Cykl życia paproci - etapy rozwoju i rozmnażania

Uważa się, że paprocie istniały ponad 358 milionów lat temu. Są to najstarsze kultury zarodników. Jeśli weźmiemy współczesny węgiel, jest to dokładnie wynik gnicia starożytnych roślin, w tym paproci. W rodzinie najczęściej badane są orlica, struś i samiec karła. W cyklu rozwojowym paproci, a także w skrzypach, limfoidach, dominuje sporofit.

Cechy cyklu życia paproci

To, czy paproć rzeczywiście kwitnie, czy jest to złudzenie, człowiek interesował się od czasów starożytnych. Aby wyjaśnić problem, należy prześledzić związek przyczynowo-skutkowy. Jak wiesz, kwiat rośliny po więdnięciu tworzy jądro. Oznacza to, że jeśli pewna kultura jest wyhodowana z nasion, początkowo powinno nastąpić kwitnienie. Przynajmniej niektóre pąki powinny się uformować i zakwitnąć.

Paproć

Rozmnażanie nasion odbywa się zgodnie z klasycznym scenariuszem:

• nasiona są zasiane;
• pojawiają się kiełki;
• z pędów powstaje młoda roślina;
• roślina osiąga dojrzałość;
• kwitnie;
• po uschnięciu pąka na jego miejscu pojawia się jądro;
• nasiona są dojrzałe i gotowe do nowego siewu.

W przypadku upraw owocowych materiał siewny tworzy się i dojrzewa w owocach. Mogą to być nasiona lub nasiona.

Tymczasem najstarsza roślina na naszej planecie, paproć, rozmnaża się przez zarodniki. Nasiona nie mają skąd pochodzić, ponieważ kwiaty nie kwitną. Nawiasem mówiąc, mchy, skrzypy, placunas również należą do grupy tajnych żon.

Z tego wynika, że ​​paproć nie kwitnie. Inny punkt widzenia wiąże się wyłącznie z mistycyzmem. Legenda stała się szczególnie popularna po premierze filmu o nocy nad Iwanem Kupałą. Tradycja mówi, że tej nocy roślina kwitnie niesamowitym czerwonym kwiatem. Każdy, kto go zobaczy, znajdzie szczęście.

Można również zrozumieć ludzkie złudzenia. Występuje na podstawie kształtu i koloru pyłu zarodników. Gromadzi się na seamy stronie prześcieradła jako czerwono-brązowa chmura. Nagromadzenie jasnych zarodników może być mylone z kwiatami. Czasami kuliste loki wzdłuż konturu liścia są mylone z pąkami.

Główne etapy rozwoju paproci

W rodzinie paproci przebadano ponad 300 rodzajów i około 10 tysięcy gatunków.

W zależności od warunków wzrostu paprocie są niskie i wysokie. Średnio wysokość buszu wynosi 0,3-1 metra. Członkowie rodziny preferują wilgotne, zacienione obszary lasu. Dla ludzi te rośliny pełnią głównie rolę dekoracyjną. Chociaż istnieją gatunki jadalne (orlica, struś), a niektóre są lecznicze. Na przykład kłącza samca karła są wykorzystywane do produkcji środka przeciwrobaczego.

Cykl życia paproci

Początkowo roślina może rozmnażać się tylko przez zarodniki. Wszystkie inne metody hodowli są oparte na istniejącej roślinie. Na przykład dzielenie kłącza, procesy sadzenia lub boczne pąki.

Tak więc dojrzałe i opadłe zarodniki przechodzą przez cykle sporofitów i gametofitów. Cykl życia paproci obejmuje sekwencję faz:

• dojrzewają spory;
• wyrostek (gametofit) rozwija się z zarodników paproci;
• powstają komórki rozrodcze - plemniki i komórki jajowe;
• powstaje zygota;
• zarodek rośnie;
• rośnie nowy krzew.

Na tym kończy się cykl rozwoju paproci. Młoda roślina powtórzy to ponownie. W rezultacie czas trwania cyklu rozwoju płciowego jest bardzo krótki.

Etap gametofitu

Początkowo zarodniki tworzą się i dojrzewają na spodniej stronie blaszki liściowej. Następnie są oddzielane od liścia i rozprzestrzeniane po całym terytorium. Zarodnik utrwalony na powierzchni gleby kiełkuje i zamienia się w gametofit paproci, proces podobny do serca. Zamiast korzeni ma nitkowate ryzoidy.

Paproć jest biseksualna. Jaja i plemniki dojrzewają w różnych kieszeniach. Do ich spełnienia potrzebna jest woda. Ten etap nazywa się seksualnym.

Stadium sporofitów

Sporofit paproci jest odrostem. Kształt zarośli zakłada powolny spływ wody po powierzchni. Kropelki uwięzione na dnie przyczyniają się do przemieszczania plemników do komórki jajowej. Następuje zapłodnienie. Powstała komórka (zygota) jest podstawą do powstania sporofitu. To jest bezpłciowe pokolenie paproci.

Rozmnażanie paproci w domu

Sposób rozmnażania paproci zależy od warunków wzrostu. W swoim naturalnym środowisku rozmnaża się:

• sprzeczanie się;
• strzela.

Zarodniki paproci

W hodowli domowej rzadko stosuje się zarodniki. Najłatwiej i najskuteczniej jest rozmnażanie wegetatywne. Nowa roślina jest pozyskiwana z:

• dzielić;
• ukorzenione sadzonki i pędy (boczne pędy powietrzne);
• pąki wylęgu.

Rozmnażanie wegetatywne

Pęd boczny można opisać jako strzałę lub wąs na blaszce liściowej. To ona jest używana do reprodukcji. Wystarczy postawić obok garnka kolejny pojemnik z ziemią, zgiąć i wykopać na nim strzałę. Na mokrym podłożu i na świetle, wąs zapuści korzenie w ciągu 1,5-2 miesięcy. Ponadto młodą roślinę można oddzielić od krzewu macierzystego i uprawiać w zwykły sposób.

Dzielenie buszu

Inną metodą wegetatywną jest ukorzenienie pąków lęgowych. Taki boczny proces pojawia się na ogonku blaszki liściowej. Utworzony pączek dobrze zakorzenia się na żyznym, wilgotnym podłożu.

Bardzo prostą metodą hodowli jest podzielenie buszu. Zabieg przeprowadza się na dorosłej roślinie. Proces wygląda następująco:

1. Gleba w doniczce jest obficie podlewana.
2. Krzew jest wyciągany.
3. System korzeniowy jest podzielony na kilka części.
4. Każda sekcja jest sadzona w osobnym pojemniku.

Aby uzyskać dobry rozwój kwiatu w pomieszczeniach, należy przestrzegać następujących warunków:

• Utrzymywanie wysokiej wilgotności. Zwłaszcza po włączeniu urządzeń grzewczych. Możesz postawić pojemnik z wodą obok garnka, stale zwilżyć ekspandowaną glinę na palecie, spryskać ją ciepłą, osiadłą wodą kilka razy dziennie.
• Podlewanie dokładnie zgodnie z harmonogramem. Następnie wodę należy spuścić z palety.
• Zapłodnienie. Roślina lepiej przyswaja opatrunek wierzchni w postaci rozpuszczonej. Częstotliwość stosowania to co najmniej dwa razy w miesiącu. Zaleca się stosowanie specjalnych preparatów. Musisz zacząć karmić w drugim roku po posadzeniu.
• Oświetlenie. Kultura wymaga długich godzin dziennych, ale w odcieniu koronki lub cieniowaniu. Zimą odpowiednie są okna południowe, a gdy jest gorąco - wschód i zachód.
• Temperatura. Za optymalne uważa się od +22 do +25 stopni.

Rozmnażanie płciowe przez zarodniki

Siew zarodnikami do uprawy ogrodniczej przeprowadza się po pojawieniu się stabilnego rui. Aby uzyskać roślinę domową, zarodniki można wysiewać wiosną i jesienią. Do siewu nadają się tylko dojrzałe zarodniki. Proces siewu:

1. Gleba jest przygotowywana.
2. Dobrze nawilża.
3. Zarodniki są zasiane.
4. Wylewa się na nie warstwę (2-3 cm) gleby.
5. Pojemnik pokryty folią.

Dorastanie z zarodników

Po pojawieniu się przerostu film otwiera się stopniowo.

Rozmnażanie paproci w środowisku naturalnym

Schemat i opis rozmnażania paproci w przyrodzie są następujące:

1. Na liściach tworzy się zarodnia z zarodnikami wewnątrz.
2. Dojrzałe zarodniki odrywają się od macierzystego krzewu i rozprzestrzeniają po okolicy za pomocą wody lub wiatru.
3. W optymalnych warunkach zarodnik tworzy przerost, a ryzoid przyczepia się do gleby.
4. Po seamy stronie wyrostka dojrzewają żeńskie i męskie komórki rozrodcze, następuje zapłodnienie.
5. Zygota powstaje z zapłodnionej komórki. Z niego system korzeniowy wrasta w ziemię.

Oryginalna paproć

Do hodowli w pomieszczeniach doskonale sprawdzają się wieloletnie paprocie. Możliwość uzyskania nowego zakładu na kilka sposobów tylko ułatwia ten proces. Co wymowne, brak kwiatów w najmniejszym stopniu nie umniejsza dekoracyjności starożytnej kultury. Nie ma znaczenia, czy kwitnie paproć, czy po prostu piękna legenda. Ponadto przyciąga wszechstronność paproci. Może ozdobić zarówno pomieszczenia mieszkalne, jak i miejsca publiczne. Najważniejsze jest przestrzeganie prostych zasad opieki nad nim.