagany obszar i dodaj do niego próchnicę i popiół drzewny.
- Kop dziury w odległości od 70 do 90 centymetrów.
- Przykryj warstwę materiału drenażowego warstwą do 5 centymetrów.
- Wlej trochę nawożonej gleby do odpływu.
- Posadź krzewy w osobnych otworach.
- Przykryć luźną i wilgotną ziemią, lekko ubić.
- Podlewaj krzew miękką, lekko ciepłą wodą.
Po posadzeniu zaleca się ściółkowanie buzulnika suchymi liśćmi, torfem, korą drzew lub innym materiałem nieprzepuszczającym wilgoci.Ta procedura pomaga zmniejszyć podlewanie, jednocześnie zatrzymując wodę w glebie, a także pozbyć się chwastów i nadać ogrodowi kwiatowemu przyjemniejszy wygląd.
Jak dbać o buzulnika Przewalskiego
Po posadzeniu buzulnika Przewalskiego i pielęgnację należy przeprowadzić według określonych zasad. Na szczęście nawet początkująca kwiaciarnia jest w stanie sobie z tym poradzić, ponieważ uprawa rośliny nie powoduje żadnych specjalnych zmartwień. Najważniejszą rzeczą, o którą musisz stale dbać, jest regularne i wysokiej jakości podlewanie.
Najważniejsze w pielęgnacji jest wysokiej jakości podlewanie.
Podlewanie
Należy zwrócić szczególną uwagę na podlewanie. Jeśli krzew został posadzony obok zbiornika, konieczne jest nawilżanie gleby tylko w okresach suchych.
W innych przypadkach buzulnik jest podlewany, gdy tylko powierzchnia gleby zacznie wysychać. Dlatego ściółkowanie gleby może znacznie ułatwić to zadanie. Jesienią podlewanie jest stopniowo ograniczane, aby uniknąć rozpadu systemu korzeniowego.
Top dressing
Zaczynają karmić krzak już podczas sadzenia. Z reguły pierwsze wiosenne i jesienne karmienie odbywa się przy użyciu materii organicznej: próchnicy, ptasich odchodów, zgniłego obornika lub kompostu.
W pozostałym okresie stosuje się złożone nawozy mineralne. Dla buzulnika Przewalskiego szczególnie potrzebne są preparaty fosforowo-potasowe, w charakterze których najczęściej stosuje się superfosfat. Około 60 gramów nawozu wystarcza na 1 metr kwadratowy.
Przycinanie
Cięcie buzulnika Przewalskiego przeprowadza się dwa razy w sezonie. Za pierwszym razem wyblakłe kwiatostany krzewu są w razie potrzeby odcinane, pozostawiając tylko kilka kawałków do późniejszego rozmnażania przez nasiona.
Drugie przycinanie jest dokładniejsze. Przed zimowaniem w buszu wszystkie pędy są przycinane prawie do podstawy w celu przygotowania go do zimowania.
Metody reprodukcji
Rozmnażanie odbywa się głównie przez wysiew nasion i podzielenie buszu. Pierwsza metoda została opisana powyżej, ale nie jest to metoda popularna.
Dorosły krzew jest zwykle podzielony, procedurę przeprowadza się przed kwitnieniem. Buzulnik jest wykopywany, a boczne części są odcinane ostrym nożem wraz z korzeniem. Miejsca nacięć są traktowane węglem aktywnym. Oddzielone części sadzi się w różnych dołkach.
Przeszczepy odmładzają krzewy
Transfer
Przeszczepy należy przeprowadzać co 5 lat, aby odnowić glebę i odmłodzić roślinę. W tym samym celu dorosły buzulnik rozmnaża się, dzieląc krzew. Zabieg zaleca się przeprowadzić wiosną, kiedy kwiat najłatwiej przystosuje się do nowych warunków.
Choroby i szkodniki
Buzulnik Przewalski charakteryzuje się dużą odpornością na różnego rodzaju choroby i szkodniki. Krzew może cierpieć głównie z powodu złej jakości podlewania, gdy stojąca wilgoć w glebie wywołuje pojawienie się zgnilizny korzeni lub zakaźnego grzyba.
Rzadko może pojawić się mączniak prawdziwy, dzięki czemu liście pokrywają się białym nalotem. W walce z chorobami szczególnie skuteczne jest leczenie fungicydami.
Wśród szkodników na krzak wpływają ślimaki, które znajdują się z tyłu liści i zjadają je. Aby je zniszczyć, musisz użyć specjalnych chemikaliów lub rozsypać superfosfat wokół beczki. Aby zapobiec pojawianiu się ślimaków, doświadczeni kwiaciarnie zalecają sadzenie roślin strączkowych w pobliżu buzulnika.
Okres kwitnienia
Buzulnik Przewalskiego zaczyna otwierać pąki w środku lata, z reguły pod koniec czerwca lub na początku lipca. Kwitnienie trwa do początku września.
Na wysokich i długich szypułkach pojawiają się kwiatostany w kształcie kolców, z których każdy ma średnicę około 10-20 centymetrów. Jest na nich wiele małych żółtych kwiatków. Najpierw zaczynają tworzyć się dolne kłoski kwiatowe, a następnie kwitną, po kwitnieniu, stopniowo i płynnie przesuwają się w górę.
Po całkowitym zakwitnięciu rośliny w miejscu pąków pojawiają się niełupki z papusem, podobne do małych spadochronów.
Aby chronić krzew przed zimnem, musisz przykryć go świerkowymi gałęziami
Przygotowanie do zimy
Gdy tylko wystąpią pierwsze przymrozki, przeprowadza się ostatnie przycinanie krzewu. Odetnij całą część naziemną do podstawy. Resztę ściółkuje się grubą warstwą trocin lub kory, można ją wymieszać z suchymi liśćmi.
Mimo, że buzulnik Przewalskiego jest rośliną mrozoodporną, konieczne jest jej reasekuracja i okrycie na zimę. Ponieważ przy braku pokrywy śnieżnej lub szczególnie mroźnej zimie krzew może całkowicie zamarznąć i umrzeć. Dlatego z góry pokryty jest świerkowymi gałęziami.
Użyj w projektowaniu krajobrazu
Klomby i klomby ozdobione są buzulnikiem Przewalskiego. Służy do ozdabiania terenu obok stawów, jezior, fontann. Roślina wygląda dobrze z wysokimi, rozłożystymi drzewami, a także obok wysokich ozdobnych krzewów liściastych o niebiesko-zielonych liściach.
Buzulnik Przewalski pięknie prezentuje się na tle zbiorników wodnych
Buzulnik Przewalski jest w stanie ozdobić nawet najbardziej niepozorne i niepozorne miejsca. Wysoka i rozłożysta roślina uszlachetnia obszary z wysokimi drzewami, zapewniając im komfort. Roślina jest wysoce odporna na zimno i choroby, dzięki czemu nie traci swojego pięknego wyglądu nawet w niesprzyjających warunkach.
