Łubin wieloletni - kiedy sadzić sadzonki

Jednym z najwybitniejszych przedstawicieli rodziny roślin strączkowych jest łubin (Lupinus - po łacinie wilk). Jego naturalnym środowiskiem jest Morze Śródziemne, północ kontynentu afrykańskiego, amerykańskie pustynie. Gleby kamieniste i piaszczyste sprzyjają rozwojowi łubinu. Poniżej opisano, jak wyhodować kwiat w Rosji.

Opis botaniczny

W Rosji hoduje się 4 rodzaje roślin, a rodzina roślin strączkowych ma do 800 gatunków kultury. Opis kwiatu:

• roślina na łodydze zielnej lub zdrewniałej o wysokości do 1,6 m. Zielone łodygi mogą być cienkie lub grube, w zależności od gatunku. Są wyprostowane i rozgałęzione;
• liście palmowe osadzone są na długich ogonkach. Zieleń liściowa o różnej intensywności z czerwonym lub fioletowym odcieniem;
• system korzeniowy jest mocny, korzeń główny rozciąga się na głębokość 2,5 m. Liście o wydłużonym kształcie owalu mogą być małe lub duże;
• kwiaty o różnych kolorach i zmienia się wraz z wiekiem. Na końcu kwiat może być jasny i ciemny;
• owoce - fasola dwuskorupowa, która różni się wielkością, kształtem u różnych gatunków.

Co to jest łubin wieloletni

Krótko o historii wyglądu

Historia łubinu jako kultury liczy ponad 4 tysiące lat. Nasiona i pustą fasolę znaleziono w egipskich grobowcach z XII dynastii faraonów (dwa tysiące lat przed Chrystusem).

Historycy uważają, że łubin jako kultura została opanowana przez starożytnych Peruwiańczyków. Muzeum miasta Lima (Peru) zawiera kamień z rysunkami nasion i liści rośliny. Ale znalezione nasiona były większe niż te z dzikich kwiatów.

Egipcjanie, Grecy, Europejczycy udomowili łubin, kierując się potrzebami społeczeństwa, aby uzyskać zieloną żywność, lekarstwa itp.

Uprawa współczesnej fasoli wilczaka została pod wpływem działalności rolniczej człowieka i nauki, w wyniku czego zmieniły się właściwości biologiczne, niektóre cechy dzikiej rośliny zostały utracone.

Cechy roślin

Kwiaty łubinu są cenne nie tylko jako rośliny ozdobne do dekoracji domków letniskowych. Roślina wzbogaca ziemię w składniki odżywcze, służy jako pasza dla bydła i drobiu.

Jej korzenie zawierają bakterie zdolne do wiązania wolnego azotu, który wzbogaca glebę. Nasiona łubinu zawierają dużo cennego białka, więcej niż wszystkie rośliny strączkowe, a zielona masa zawiera 10-12% tłuszczu.

Łubin biały nadaje się szczególnie jako wartościowa pasza.

Czy roślina jest trująca?

Nasiona i pędy zawierają substancje alkaloidowe (toksyczne i gorzkie). Mają szkodliwy wpływ na układ nerwowy, podobnie jak nikotyna.Wnikanie substancji toksycznych do organizmu człowieka lub zwierzęcia powoduje paraliż narządów oddechowych. Trucizny zakłócają funkcjonowanie wątroby, przez co osoba może nawet dostać marskości. Osoba może umrzeć z powodu ciężkiego zatrucia łubinidem i glikozydem.

Łubin - trujący lub nie - pytanie, które pojawia się dla początkujących ogrodników. Większość toksycznych substancji znajduje się w nasionach, trochę w kwiatach. Aby osoba została zatruta, musisz zjeść garść nasion i więcej niż jeden kwiat.

Kwiaty cięte świetnie prezentują się w bukietach. Na pytanie, czy można umieścić łubin w domu, odpowiedź jest jednoznaczna - jest to możliwe. Tylko nie trzymaj bukietu w sypialni. Zaleca się chowanie przed dziećmi i zwierzętami.

Opis wieloletnich gatunków łubinu i właściwości odmian

Z różnych gatunków łubinu w Rosji uprawia się tylko 4:

• wąskolistny;
• żółty;
• biały;
• bylina.

Roślina wieloletnia nie jest pretensjonalna dla warunków wzrostu.

Łubin wielolistkowy

Robione są z niego letnie bukiety, ma wiele odmian i typów, które różnią się cechami:

• początek kwitnienia: niektóre kwitną w roku sadzenia, inne tworzą kwiatostany przez długi czas;
• przez kwiaty;
• na kolor kwiatostanów.

Wśród mieszańców wyhodowanych przez hodowców jest szczególnie wiele odmian: Yellow Flame, Aristocrat, Minaret, Scarlet Sails itp.

Łubin wąskolistny lub niebieski

Roczna roślina samopylna o wysokości powyżej metra. Nazwa „niebieski” nie oznacza, że ​​kwiatostany są niebieskie. Mogą być białe, fioletowe, różowe. Nasiona kwiatu są interesujące, wydają się być pomalowane.

Roślina żywotna w warunkach siedliskowych, mrozoodporna. Najczęstsze odmiany łubinu wąskolistnego to:

• Śnieg;
• tęcza:
• Nadzieja;
• Rycerz.

Łubin wielolistkowy

W naturalnych warunkach klimatu śródziemnomorskiego Stany Zjednoczone, skąd pochodzi roślina, w centralnych regionach Niziny Rosyjskiej, na Syberii i Uralu - wszędzie łubin jest wygodny.

Bylina ma kwiaty o różnych kolorach. Gleby gliniaste i piaszczysto-gliniaste sprzyjają rozwojowi łubinu wielolistnego.

Kontynuacja kwitnienia w odmianach jest inna. Russell ma go w czerwcu i trwa nie dłużej niż 3 tygodnie, minaret kwitnie przez miesiąc.

Łubin żółty

Roślina jednoroczna jest średniej wielkości (do 1 m).

Kwiatostany-uszy żółtych, jasnopomarańczowych kwiatów o przyjemnym zapachu

Rzadko sadzona jako roślina ozdobna, odmiana cenniejsza jako roślina pastewna.

Szczególnie popularny:

• niezawodny;
• zhytomyr;
• Pochodnia;
• Demidovsky.

Łubin biały

Roślina samopylna o wysokości do 200 cm, jednoroczna z niebieskawymi i jasnoniebieskimi kwiatostanami. Jest ciepłolubna, dlatego preferuje wilgotną glebę. Wśród roślin strączkowych - najbardziej produktywna uprawa.

Degas, Desnyansky, Gamma to popularne odmiany łubinu białego.

Cechy pielęgnacji łubinu w ogrodzie

Kultura jest bezpretensjonalna, ale aby roślina pokazała swój pełny potencjał, konieczne jest podążanie za indywidualnymi niuansami uprawy.

Łubin to kwiat, który wymaga oświetlenia, ponieważ wymaga światła. Roślina nie przetrwa lekkiego cienia.

Podlewanie

Aby roślina szybko się rozwijała, należy ją odpowiednio podlać. Podlewanie jest szczególnie ważne w pierwszym roku aktywnego wzrostu. Kwiat jest obficie podlewany, ale korzenie nie mogą zalać. Zachorują z powodu wilgoci, roślina umrze.

Po podlaniu dokładnie rozluźniają, usuwają chwasty, a także dodają ziemię pod krzaki, chroniąc szyjkę korzeni przed silnymi wiatrami i przeciągami.

Do drugiego roku liczba podlewania zmniejsza się do 2 razy w tygodniu, jeśli pogoda jest gorąca i sucha.

Rozpylający

Kiedy łubin jest uprawiany na paszę dla zwierząt na skalę przemysłową, spryskuje się go preparatami herbicydowymi w celu zapobieżenia chorobom i śmierci roślin.

Spryskane, gdy tylko sadzonki się rozciągną

Wilgotność

Łubin to roślina preferująca gorący i suchy klimat, dlatego nie należy jej dodatkowo spryskiwać. Nasiąkanie wodą będzie miało szkodliwy wpływ na zdrowie korzeni.

Podkładowy

Gleby żyzne, przepuszczalne, lekko kwaśne, odpowiednie dla łubinu. Roślina nie kwitnie, a liście są wyblakłe, jeśli ziemia jest kwaśna. Wapno dodaje się przed sadzeniem.

Top dressing

Fasola wilcza nie potrzebuje azotu, ponieważ gromadzi się samodzielnie w korzeniach. Wiosną roślinę zasila się minerałami: fosforem, potasem przed utworzeniem pąków. Wprowadzenie boru, molibdenu wzmocni odporność rośliny i ochroni przed chorobami. Bor poprawia pączkowanie. W fazie kwitnienia do dojrzewania nasion stosuje się niewielką ilość organicznego nawozu.

Cechy pielęgnacji zimowej

Kiedy łubin zaczyna zanikać, procesy życiowe rośliny ulegają spowolnieniu.

Przycinanie wysuszonych elementów

Od drugiej połowy października do drugiej dekady listopada łubin przygotowuje się do zimowania:

• odciąć pożółkłe, wysuszone liście;
• usuń szypułki.

Hilling i przygotowania do zimy

W miarę wzrostu rośliny jej łodyga unosi się wyżej nad ziemią, co powoduje odsłonięcie szyjki korzeniowej. Przed przykryciem kwiatu na zimę posyp (posyp) gołą szyję ziemią.

I chociaż fasola wilka może z łatwością znieść łagodne mrozy, troskliwi ogrodnicy przykrywają ją świerkowymi gałęziami i słomą. Pod krzaki wylewa się grubą warstwę trocin.

Kiedy i jak kwitnie

Kwitnący łubin wygląda wspaniale. Kwiatostany są połączone w jeden bujny, wielokwiatowy grono. Kwiaty rośliny mogą mieć różne odcienie, jasne, eleganckie.

Kępka kwiatowa w niektórych odmianach jest długa, do 100 cm, z zestawem 60–80 pąków, ciasno do siebie dociśniętych. Inne mają wiele szerokich, ale krótkich kwiatostanów.

Rodzaje kwiatów

Odmiany wyróżniają się różnymi typami:

• frotte;
• gładki;
• półpełne.

Odmiany o podwójnych kwiatach wyglądają spektakularnie

Kształty kwiatów

Kwitnący łubin przypomina wielokolorowe świece, ktoś widzi ucho w szypułce.

Roślina ma 5 płatków na kwiatek. Najwyższy jest większy, szerszy niż reszta, nazywany jest flagą lub żaglem. Boczne płatki, dwa z nich, są mniejsze, to są skrzydła. Dolne są zakrzywione, stopione u podstawy, to są łodzie.

Kwiat ma słupek ze piętnem pośrodku i 10 pręcikami.

Okres kwitnienia

Kwiaty fasoli wilczej kwitną wczesnym latem, w czerwcu. Ponieważ pąki nie otwierają się wszystkie naraz, kwitnienie jest długie, trwa prawie miesiąc.

Osobliwością tej rośliny jest to, że łubin wieloletni może kwitnąć dwa razy w roku. Zwykle pierwszy raz kwitnie w drugiej połowie czerwca, drugi - pod koniec sierpnia.

Łubin dziki, czyli łubin polny, wyróżnia się długim kwitnieniem. Swoją nazwę zawdzięcza temu, że może rosnąć wszędzie: na polu, w lesie, przy drogach. Jeśli ten niebieski kwiat trafi w miejsce, trudno się go pozbyć.

Sadzenie nasion

Roślinę można sadzić przez bezpośredni wysiew nasion do gleby lub sadzonki. Na obszarach o mroźnych zimach zaleca się sadzenie sadzonek, aby nasiona nie zamarzły. Pomimo tego, że istnieją odmiany łubinu odporne na mróz, ryzyko nadal pozostaje.

W przypadku sadzonek materiał do sadzenia wysiewa się do 10 marca. Czas sadzenia łubinu na zewnątrz zależy od pogody.

Cechy tej metody

Siew jesienny ma kilka zalet w porównaniu z siewem wiosennym. Latem gleba nagrzewa się, a nasiona wpadają w ciepłe środowisko. W okresie zimowania przejdą naturalną procedurę hartowania, która przyspieszy kiełkowanie.

Z nasion podzimnego siewu łubin zakwitnie tego samego lata, a z wiosennych nasion - za rok.

Łubin do sadzenia nasion jest prosty, ale nowe rośliny tracą swoje cechy rodzicielskie. Zdarza się to częściej w przypadku nasion zbieranych samodzielnie.

Zaprawianie nasion (skaryfikacja)

Nasiona łubinu są bardzo mocne. Hodowcy lekko uszkadzają osłonkę nasion, aby ułatwić kiełkowanie. Ta procedura nazywa się skaryfikacją i składa się z kilku etapów:

1. Weź papier ścierny, przetrzyj nasiona, lekko drap. Czasami używany jest ostry przedmiot. Następnie są moczone w celu obrzęku.
2. Zaaranżuj terapię szokową dla nasion. Najpierw zawija się go w gazę i umieszcza w zamrażarce. Po wyjęciu z zamrażarki zanurza się go we wrzącej wodzie na 1 min. Z takich procedur nasiona pękają.
3. Przed sadzeniem nasiona moczy się w nadmanganianu potasu lub wybielaczu. Z pipety do szklanki wody wkrapla się nie więcej niż 2 krople roztworu chloru (10%).

Moczenie uratuje przyszłe rośliny przed chorobami bakteryjnymi i grzybiczymi.

Wybór pojemnika na sadzonki

Do siewu odpowiednie są kasety, plastikowe kubki lub pojemniki. Głównym wymaganiem jest obecność otworów drenażowych. Do pojemnika wlewa się ziemię z torfem i piaskiem. Procedura dezynfekcji przez kalcynację w piecu nie będzie zbyteczna.

Rozlej glebę ciepłą wodą i posiej nasiona, lekko pogłębiając. Wysiewają 1 nasionko w szklankach, w pojemnikach - kilka nasion w odległości 6-7 cm Przykryj celofanem lub szkłem. Umieść pojemniki w ciepłym, oświetlonym miejscu.

Pielęgnacja młodych roślin

Kiełki będą kiełkować przez 15 dni. Film nie jest usuwany natychmiast. Usunąć parującą wilgoć, przewietrzyć bez tworzenia przeciągów. Sadzonki podlewa się ciepłą wodą, nie zalewając roślin i nie przesuszając.

Pół miesiąca przed sadzeniem na miejscu sadzonki są utwardzone: są wyprowadzane na ulicę, za każdym razem zwiększając czas marszu.

Przygotowanie gleby

Gdy pogoda jest ciepła, gleba nagrzewa się do 12 °, młode łubiny przesadza się na stałe.

Miejsce jest przygotowywane jesienią. Teren jest rozkopany, nawożony materią organiczną. Zbyt kwaśną glebę odtlenić mąką dolomitową, 3 kg wsypuje się na 1 m².

Przed sadzeniem ziemia jest ponownie wykopywana.

Lądowanie w otwartym terenie

Po przeszczepie na klomb nie zwlekają. Łubin ma szybko rozwijający się system korzeniowy. Korzenie są wrażliwe, dlatego sadzonki należy ostrożnie przeszczepiać z pojemników.

Kopane są doły, na dnie których wylewa się drenaż z keramzytu, łamanej cegły i piasku.

Sadzonki sadzi się w odległości 40-50 cm od siebie

Otwory są przykrywane, podlewane, ściółkowane np. Torfem.

Warunki rozwoju i życia rośliny

Łubin ma kilka faz rozwojowych:

1. Kiełkowanie. Od pęcznienia nasion do kiełkowania sadzonek z gleby.
2. Pędy. Kiedy pojawiają się liścienie lub własne liście.
3. Stalking lub rozgałęzianie się. Wzrost łodygi, tworzenie pędów bocznych. Jednocześnie określa się liczbę kwiatów na roślinę.
4. Początkujący. W kątach liści, na wierzchołkach pędów, tworzą się pąki.
5. Kwiat. Płatki zaczynają się otwierać od dolnych kwiatów.
6. Powstają owoce. Ziarna pojawiają się od dołu do góry, jak kwiaty.
7. Dojrzewanie. Rozpoczyna się ciemnienie owoców.
8. Dojrzałość. 100% dojrzewania fasoli. Wszystkie części rośliny wysychają, giną.

To jest cykl życia łubinu.

Rozmnażanie przez sadzonki

Często początkujący ogrodnicy pytają, jak rozmnażają się łubiny, z wyjątkiem nasion. Można rozmnażać przez sadzonki. Jednocześnie można uprawiać kwiaty, które nie utraciły cech odmianowych.

Łodyga (pączek wzrostu) znajduje się na rozecie liściowej. Jak przebiega procedura:

1. Pobiera się dorosłą, ale nie starą roślinę.
2. Sadzonki pobiera się z rozet korzeniowych, które tworzą się z pąków u podstawy rośliny.
3. Odetnij, chwytając niewielką część korzenia.Są sadzone w miejscu półcienistym.

Za półtora miesiąca sadzonki się zakorzenią.

Możliwe problemy w uprawie łubinu

Czasami ogrodnicy mają problemy z uprawą fasoli wilka: choroby, ataki owadów.

Łubin to roślina miododajna, ale przyciąga nie tylko pszczoły, ale także szkodniki, które mogą całkowicie zniszczyć kulturę.

Choroby

Roślina jest żywotna, ale są choroby, przeciwko którym łubin jest bezsilny:

• fusarium;
• rdza;
• zgnilizna korzeni;
• wirus mozaiki.

Choroby we wczesnym stadium, kiedy liście zaczynają żółknąć, zwalczane są lekami grzybobójczymi, na przykład fitosporyną.

Szkodniki

Może chrząszcz lubi układać larwy na młodych łubinach. Gęste gąsienice szybko zjadają roślinę. Mszyce, ćmy, wciornastki, drutowce, ryjkowce to miłośnicy kwiatów, którzy potrafią w krótkim czasie zniszczyć roślinę.

Są zbierane ręcznie lub spryskiwane środkami owadobójczymi. Co więcej, są rozpylane, gdy tylko pojawią się pędy.

Przestrzegając prostych zasad sadzenia i pielęgnacji łubinu wieloletniego, można uniknąć wielu problemów.

Inne problemy

Doświadczeni ogrodnicy zauważają pewne trudności w uprawie, na przykład przesadzanie łubinu. Wskazane jest, aby nie przesadzać kwiatu, ponieważ długi korzeń palowy jest bardzo łatwy do zranienia.

Roślina jest wymagająca na dobrej glebie. Potrzebuje lekko kwaśnej i lekko zasadowej gleby. Lekkie, luźne, nawożone. Na ubogich glebach łubin uschnie.

Użyj w projektowaniu krajobrazu

Projektanci krajobrazu często używają łubinu w swoich kompozycjach. Sadzi się zarówno w grupach, jak i pojedynczo. Ten prosty kwiat wygląda luksusowo i nadaje świąteczny wygląd. Są obsadzone trawnikami, łąkami, pokrywają brzydkie miejsca terenu.

Łubiny są sadzone jako piękne żywopłoty, ścieżki ogrodowe, są ozdobione granicami

Kwiat świetnie prezentuje się wśród ostróżek, floksów, irysów.

Wielu ogrodników uważa, że ​​zainteresowanie rośliną rośnie. I nie bez powodu. Łubin jest nie tylko łatwy w uprawie i pielęgnacji. Udekoruje każde miejsce, wzbogaci ziemię azotem.