Ohidea w przyrodzie w swoim naturalnym środowisku: gdzie i jak rośnie

Świat orchidei to coś pięknego. Rośliny lubią nazywać kwiaty uwodzenia, piszą wiersze i śpiewają o nich piosenki. A mistyczny pisarz z Australii G. Meyrink, będąc pod wrażeniem czarującego wyglądu, nazwał je kwiatami szatana.

Wszyscy znają kwiaty w pomieszczeniach, ale niewielu widziało storczyki na wolności.

Wiele rodzajów tych kwiatów to oszałamiający widok: kwitną w dużych kwiatostanach w różnych barwnych odcieniach. Najłatwiej znaleźć tak piękny obraz w tropikach i regionach o klimacie umiarkowanym. Różne gatunki z rodziny Orchidei występują na całym świecie, z wyjątkiem Antarktydy. Obecnie istnieje ponad trzydzieści tysięcy gatunków.

Jak dziko rosną orchidee

Są to storczyki:

Saprofity

Ten gatunek nie ma liści. Zapuszczają korzenie głęboko pod ziemią i żywią się próchnicą. Saprofity również nie mają chlorofilu, dzięki czemu mogą wygodnie żyć w cieniu. Żywią się substancjami wytwarzanymi przez grzyby.

Orchidea saprofitowa

Narost

Ten typ orchidei rośnie na drzewach. Do tego typu należą najczęściej występujące gatunki z tej rodziny Phalaenopsis i wanda. Funkcję retencji na powierzchni pełni ich otwarty system korzeniowy.

Epifit orchidei

Litofity

Kwiaty rosnące na kamieniach nazywane są litofitami.

Mielona orchidea

Ziemscy przedstawiciele rodziny Orchid rosną na glebie luźnej, przepuszczalnej dla powietrza i wilgoci. W Europie dorastają do pół metra, w tropikach rosną szersze i dłuższe oraz przypominają rozłożysty krzew.

Gdzie rosną storczyki?

Storczyk rośnie w naturze, gdzie może otrzymać wystarczającą ilość światła, powietrza i wilgoci. Epifity najlepiej zakorzeniają się w tropikach. Często występują w Afryce i Ameryce Południowej. W klimacie umiarkowanym często można znaleźć kwiaty lądowe. Wybierają stepy i płaskowyże, przede wszystkim ziemne storczyki rosnące w Europie i Stanach Zjednoczonych. Dzikie phalaenopsis występują najczęściej w Andach, a także w górach Brazylii i Azji Południowo-Wschodniej.

Pierwsze wzmianki

Pierwsze wzmianki o storczykach znajdują się w starożytnych chińskich zwojach. Pisał o nich sam Konfucjusz, porównując ich zapach ze słowami bliskich przyjaciół. W starożytnej Grecji orchidea była używana do osiągania sukcesu w romansach, a także do różnych rytuałów.

Istnieje legenda, że ​​w II wieku. pne mi. orchidea pomogła cesarzowej Chin urodzić dzieci, o których ona i jej mąż marzyli od kilku lat. W tym samym czasie pojawił się chiński znak dla orchidei.

w I i II wieku. n. mi. Chińscy naukowcy napisali wiele artykułów naukowych na temat leczniczych właściwości tych roślin. Istnieją również informacje, że w II wieku.Meksykanie używali tego kwiatu do robienia narodowych drinków. W następnych stuleciach napisano wiele książek i monografii o storczykach w różnych częściach świata.

Koło życia

W miejscach, w których kwitnie najwięcej tych kwiatów, zwykle nie ma silnych zmian temperatury, dlatego orchidea rośnie nieprzerwanie w swoim naturalnym środowisku, ale jeśli zmieniają się warunki klimatyczne, kwiat przechodzi w przymusowy odpoczynek i czeka na sprzyjające warunki do rozkwitu jeszcze raz. W okresie przejściowego spoczynku procesy fizjologiczne rośliny są zawieszone, więc może nie zostać rozpoznane. W tej chwili wygląda jak trawa jak konwalia.

Przedstawiciele rodziny Orchid mają długą żywotność - od 60 do 100 lat, czasem więcej.

Kiedy i jak roślina została po raz pierwszy wprowadzona do Europy

Roślina została wprowadzona do Europy w drugiej połowie XVIII wieku. Został przywieziony przez podróżników z Ameryki Południowej. Według legendy botanik z Wielkiej Brytanii otrzymał od przyjaciela poszukiwacza prezent w postaci pomarszczonej orchidei. Zasadził ją, a piękne kwiaty, które pojawiły się później, stały się początkiem popularności rośliny. Jednak zanim orchidea zapuściła korzenie w Europie, trwało to około stu lat.

Botanicy przeprowadzili wiele eksperymentów w szklarniach, zanim zdołali wyhodować pierwszy kwiat. Orchidea szybko stała się popularna, posiadanie takiego kwiatu w domu było uważane za oznakę luksusu, a popyt na niego gwałtownie wzrósł. Popularność kwiatów wzrosła jeszcze bardziej, gdy pojawiły się pogłoski, że orchidea jest afrodyzjakiem. Wielu dodało bulwy rośliny, aby kochać napoje i wierzyło w jej cudowną moc.

Bogaci kolekcjonerzy chętnie kupowali rośliny za ogromne nagrody, więc łowcy pieniędzy udali się do lasu deszczowego, pokonali wiele przeszkód, aby zdobyć te cenne oznaki luksusu. Jednak wielu nie zdołało bezpiecznie sprowadzić kwiatów do Europy, ponieważ długa droga często stawała się dla nich destrukcyjna.

Storczyki ładowano na statki w tonach dla zysku, z tego powodu wiele gatunków roślin umierało podczas gorączki orchidei. Z czasem wynaleziono walizkę szklarniową, która przepuszczała światło, wilgoć i chroniła przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Jednak podczas gdy niektórzy polowali, inni szukali sposobów na oswojenie rodziny Orchidei. I już w XIX wieku. botanicy eksperymentalnie zaczęli uprawiać nowe odmiany.

Skąd sprowadzono orchidee do Rosji?

Pierwsza fala zainteresowania sensacyjnymi kwiatami dotarła do Rosji w XIX wieku. Kwiaty sprowadzono z Anglii i Niemiec dla rodziny królewskiej i rodzin szlacheckich. Druga fala opanowała kraj po drugiej wojnie światowej, kiedy to do Rosji sprowadzono szklarnie znanych niemieckich kolekcjonerów. Pod koniec lat czterdziestych w Rosji rozpoczęła się era przemysłowej uprawy przedstawicieli storczyków.

Storczyk Phalaenopsis w naturalnym środowisku na drzewie

Phalaenopsis jest często nazywany ćmą z powodu dziwacznego kształtu jego płatków.

Phalaenopsis należy do epifitów, dlatego zwykle rośnie zwisając z drzew lub siedząc na kamieniu. Nie jest pasożytem i nie szkodzi jego podparciu. Phalaenopsis ma otwarty system korzeniowy, dzięki czemu pochłania wilgoć bezpośrednio z powietrza.

Phalaenopsis w naturze preferuje lasy tropikalne o dużej wilgotności jako siedlisko. W takich lasach zapewnia dobrą cyrkulację powietrza i ochronę przed słońcem. Dzikie orchidee rozmnażają się swobodnie przez nasiona i otrzymują wilgoć i składniki odżywcze ze swoich korzeni.

Podziwiając piękno kwiatu, botanicy przez dziesięciolecia próbowali wyhodować go w szklarniach, ale wszystko się nie udało.Chociaż phalaenopsis jest bezpretensjonalną rośliną, nie może rosnąć bez stałego przepływu powietrza. W tropikach phalaenopsis rośnie dosłownie wszędzie, zwisając z drzew i kamieni.

Porównanie roślin dzikich i domowych:

• roślina domowa różni się od dzikiej rośliny przede wszystkim cyklem życia. Dzikie zwierzęta mogą żyć nawet sto lat, a domowe 10 razy mniej;
• dzikie rośliny zachwycają obfitymi kwiatostanami, a domowe tworzą kilka gałęzi;
• rośliny doniczkowe kwitną kilka razy w roku, a następnie przy odpowiedniej pielęgnacji lub mogą całkowicie przestać rosnąć. Dzikie orchidee kwitną prawie stale;
• kwiaty roślin domowych są mniejsze, dzikie, wręcz przeciwnie, są większe;
• dzikie rośliny mogą osiągać do 2 m wysokości, podczas gdy rośliny domowe są dwa do trzech razy mniejsze;
• dzikie orchidee rozmnażają się metodą nasienną, podczas gdy orchidee domowe nie są do tego zdolne;
• Phalaenopsis w naturze rośnie na podporach w postaci drzew lub kamieni, phalaenopsis w pomieszczeniach nie potrzebuje podpór;
• botanicy opracowali wiele odmian roślin domowych, które mogą rosnąć w suchym klimacie;
• dzikie rośliny są znacznie jaśniejsze, a kwiaty są różnorodne.

Dzika orchidea jest znacznie ładniejsza, jaśniejsza, wyższa niż roślina doniczkowa. Rozłożyste kwiatostany zadziwiają wyobraźnię, a przyjemny zapach odurza umysł, nie bez powodu Europa od dziesięcioleci pogrążona jest w orchidei. Istnieje przekonanie, że można się pozbyć uzależnienia od alkoholu i papierosów, ale nie można pozbyć się uzależnienia od orchidei. Rośliny nazywane są cudem natury.

Mimo, że liczba gatunków storczyków przekracza 30 tys., Niektóre gatunki nadal są zagrożone wyginięciem. Nie wiadomo, ile gatunków zginęło podczas gorączki w Europie, kiedy rośliny ładowano na statki, wycinając całe lasy, a po drodze zmuszano do zrzucania ze statków, aby statki nie utonęły wraz z załogą . Jedno jest jednak jasne, że tylko kilkadziesiąt nadaje się do uprawy domowej. Dlatego nie należy zabierać kwiatka z wycieczki, lepiej go kupić w lokalnej kwiaciarni.