Αγκάθια φραγκοστάφυλα - χαρακτηριστικά ερυθρών και μαύρων ποικιλιών

Τα φρούτα φραγκοστάφυλου υπερηφανεύονται για τους λάτρεις των φρούτων και των μούρων. Τα φραγκοστάφυλα έχουν υγιή και νόστιμα μούρα, αλλά η επιλογή τους είναι πρόβλημα, καθώς τα κλαδιά του θάμνου είναι εξοπλισμένα με αιχμηρά αγκάθια. Οι ποικιλίες φραγκοστάφυλου χωρίς αγκάθια ή με μικρό αριθμό από αυτά στα κλαδιά εκτράφηκαν μόνο για αυτό το σκοπό - για την προστασία των ρούχων και των χεριών του κηπουρού κατά τη συγκομιδή.

Οι ποιοτικές γεύσεις των μούρων των ποικιλιών αγκάθου φραγκοστάφυλου δεν διαφέρουν καθόλου από τους ακανθώδεις ομολόγους τους. Δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά στην περίοδο της καρποφορίας, της απόδοσης και της αντοχής στον παγετό. Ορισμένες ποικιλίες αγκάθια φραγκοστάφυλα έχουν κάποια αντίσταση στην προσβολή από μύκητες. Ωστόσο, δεν υπάρχουν εντελώς αγκάθιες ποικιλίες φραγκοστάφυλου. Ο αριθμός και η απαλότητα των αγκαθιών εξαρτώνται από τις καιρικές συνθήκες και τα αγρονομικά χαρακτηριστικά. Σε νεαρά κλαδιά αγκάθια ποικιλιών, αγκάθια απουσιάζουν, αλλά σε παλιά κλαδιά μπορεί να υπάρχουν, αλλά σε μικρές ποσότητες.

Πώς μοιάζει το φραγκοστάφυλο;

Ιστορικό αναπαραγωγής

Για την εξαιρετική του γεύση, τα φραγκοστάφυλα ονομάζονται μερικές φορές σταφύλια από το Βορρά. Οι καρποί του φυτού είναι πλούσιοι σε βιταμίνες και μέταλλα, καθώς και πηκτίνη. Η μέγιστη απόδοση ανά θάμνο μπορεί να φτάσει τα 15 κιλά. Αλλά τα αγκάθια κατά τη συγκομιδή και το ωίδιο είναι ένα πραγματικό πρόβλημα για τους κηπουρούς. Οι κτηνοτρόφοι άρχισαν να δουλεύουν χρησιμοποιώντας είδη φραγκοστάφυλου της Βόρειας Αμερικής και παρήγαγαν ποικιλίες χωρίς αγκάθια και πρακτικά ανεπηρέαστες από τη μάστιγα όπως το ωίδιο.

Κάθε κηπουρός ονειρεύεται τη συγκομιδή μιας πλούσιας συγκομιδής από τους θάμνους.

Χαρακτηριστικά και περιγραφές των καλύτερων εκπροσώπων του είδους

Τα αγκάθια φραγκοστάφυλα είναι ένα νόστιμο και υγιές μούρο. Όλες οι σύγχρονες ποικιλίες αυτού του φυτού χωρίς αγκάθια έχουν μια σειρά από τα δικά τους χαρακτηριστικά χαρακτηριστικά. Τα κύρια είναι:

• μαύρο-καρποφόρο?
• κόκκινο-καρποφόρο?
• πράσινος.

Μαύρος-καρποφόρος

Αυτές οι ποικιλίες πήραν το όνομά τους από το χρώμα των μούρων. Η Grushenka είναι ένας εντυπωσιακός εκπρόσωπος της μαύρης ποικιλίας του αγκάθου φραγκοστάφυλου. Τα μούρα του φυτού είναι μεγάλα, σε σχήμα αχλαδιού. Το χρώμα είναι μαύρο και μοβ και ο πολτός είναι γλυκός και ξινός. Τα ώριμα φρούτα έχουν έντονο άρωμα.

Ο δεύτερος εκπρόσωπος των μαύρων καρπών χωρίς αγκάθια είναι η Eaglet. Τα ώριμα φρούτα είναι μαύρα, το σχήμα τους είναι στρογγυλό. Υπάρχει ομοιότητα με τη μαύρη σταφίδα. Οι ιδιότητες της γεύσης είναι εξαιρετικές, εκφράζεται γλυκόξινη επίγευση. Η ποικιλία είναι ανθεκτική στον παγετό και το ωίδιο.

Ο ίδιος ο θάμνος είναι ψηλός, έχει μικρό αριθμό αγκαθιών στο κάτω μέρος. Τα φύλλα είναι πλούσια σε πράσινο.

Αετιδέας

Ένας άλλος εκπρόσωπος των μαύρων καρποφόρων ποικιλιών είναι ο Βόρειος Καπετάνιος. Κατάλληλο για παρασκευή σπιτικών ποτών, συμπεριλαμβανομένων αλκοολούχων ποτών. Η αξία αυτού του τύπου αγκάθου φραγκοστάφυλου είναι καλή αντοχή στο χειμώνα.

Κόκκινο-καρποφόρο

Ο εκπρόσωπος των κόκκινων φρούτων χωρίς αγκάθια είναι το Kolobok. Λήφθηκε ως αποτέλεσμα της διέλευσης μιας ροζ ποικιλίας και της Smena. Διαφέρει σε γρήγορη ωρίμανση. Δεν ανέχεται ξαφνικές αλλαγές θερμοκρασίας.

Τα φρούτα είναι στρογγυλά, σκούρο κόκκινο χρώμα. Ο θάμνος απαιτεί τακτικό κλάδεμα, καθώς είναι αρκετά ψηλός.

Υψηλή ποικιλία με κόκκινα φρούτα φραγκοστάφυλο χωρίς αγκάθια Πρόξενος. Διαθέτει καλή παραγωγικότητα. Το φρούτο έχει ξινή γεύση με ελαφριά γλυκύτητα. Είναι ανθεκτικό σε ωίδιο και σεπτόρια.

Κόκκινη καρποφόρα θέα

Το κόκκινο αγκάθι φραγκοστάφυλο είναι μια ποικιλία Sirius με εξαιρετική απόδοση και αντοχή στον παγετό. Αντέχει επίσης στο ωίδιο. Τα μούρα της ποικιλίας Sirius είναι μικρά, στρογγυλά σε σχήμα και έντονο κόκκινο. Ο πολτός είναι τρυφερός και γλυκός-ξινός.

Πράσινος

Ψηλό, όχι ακανθώδες φραγκοστάφυλο - Ουράλι χωρίς αγκάθια. Έχει πολλά υποκαταστήματα μεταξύ τους. Τα αγκάθια στον θάμνο είναι μικρά και σπάνια. Τα μούρα είναι ανοιχτό πράσινο και η σάρκα έχει ασυνήθιστη γεύση. Για αυτό, το Ural Besshorny έχει εδραιωθεί για την προετοιμασία των κομπόστες και κονσέρβες.

Μαλαχίτης

Ο πιο γλυκός

Οι πιο γλυκές ποικιλίες είναι οι Uralsky Besshipny και Kolobok. Υπάρχουν λίγα αγκάθια σε αυτούς τους θάμνους και η αντοχή στις μυκητιασικές λοιμώξεις είναι υψηλή. Και οι δύο ποικιλίες είναι αρκετά ψηλές και απαιτούν τακτικό κλάδεμα. Σε αντίθεση με την ποικιλία Ural, το Kolobok δεν μπορεί να υπερηφανεύεται για ειδική αντοχή σε ακραίες θερμοκρασίες, επομένως αναπτύσσεται ευρέως στις νότιες περιοχές.

Ποικιλίες μελιού

Το πιο παραγωγικό

Οι πιο παραγωγικές ποικιλίες φραγκοστάφυλων με μικρό αριθμό αγκαθιών είναι ο Βόρειος Καπετάνιος, ο Σείριος και ο Όγκνι Κρασνοντάρ. Η ποικιλία North Captain δίνει μια πολύ μεγάλη συγκομιδή για ολόκληρη τη σεζόν. Καλλιεργείται ενεργά στη Ρωσία, ακόμη και σε απομακρυσμένες περιοχές της Σιβηρίας. Εκτός από τις παραπάνω ιδιότητες, αυτή η ποικιλία φραγκοστάφυλου με σκούρο μούρο παράγει μεγάλη συγκομιδή. Αναπτύσσεται καλά στην περιοχή της Μόσχας και στην Κεντρική Ρωσία.

Η ποικιλία Sirius δίνει επίσης μεγάλη απόδοση, παρά το γεγονός ότι τα φρούτα δεν έχουν ιδιαίτερα μεγάλο μέγεθος. Έχει γλυκόξινη γεύση, δεν φοβάται παγετό και μυκητιασικές ασθένειες. Η ωρίμανση των φρούτων εμφανίζεται στα μέσα του καλοκαιριού.

Γενικά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα

Μερικοί κηπουροί ισχυρίζονται ότι οι ακανθώδεις ποικιλίες φραγκοστάφυλου αποδίδουν περισσότερα φρούτα και είναι πολύ πιο νόστιμες από τους συγγενείς τους χωρίς αγκάθια. Στην πραγματικότητα, η γεύση οποιουδήποτε φραγκοστάφυλου εξαρτάται από την ποικιλία. Μερικά έχουν ξινή γεύση, άλλα γλυκά και αρωματικά.

Γκρούσενκα

Αντοχή στην ξηρασία, αντοχή στον παγετό

Κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής εργασίας, η διέλευση ορισμένων ποικιλιών ακανθώδους φραγκοστάφυλου έδωσε απροσδόκητα αποτελέσματα. Εκτός από την αντοχή στο ωίδιο και σε πολλές άλλες μυκητιασικές ασθένειες, οι ποικιλίες αγκάθιου φραγκοστάφυλου έχουν καλή αντοχή σε παγετό και ακραίες θερμοκρασίες.

Παραγωγικότητα και καρποφορία

Η παραγωγικότητα και η καρποφορία εξαρτώνται επίσης από την ποικιλία και όχι από τον αριθμό των αγκαθιών στον θάμνο. Ορισμένες ποικιλίες φραγκοστάφυλων χωρίς αγκάθια (για παράδειγμα, Sirius, Northern Captain, Kolobok) δίνουν μια εξαιρετική συγκομιδή ανά εποχή.

Πεδίο εφαρμογής του καρπού

Τα φραγκοστάφυλα χρησιμοποιούνται για να φτιάξουν μαρμελάδες, κονσέρβες, κομπόστες και ακόμη και αλκοολούχα ποτά. Η περιοχή εφαρμογής μπορεί να διαφέρει ανάλογα με τον βαθμό. Έτσι, η ποικιλία Orlyonok, που ανήκει στο είδος με τα μαύρα φρούτα, χρησιμοποιείται για την παρασκευή σπιτικού κρασιού ή βάμματος. Η ποικιλία Uralsky besshorny έχει πράσινα φρούτα και ξινό-γλυκό πολτό, χρησιμοποιείται για την κατασκευή κομπόστες και μαρμελάδα.

Κόκκινο φρουτώδες φραγκοστάφυλο αγκάθι

Αντοχή σε ασθένειες και παράσιτα

Χάρη στην αναπαραγωγική εργασία, οι ποικιλίες αγκάθιου φραγκοστάφυλου δεν επηρεάζονται πρακτικά από μυκητιασικές ασθένειες όπως το ωίδιο. Όμως, με ακατάλληλη φροντίδα και δυσμενείς καιρικές συνθήκες, οι θάμνοι φραγκοστάφυλου μπορούν να εκτεθούν σε ανθρακνόζη, σκουριά από κύπελλα, αφίδες, πριόνια, σκώρο φραγκοστάφυλου. Αξίζει να το θυμάστε αυτό και να παρακολουθείτε στενά την κατάσταση των θάμνων.

Κανόνες προσγείωσης

Όλες οι ποικιλίες των καλλιεργειών είναι φυτά που δεν ανέχονται στενή υπόγεια ύδατα. Σε βαλτώδη εδάφη, ούτε ένα φραγκοστάφυλο θα αναπτυχθεί κανονικά. Συνιστάται η αποστράγγιση του εδάφους πριν από τη φύτευση.

Συνιστώμενος χρονισμός

Συνιστάται να φυτεύετε αγκάθια φραγκοστάφυλα την άνοιξη ή το φθινόπωρο. Οι κηπουροί συνιστούν τη φύτευση φυτών το φθινόπωρο, καθώς ένας μικρός θάμνος προσαρμόζεται καλά και σκληραίνει το χειμώνα, βαθμιαία εκτίθεται σε χαμηλές θερμοκρασίες. Μερικοί κάτοικοι του καλοκαιριού ισχυρίζονται ότι ένα φυτό που φυτεύτηκε την άνοιξη έχει την ικανότητα να αναπτύσσεται ισχυρές ρίζες και να μπει σε κατάσταση αδρανοποίησης.

Επιλέγοντας το σωστό μέρος

Όπως έχει ήδη αναφερθεί, τα φραγκοστάφυλα δεν τους αρέσουν τα εδάφη με υψηλό επίπεδο υπόγειων υδάτων (με νερό), επομένως, ένας τόπος φύτευσης πρέπει να επιλεγεί προσεκτικά. Ο φωτισμός είναι μια σημαντική προϋπόθεση για την κανονική ανάπτυξη του θάμνου και την περαιτέρω επιτυχημένη καρποφορία του. Το φραγκοστάφυλο λατρεύει τον ήλιο, αλλά η περιοχή πρέπει να προστατεύεται από ρεύματα.

Αλγόριθμος προσγείωσης

Για να φυτέψετε τον επιλεγμένο θάμνο, πρέπει να προετοιμάσετε μια τρύπα βάθους περίπου 30 cm. Αυτό πρέπει να γίνει όχι πριν από την επιβίβαση, αλλά εκ των προτέρων. Για παράδειγμα, εάν προγραμματιστεί η φύτευση την άνοιξη, το λάκκο προετοιμάζεται το φθινόπωρο.

Το παρακάτω είναι ο αλγόριθμος:

1. Ένα ειδικό μείγμα τοποθετείται στο κάτω μέρος του παρασκευασμένου λάκκου. Αυτή η θρεπτική σύνθεση θα επιτρέψει στα ριβήσια να ριζώσουν καλύτερα. Το μείγμα περιέχει κοπριά αχύρου, τέφρα ξύλου ή αλάτι ποτάσας και σκόνη ασβέστη.
2. Στη συνέχεια, φυτεύεται το φυτό. Ο θάμνος θάβεται έτσι ώστε το κολάρο ρίζας να είναι 6 cm κάτω από το επίπεδο του εδάφους. Τα κάτω κλαδιά μπορούν επίσης να πασπαλιστούν με γη. Αυτό θα επιτρέψει στα ριβήσια να ριζωθούν καλύτερα.
3. Κατά τη φύτευση, το δενδρύλλιο πρέπει να τοποθετείται κάθετα. Μετά από αυτό, το λάκκο γεμίζει, ο νεφρός συμπιέζεται (ποδοπατείται) και ποτίζεται. Το στρώμα (τύρφη ή χούμο) μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να διατηρήσει επιπλέον υγρασία γύρω από τον κορμό.

Κόκκινη συγκομιδή φραγκοστάφυλου

Παρακολούθηση

Το φραγκοστάφυλο είναι ένα φυτό αργής ανάπτυξης. Σε όγκο, οι θάμνοι δεν μεγαλώνουν γρήγορα, αλλά ήδη στο δεύτερο έτος μπορούν να δώσουν μια σχετικά καλή συγκομιδή. Για να το αυξήσετε, είναι σημαντικό να ποτίζετε τακτικά τους θάμνους, αλλά έτσι ώστε να μην υπάρχει υπερβολική υγρασία. Πρέπει να είστε προσεκτικοί σχετικά με το φυτό κατά τη διάρκεια της νεκρής περιόδου και 14 ημέρες πριν από την έναρξη της συγκομιδής.

Ασθένειες και παράσιτα, μέθοδοι ελέγχου και πρόληψης

Ανάλογα με τις συνθήκες διατήρησης, οι ποικιλίες αγκάθιου φραγκοστάφυλου, παρά την αντίστασή τους, μπορεί να εκτεθούν σε παράσιτα ή ασθένειες. Σημαντικές ασθένειες και παράσιτα:

• ανθρακνόζη. Χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση ακανόνιστων καφέ κηλίδων. Είναι διάσπαρτα σε όλα τα φύλλα και με την πάροδο του χρόνου αρχίζουν να ρίχνουν. Για την καταπολέμηση της ανθρακινόζης στις αρχές της άνοιξης, το έδαφος γύρω από το φυτό ψεκάζεται με 1% θειικό χαλκό. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί κολλοειδές θείο. Αραιώνεται σε αναλογία 30 g ανά 10 λίτρα νερού.
• Η σκουριά στο κύπελλο εμφανίζεται στα φύλλα και στα φρούτα. Μοιάζει με λεκέδες με τη μορφή πορτοκαλιών γυαλιών. Η καταπολέμηση της σκουριάς γίνεται με ψεκασμό των θάμνων πριν από την έναρξη της περιόδου ανθοφορίας και μετά τη συλλογή των μούρων. Η ασθένεια αντιμετωπίζεται με οξυχλωριούχο χαλκό σε αναλογία 40 g ανά 10 λίτρα νερού.
• ψείρα των φυτών. Εκδηλώνεται με τη μορφή κατσαρώματος φύλλων στα άκρα. Κατά κανόνα, οι νεαροί βλαστοί επηρεάζονται. Για να καταστρέψουν και να αποτρέψουν την εμφάνιση αφίδων, αντιμετωπίζονται με 3% karbofos ή σαπουνόνερο.
• Ο σκώρος φραγκοστάφυλου είναι ένα παράσιτο που βλάπτει τα μούρα. Αρχίζουν να ωριμάζουν νωρίς, κοκκινίζουν. Ολόκληρη η βούρτσα με μούρα μπορεί να καλυφθεί με ιστούς αράχνης, και σε ένα από τα μούρα υπάρχει ένα παράσιτο - μια κάμπια. Κατά την καταπολέμηση αυτού του παρασίτου, πρέπει να είστε υπομονετικοί. Η συλλογή πραγματοποιείται με το χέρι, καταστρέφοντας τις κάμπιες. Ως προληπτικό μέτρο το φθινόπωρο, είναι απαραίτητο να συσσωρευτεί το έδαφος γύρω από τον θάμνο. Πριν και μετά την περίοδο ανθοφορίας, πραγματοποιείται ψεκασμός με karbofos.

Σμαραγδένια ποικιλία

Τα φραγκοστάφυλα και, ειδικότερα, τα φρούτα τους παίρνουν τη θέση τους στους λάτρεις των μούρων. Οι καρποί του φυτού έχουν μια ολόκληρη σειρά χρήσιμων ιχνοστοιχείων και βιταμινών. Όμως η συγκομιδή από τον θάμνο είναι πρόβλημα, καθώς κάθε κλάδος έχει ανθεκτικά αγκάθια. Οι κτηνοτρόφοι κατά τη διάρκεια των σταυρών έλαβαν ποικιλίες φραγκοστάφυλου χωρίς μεγάλο αριθμό αγκαθιών.

Οι ποικιλίες αγκάθιου φραγκοστάφυλου δεν διαφέρουν καθόλου από τις ακανθώδεις από την άποψη των αρχών φύτευσης και της ανθεκτικότητας στον παγετό (όλα εξαρτώνται από την περιοχή). Οι αρωματικές ιδιότητες των μούρων επίσης δεν υπέστησαν ειδικές αλλαγές κατά τη διάρκεια της επιλογής. Ως εκ τούτου, κάθε κηπουρός αποφασίζει για τον εαυτό του εάν θα αγοράσει φυτά αυτού του τύπου ή όχι.