Jak rośnie imbir w domu i na łonie natury

Podczas kręcenia filmu aktorzy w kadrze czasami muszą pić alkohol, w tym piwo. Aby gwiazdy nie ruszyły prosto na planie, używają substytutu - piwa imbirowego. Ten mocno gazowany napój zawiera naprawdę wyjątkową roślinę, którą każdy może wyhodować.

Jak wygląda roślina

Około 1600 gatunków roślin należy do rodziny imbirów. „Właściwy” imbir, który można zobaczyć na sklepowych półkach, należy do gatunku „imbir farmaceutyczny” i nie jest to przypadek. Faktem jest, że oprócz tego, że jest używana jako przyprawa w kuchni, roślina ta, a raczej jej kłącze, jest szeroko stosowana w medycynie.

Różowy imbir pojawia się, jeśli wykopiesz go w maju, ale najczęściej po prostu zabarwia się

Ale jak rośnie imbir i gdzie dokładnie? Jest to wieloletnie zioło pochodzące z południowej Azji. Nie występuje na wolności. Zaczęli ją uprawiać w południowych Indiach jeszcze przed naszą erą. Opis imbiru znajduje się w chińskim traktacie z II wieku pne. Stamtąd szlakami handlowymi rozpoczęła zwycięski marsz przez kraje świata.

W Europie stał się znany w średniowieczu. Nadano mu tak wielkie znaczenie, że handlarze przyprawami powiedzieli, że rośnie w odległym kraju, gdzie chodzą straszni bezgłowi ludzie. Dziś powiedzieliby, że to PR, ale to miało swój efekt, a imbir zawsze był wypuszczany za wysoką cenę.

Roślina osiąga wysokość jednego metra. Długie i wąskie liście otaczają łodygę i wyrastają praktycznie od podstawy. Kwiaty w kolorze różowym lub czerwonym są zebrane w kwiatostan w postaci kłoska. Kwiat imbiru może mieć inny kolor, wszystko zależy od odmiany.

Kłącze wystające z gleby ma niezapomnianą formę procesów przypominających palce, znajdujących się w tej samej płaszczyźnie. Wbrew powszechnemu i błędnemu przekonaniu jest to tylko podziemna ucieczka. Prawdziwy system korzeniowy rozwija się z niego i wnika w głąb ziemi.

Imbir działa przeciwzapalnie i przeciw przeziębieniu. Ponadto roślina ta jest przydatna w odchudzaniu, poprawia trawienie, tonizuje i stymuluje krążenie mózgowe. Wcześniej mężczyźni używali go jako afrodyzjaku i zwiększania potencji.

Istnieją dwa rodzaje kłącza imbiru:

• Biały - to on najczęściej można zobaczyć w sprzedaży. Po oczyszczeniu i spłukaniu staje się jasny.
• Czarny - reprezentuje nieoparzony wrzątkiem i nierafinowany pęd.

Biały imbir bielony kwasem siarkowym

Przygotowanie do sadzenia imbiru

Rzadki ogrodnik domowy wie, jak uprawiać imbir w domu. Ale technologie uprawy stopniowo przenikają do mas.

Sadzenie odbywa się pod koniec lutego - początek marca. Znalezienie w sprzedaży nasion imbiru jest prawie niemożliwe. Dlatego najczęściej wyrasta z dostępnego w handlu kłącza, który można kupić w każdym sklepie spożywczym.

Musisz wybrać niesuszony i niezamrożony pęd o lekkiej i gładkiej skórce. Na imbirze powinno być co najmniej 2-3 pąki (w potocznym języku „oczy”), jak najwięcej. To od nich łodygi wyrosną w przyszłości.

Następnie możesz zacząć namaczać i dezynfekować. Odbywa się to w celu wypłukania z materiału substancji, za pomocą których sprzedawcy go przetwarzają, aby zapobiec więdnięciu i chronić roślinę przed możliwymi chorobami.

Kłącze napełnia się ciepłą wodą przez 6 godzin. Woda powinna całkowicie zakryć pęd. Do dezynfekcji można dodać kilka kryształków nadmanganianu potasu.

Dopiero potem możesz przejść do następnej operacji: kłącze jest cięte na kilka części, tak aby każdy kawałek miał co najmniej jedno wykiełkowane oko. Miejsca cięcia posypuje się popiołem drzewnym lub węglem aktywnym. Imbir jest teraz gotowy do sadzenia.

Wybór doniczki podyktowany jest celem uprawy imbiru. Jeśli ze względu na ucieczkę, w tym przypadku powinien być szeroki i niski. Jeśli chcesz założyć roślinę ze względu na piękny wygląd, w takim przypadku musisz wybrać wysoką i wąską doniczkę, aby główna siła wzrostu spadła na część nadziemną.

Pierwszym miejscem w doniczce, w którym wyrosnie imbir, jest ekspandowana glina około ⅕ wysokości doniczki lub 1-2 cm, która będzie warstwą drenażową. Następnie można bezpośrednio wlać samą mieszankę gleby, dla której odpowiednia jest każda ziemia do uprawy warzyw. Możesz się bez tego obejść i samodzielnie przygotować podłoże.

Konieczne jest pobranie równych ilości piasku, darni i próchnicy. W żadnym wypadku gleba do uprawy rośliny nie powinna być zimna, w przeciwnym razie imbir zapadnie w stan hibernacji, a wszystkie prace przygotowawcze pójdą na marne. Dlatego garnek wypełniony ziemią jest wstępnie podgrzewany. Z reguły w tym celu pojemnik umieszcza się na kilka godzin w pobliżu grzejników.

Porośnięty imbir

Posadź pędy imbiru w taki sposób, aby porośnięte włoski pozostały nad ziemią i patrzyły w górę. Następnie podlewamy ciepłą wodą i po dwóch tygodniach pojawią się pierwsze pędy. Jeśli powietrze w pomieszczeniu jest suche, możesz na ten czas przykryć garnek folią.

Uprawa imbiru w domu z bulw korzeniowych

Istnieje kilka innych sposobów wykiełkowania bulw imbiru, tak egzotycznych jak sam ten kwiat:

• kiełkowanie korzeni w wodzie;
• kiełkowanie bulwy w torfowcu.

Kiełkujące korzenie w wodzie

Kłącze sadzi się na cienkim pręcie wykonanym z drewna - długiej wykałaczce, szaszłykach do grilla - i umieszcza się nad zbiornikiem z wodą, tak aby bulwa lekko dotykała powierzchni wody. Konieczne jest okresowe dodawanie wody, aby utrzymać poziom cieczy na tym samym poziomie. Kiedy korzenie zaczynają kiełkować z pędu, usuwa się je z łodygi i jak zwykle sadzi w doniczce.

Kiełkowanie bulwy w torfowcu

W przypadku tej metody pobiera się pojemnik, którego dno pokryte jest mchem torfowym. Następnie kłącza układa się oczami do góry, a drugą warstwę mchu układa się na wierzchu. Następnie wlewają ciepłą wodę, aby zapewnić bardzo wilgotne środowisko, umieszczają ją w pobliżu źródła ciepła i czekają, aż wykiełkują korzenie.

Następnie warzywa korzeniowe można sadzić w doniczce, jak opisano powyżej.

Jak dbać o roślinę w domu

Imbir uwielbia, gdy jest dużo światła, ale bez fanatyzmu: bezpośrednie światło słoneczne może pozostawić oparzenia na liściach. Idealny jest parapet północno-wschodni domu. Jak każda roślina tropikalna, imbir kwitnie w wysokich temperaturach.

Podlewanie rozpoczyna się od posadzenia rośliny w doniczce i przebiega w tym samym duchu: dużo wody w czasie upałów, mniej wody w dni o umiarkowanych temperaturach. Możesz zapewnić wysoką wilgotność, spryskując liście. Do połowy października możesz zmniejszyć ilość płynu. Suchość gleby aktywuje wzrost samego kłącza.Jeśli roślina jest uprawiana w mieszkaniu jako dekoracyjna, wówczas pęd pozostający w ziemi na zimę jest podlewany, aby gleba pozostała lekko wilgotna.

Nawożenie rozpoczyna się w kwietniu i odbywa się co dwa tygodnie, a kończy pod koniec sierpnia. Możesz stosować nawozy zarówno pochodzenia mineralnego, jak i organicznego. Jednak preferowane są substancje organiczne, ale nie zapomnij o pierwiastkach śladowych, w tym potasie.

Potas jest ważny dla systemu korzeniowego i pędów

Przycinanie jest potrzebne tylko wtedy, gdy roślina jest uprawiana ze względu na samą bulwę korzeniową. Pozwoli to roślinie skierować wszystkie swoje siły na wzrost pędu podziemnego. Jeśli kwiaciarnia spodziewa się kontemplować, jak rośnie imbir i rozpuszcza jego piękne kwiaty, łodyga nie jest przycinana.

Kiedy kwitnie imbir

Imbir zaczyna kwitnąć w drugim roku. Zjawisko to jest rzadkie, ale nie niemożliwe, a nawet w centralnej Rosji można obserwować, jak kwitnie imbir. Wystarczy postępować zgodnie z zaleceniami dotyczącymi pielęgnacji roślin.

Imbir zaczyna kwitnąć wiosną. W zależności od odmiany kwitnienie może trwać do jesieni.

Kwitnący imbir

Kłącze wykopuje się zimą, kiedy łodyga więdnie, a liście żółkną i odpadają. Naturalnie wyhodowany pęd imbiru może wyblaknąć dosłownie w ciągu tygodnia, dlatego lepiej przechowywać go w plastikowej torbie w lodówce. Zamrożony imbir traci swoje dobroczynne właściwości i pozostaje używać go tylko jako przyprawy.

Rosnący imbir w otwartym polu w kraju, cechy

Porośnięty imbir sadzi się w doniczce pod koniec zimy. Jeśli tak się nie stanie, imbir nie będzie miał czasu dojrzeć przed upływem terminu, nie mówiąc już o kwitnieniu. Ten etap całkowicie powtarza manipulacje przeprowadzone wcześniej dla imbiru, który był przeznaczony do uprawy w pomieszczeniach, skąd powinien być sadzony na wsi.

Przed sadzeniem imbiru w otwartym terenie, pod koniec marca sadzonki sadzi się w szklarni, a pod koniec maja, kiedy nie ma potrzeby bać się nocnego chłodu, sadzi się imbir do ogrodu. W tym celu wybiera się południową część pola bramkowego, prawdopodobnie tworząc cień od słońca w południe. Gleba powinna być luźna, w jej składzie powinien być również piasek rzeczny, gleba darniowa, a piasek powinien być o połowę mniejszy niż pozostałe składniki.

Okresowo należy poluzować glebę na głębokość 1 cm, stosować nawozy organiczne na przemian z nawozami mineralnymi. Ponadto te ostatnie powinny zawierać głównie potas.

Kłącze należy wykopać pod koniec sierpnia, kiedy liście już zaczynają żółknąć.

Rozmiar kłącza będzie mniejszy niż w sklepie, ale ogrodnika powinna pocieszyć myśl, że wszystko to rośnie na własnej działce. Pęd imbiru suszy się przez kilka dni, po czym umieszcza w lodówce.

Niektórzy mieszkańcy lata przeszczepiają imbir do doniczki i zabierają go do domu, aby dojrzał do końca jesieni. Jeśli celem jest zasadzenie płonącej rośliny w przyszłym roku, przesadza się ją do doniczki, w której spędza zimę w spoczynku.

Rozmnażanie imbiru przez nasiona

Jeśli kwiaciarnia ma szczęście znaleźć nasiona imbiru w Internecie, jego męki na tym się nie kończą.

Nasiona innego członka rodziny imbirów, kardamonu, są lepiej znane.

Nasiona sadzi się w doniczce z ziemią, delikatnie wciskając je w nią. Aby stworzyć idealne warunki do ich kiełkowania, lepiej przykryć garnek przezroczystą folią i umieścić w ciepłym miejscu. Nie zapomnij wywietrzyć i podlać posadzonych nasion. Pędy pojawią się za kilka dni. Kiedy kiełki zdobędą co najmniej jeden liść, sadzonki przesadza się do oddzielnych pojemników.

Pierwszy rok dla imbiru z nasion jest najtrudniejszy.Dopiero za 3-4 lata będzie można uzyskać pierwsze „żniwa” - pędy podziemne podzielone na kilka części i wyhodowane metodami opisanymi powyżej.

Rosnące problemy, choroby i szkodniki

Imbir jest odporny na większość chorób i szkodników, które atakują inne rośliny domowe.

Najczęstszym „gościem” jest przędziorek, żywiący się sokiem roślinnym. Objawami porażki imbiru przez tego szkodliwego stawonoga są małe żółte plamki na liściach, które z czasem powiększają się i zamieniają w ażurową sieć. Jeśli spryskasz roślinę wodą, kropelki wody pokażą pajęczynę, którą ten roztocz tka na roślinie.

Pasożyt wywoływany jest suchym powietrzem i niedostatecznym podlewaniem. Dlatego leczenie przeprowadza się na dwa sposoby: stosowanie środków owadobójczych i częste podlewanie gleby. Niektórzy hodowcy stawiają doniczkę na tacy z wodą, dodatkowo spryskując roślinę wodą.

Suche powietrze i brak wody w glebie są ogólnie szkodliwe dla imbiru. Zaczyna blaknąć, liście wysychają. Jeśli takie objawy zostaną zaobserwowane, lepiej podjąć działania natychmiast, zanim roślina zostanie całkowicie zniszczona.

Żółknięcie liści jest spowodowane brakiem wilgoci w glebie, jeśli roślina była wystawiona na bezpośrednie działanie promieni słonecznych lub gleba jest tak gęsta, że ​​przestała przepuszczać powietrze.

Imbir to niesamowite zioło, które jest zarówno ostrą przyprawą, jak i lekarstwem. Dzieje się tak, gdy piękno współistnieje z używaniem.